برای برطرف کردن زودرنجی و کنترل عصبانیت چه پیشنهادی دارید؟

سلام به همه عزیزان

آقایی ۳۴ ساله هستم٬ گاهی زود رنجم و سریع ناراحت و عصبی می شم، اما در بیشتر زمان‌ها خندان و خوش برخورد و صبورم. 

وقتی کسی رو از خودم می رنجونم تا چند روز حال خودم بد هست و احساس بدی پیدا می‌کنم. لطفاً نظرات تون رو با من به اشتراک بگذارید تا بتونم روی آرامش درونم بیشتر کار کنم.

مرتبط:

چطوری خودم رو خالی کنم وقتی ناراحتم؟

خیلی زود، افتضاح و وحشتناک عصبانی میشم

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۸۶ مطلب مشابه)

تازه گواهینامه گرفتم، با رانندگان دیگه درگیر میشم ...

یه پسر ۲۴ ساله هستم، چند ماهیه گواهینامه رانندگی گرفتم و دارم با ماشین جابه جا می شم تو تهران، مشکلی که دارم اینه که تا حالا بیش از ۵ بار پیش اومده که درگیر بشم با یه راننده دیگه، فحش بدیم یا داد بزنیم و ... 

واقعاً هم همه ش مقصر من نبودم، و گاهی خودشون شروع می کنن و پر رو هستند. الان یه کم فکرم درگیره، نگرانم دفعه بعدی یه اتفاقی بیافته (مثلاً درگیری فیزیکی بشه یا هر چی). 

اما همیشه یه صدایی از درونم میگه اگه جواب ندی ترسویی، یا غرورت کجا رفته که یارو بهت فحش داد؟ چرا تو کوتاه بیای و فلان. برای همین همیشه جواب میدم و داد میزنم و کلاً کوتاه نمیام. 

ولی همیشه نگران این هستم که مثلاً اگه جواب شون رو ندم عزت نفسم زیر سوال بره، از طرفی با یه دختر خانمی آشنا شدم و نگرانم که نکنه یه بار پیش اون همچین مشکلی پیش بیاد، اگه کتک بخورم یا جواب ندم که خب خیلی کم آوردم پیشش، ولی اصلاً دلم نمی خواد وقتی باهمیم همچین مشکلی پیش بیاد، چون اون خیلی استرس میکشه. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اجتماعی روز جامعه (۶۳۴ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۸۶ مطلب مشابه) مسائل روز جامعه (۶۵ مطلب مشابه)

ناخودآگاه، موفقیت‌های زندگی و مسائل خصوصیم رو فاش می‌کنم

سلام

اول باید تشکر کم بابت تاثیرهای زیادی که این وبلاگ و تجربه ی دیگران در زندگیم داشته.

آدم خیلی موفقی هستم در حدی که موفقیت من در هر زمینه‌ای، طرز فکر و تلاش و پشتکار من، هوش و استعداد بالایی که دارم، توانایی و دانایی و علمی که دارم برای دیگران غیر قابل باوره و اصلاً فکر هم که نمی کنن چنین آدمی ممکنه در کنارشون وجود داشته باشه. اینجا کسی منو نمی شناسه و من هم هدفم از گفتن اینها پز دادن نبود چون اصلاً مسئله دقیقاً همینه! 

موفقیت‌های من از این پرسش که "هدف زندگی دقیقاً چیه؟ " شروع شد و هر چه قدر دقیق‌تر به جواب این سوال رسیدم این موفقیت‌ها بیشتر شد که البته به نظرم پاسخ بهتر به این سوال هیچ محدودیت و حدی برای ما نداره.

خلاصه این موفقیت ها رو در عرض چند سال با تلاش بسیار زیادی به دست آوردم، اما مشکل این جاست که احساس می‌کنم ظرفیت این موفقیت‌ها رو ندارم.

خیلی دوست دارم که به دیگران راه موفق شدن رو نشون بدم و بهشون از لحاظ مالی، علمی و ... کمک کنم که این بد نیست، اما مشکل این جاست که دوست دارم به همه نشون بدم که آدم موفقی هستم و مورد احترام و تشویق همه باشم، همه تعجب کنن که چه طور این آدم این قدر موفقه، یا اینکه حتی بعضی اوقات به خودم میام و می بینم این چیزی که گفتم به جز "پز دادن" چیز دیگه ای نمی شه اسمش رو گذاشت.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه)

خودم رو عذاب میدم که دیگران رو راضی نگه دارم

سلام

من ۲۳ سالمه و پسرم، الان دارم با گریه این مطالبو می‌نویسم و اصلاً حالم خوب نیست، یه مشکلی دارم که واقعاً اذیتم می کنه من متنفرم از اینکه کسی از من ناراحت بشه به خصوص وقتی جواب سوالم رو نمیدن و یا با من صحبت نمی کنن.

