"عشق"... واژه ای که همه انسان های روی زمین بارها و بارها اسمش به گوش شون خورده. بخش بزرگی از ادبیات همه ی کشورها ی دنیا از جمله ایران شامل اشعار و داستان های عاشقانه است. بخش زیادی از شعرها در وصف معشوق گفته شده. حتی در شعرهای عرفانی هم اثراتی از عشق دیده میشه تا شاعر بتونه مخاطب بیشتری جذب کنه.
کلیشه‌ها و قوانین زیادی برای عشق درست شده. امروزه درآمد اکثر خواننده‌ها از علاقه مردم به موضوع "عشق" تامین میشه. فیلم های بالیوودی و هالیوودی، ترکیه ای و کره ای توجهشون رو به "عشق" معطوف کردن. و از همین راه میلیاردها دلار پول در میارن به طوری که خیلی از سهامداران بزرگ بورس های هندوستان و آمریکا شرکت های فیلمسازی در ژانر عاشقانه هستند.
تا حالا کلی حرف کلیشه‌ای در مورد عشق زده شده. مثلاً میگن "عاشق همیشه حاضره جونش رو در راه معشوق بده" و یه عده ای به خودشون این قدر تلقین کردن که حاضرن زندگی شون رو به خاطر عشق شون به فنا بدن.
یا میگن "آدم‌ها فقط یه بار عاشق میشن". باز هم این جمله به خیلی‌ها تلقین شده و فکر می کنن این حس رو فقط یه بار میشه تجربه کرد. سر همین قضیه خیلی مردها هیچ وقت ازدواج نمی کنن. مثلاً دایی خودم 48 سالشه مجرده و به پای عشق 23 سالگیش مونده.
یا میگن "عشق نوجوانی هورمونیه" و عشقی که از سنین بالاتر باشه واقعیه. که این حرف مزخرفی بیش نیست.
امّا به جای اینکه اتقدر به مفاهیم انتزاعی از دیدگاه معنوی نگاه کنیم، بیاید یه کم علمی به قضیه "عشق" نکاه کنیم.
از دیدگاه فروید، روانکاو اتریشی، عشق والایش میل جنسی است. چیزی که باعث میشه میل جنسی از حالت هوس گونه و غیر انسانی خودش در بیاد.
الآن هم دانشمندان علل عاشق شدن رو بالا رفتن میزان دوپامین و اکسی توسین در مغز می دونن. (به علاوه تغییراتی در میزان هورمون‌های تستوسترون، استروژن و پروژسترون که همه شون هورمون جنسی هستن). یعنی عشق کاملاً هورمونیه. چه در سن 15 سالگی و چه در سن 45 سالگی. برای اینکه اکسی توسین رو بهتر درک کنید یه مثال می زنم.
این هورمون بعد از ارضای جنسی، به شدت بالا میره و به خاطر همینه که آدم‌ها بعد از زابطه، جنب شدن، یا خودارضایی احساسات عاشقانه و حتی عازفانه شون میزنه بالا. (و حتی به شدت پشیمون میشن و خودشون رو سرزنش می کنن). مطمینم خیلی از شما تجربه ش کردید.
در مورد اینکه آدم‌ها چند بار عاشق میشن:
بر اساس اعلام سایتی که تو ایران فیلتره، آدم‌ها می تونن 4 بار در طول زندگی شون عاشق بشن و همون احساسات قبلی رو حتی به صورت شدیدتر تجربه کنن. پس هی یه جمله یاد گرفتین "عشق اول یه چیز دیگه ست و... " رو در و دیوار ننویسید و به خودتون تلقین نکنید. آدم می خواد ازدواج کنه همه ش استرس داره نکنه طرفش عشق اول داشته باشه و تحت تاثیر این جمله لعنتی، هنوز به قبلی فکر کنه.
به نظر من که عشق واقعی تو داستان‌ها و فیلم‌ها وجود نداره و آدم‌ها بر اساس منافع عاطفی، جنسی و مالی، یا تلقین بیش از حد به یه نفز علاقه مند میشن. تنها کسانی که واقعاً عاشقانه شما رو دوست دارن "خدا" و خانواده تون هستند که باز هم در مورد دومی بین علما اختلافه. و اولی هم خیلی‌ها بهش اعتقاد ندارن.
مرتبط:
عشق وجود نداره، چون انسان ها در طول زندگی بارها عاشق میشن
فرق دوست داشتن و عشق واقعی چیه ؟
این احساس من به پسر عمه م عشقه ؟
دوستانم به زور می خوان عاشقم کنن
نشانه های عشق واقعی در مردان ( برای زنان )
نشانه های عشق واقعی در زنان ( برای مردان )
← مطالب کاربران (۸۹۱ مطلب مشابه)
- ۱۱۳۶ بازدید توسط ۸۴۳ نفر
- دوشنبه ۱۵ شهریور ۰۰ - ۲۰:۰۱