در هیچ حالتی حتی اگر حق با من باشه دوست ندارم کسی از من دلخور بشه حتی شده که کسانی با من قهر کردن که اصلاً دلیلش رو حتی نمی دونستم که چرا با من حرف نمی زنن یا جواب سوالم رو نمیدن, اولین نفری که میره و عذر خواهی می کنه من هستم, اولین نفری که میره منت کشی می کنه من هستم, اولین نفری که میره غرورش رو خورد می کنه من هستم، واقعاً من چرا این جوری هستم؟ 

وای به حال اون روزی که اگر کسی با من داد و بیداد کنه یا با من قهر باشه به خصوص که اگر آشنا یا همسایه و یا توی محله کارم باشه؛ اون روز اصلاً خواب ندارم؛ همه ش خودم رو سرزنش می‌کنم میگم ای کاش اون کار رو نکرده بودم؛ ای کاش اون حروف ذو نمی‌زدم که ناراحت بشه؛ حتی حاضرم برای اینکه کسی رو از خودم راضی نگه دارم هر کاری که بگن انجام بدم خیلی از درون داغونم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
درمان افسردگی (۳۴ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۸۶ مطلب مشابه)

شما با آدم زبون دراز چه جوری رفتار می کنید؟

سلام دوستان 

می خواستم بدونم شما با آدم زبون دراز چه جوری رفتار می کنید، آدمی که بهش خوبی می کنید، باهاش مودب هستید، احترامش رو نگه می دارید، اما اون آدم در عوض به شما نیش و کنایه میزنه، با طرز بدی صحبت میکنه خیلی راحت و اصولا غیر رسمی و بعد اسم این رفتار رو می ذاره صمیمیت، صمیمیت با یه آدمی که هم سن و سال مادرشه!

نمی دونم شاید بعضی ها با دوستان صمیمی و هم سن و سال خودشون خیلی راحت باشن حتی از فحش هم استفاده کنن تو رابطه شون، اما حداقل میگن هم سن و سال و دوست صمیمی هستن اما آیا شما مثلا با یکی مثل همسایه تون هم این جوری برخورد میکنید آیا؟

بعضی از آدم ها هر چه قدر هم بهت محبت کنن برات کادو هم بیارن وقتی احترام تو رو حتی زبونی هم ندارن اصلا اگه عسل هم برات بیارن انگار زهر ماره!!!

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۶۴ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۸۶ مطلب مشابه)

همه ش با خودم درگیرم که چرا نتونستم مثل دیگران شاد زندگی کنم

با سلام خدمت همه اعضای وبلاگ خانواده برتر

بنده ویژگی های جسمی خاصی از دوران کودکی  و نوجوانی داشتم که منو از سایر همسن هام و همکلاسی هام متمایز می کرد. بنده از کودکی درشت هیکل و تپل بودم که این باعث بیشتر نشون دادن سنم میشد و همین باعث میشد همسن هام منو بین خودشون راه ندن و منو از خودشون ندونن، به خاطر همین از همون اول دوستان زیادی نداشتم و منزوی بودم و دستمایه ی خنده و تمسخر دیگران بودم. 

این امر در 11 سالگی بنده با ریش درآوردن زود هنگام صورت بنده شدت گرفت که همه تعجب می کردن، حتی فامیل ها و اطرافیان نیز براشون سوال شده بود که چرا اینطوری شده و مشکلی دارم ؟ ( شده بودم سوژه غیبت دیگران). تو مدرسه بهم لقب پیرمرد داده بودن و انگشت نما شده بودم. در 13 سالگی هم بدنم عین حنگل آمازون مو درآورد و همین باعث شد از رفتن به استخر و نشون دادن بدنم در برابر دیگران خودداری کنم. 

گذشت و وقتی 16 ساله شده بودم با شروع ریزش مو و عملا طاس شدن در سن 17 سالگی (شاید باور نکنید ولی مثل مردای 40 45 ساله طاس شده بودم) وضعیت حاد گرفت. دیگه افسرده و درمانده و دیوانه شده بودم و نمیدونستم چیکار کنم. از اجتماع و مهمونی رفتن دوری می کردم و ساعاتم تو مدرسه هم به انزوا و گوشه نشینی می گذشت. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه)

من بچه خونگی بودم

از همون بچگی هام یادمه تو خونه مون دعوا بود، دعوای پرهیجان و پرطرفدار مادر شوهر و عروس ...، آره مادرم با مادر بزرگم نمی ساخت، دلیلش هم شاید خودتون بتونید حدس بزنید حداقل اگه  تجربه ش رو نداشته باشید.

چند تا سریال ترکی دیده باشید میتونید حدس بزنید، اونم اینه دخالت مادر شوهر در نحوه زندگی عروس و روابطش با شوهرش و  نحوه خونه داری و بچه داری...

بگذریم سرتون رو درد نیارم، میرم سر اصل مطلب؛

همیشه ترس اینو داشتم مادر بره یعنی یه صبح بلند بشم ببینم مادرم نیست، یادمه صبح ها اولین کاری که میکردم پا میشدم میرفتم تو اتاق سرک میکشید که مادرم هست یا نه، تا اینکه بزرگتر شدم سنم رسید به مدرسه رفتن، کلاس اول و باقی ماجرا...

من از اون بچه ها بودم که زار زار روز اول مدرسه گریه کرد، یادمه مادرم تا چند روز ته کلاس میشست وای چقدر خنده داره! همین که جلوتر میرفتم بیشتر میشد مشکلاتم یه ترسی داشتم شاید برای بعضی هاتون ملموس باشه، اونم ترس از پای تخته رفتن بود، انقدر میترسیدم که زیر میز قایم میشدم تا معلم منو نبینه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۸۶ مطلب مشابه)

یه جوون مجرد خجالتی باشه خوبه یا نه؟

سلام

من یه جوون مجرد هستم. مشکلم اینه که به شدت خجالتی ام. خیلی بیشتر از اون چیزی که فکرش رو بکنید. این خجالت هم وقتی در مقابل جنس مخالف قرار میگیرم چند برابر میشه. 

وقتی میریم مهمونی خونه فامیل، حتی خجالت میکشم تو روی دختران شون نگاه کنم، میخواستم بدونم این خجالت کشیدن خوبه یا بد؟، آیا تو آینده بهم ضربه نمیزنه؟، اگه بده چیکار کنم درست بشه؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۸۶ مطلب مشابه)

چگونه زبان بدن خود را تقویت کنیم

سلام

با عرض تبریک سال نو

دوستان مخصوصا آقایون، میخاستم تکنیک های زبان بدن و تکنیک هایی که پیک آپ آرتیست ها ازش استفاده میکنن، چه چیز هایی هستن؟

من خودم اعتماد به نفس پایینی دارم و زبان بدنم ضعیفه و اغلب در برقراری ارتباط در جامعه و مخصوصا با خانم ها دچار مشکل هستم. در حالی که یه نگاه به بقیه مردم میکنم، میبینم خیلی راحت با جنس مخالف ارتباط برقرار میکنن و حتی باهاشون دوست میشن. ولی من حتی نمیتونم تو به چشم های دخترها وقتی باهاشون حرف میزنم نگاه کنم.

با اینکه در آینده قراره معلم باشم، ولی احساس میکنم اصلا نمیتونم منظورم رو اون طور که باید به مخاطب برسونم. شاید باورتون نشه ولی حتی گاهی اوقات دروغ هم میگم دیگران متوجه میشن، آنقدر که من تابلو ام.

راستش رو بخوایین خودم رو هم اصلا جذاب نمیدونم. حدود 176 قدمه و 70 وزنم هست. پوستم تقریبا سفید هست(البته نه سفید روشن مهتابی هااا).اغلب اوقات رفتارهام طوریه که جنس مخالف رو فراری میده. البته یه مقدار مذهبی هم هستم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه)

چرا وقتی از کسی خوش مون میاد، همه جا یه اثری ازش می بینیم؟!

سلام و عرض ادب خدمت تمام کاربران خانواده برتر 

یه چند روزی میشه عضو این وبلاگ شدم، اما قبل از عضویت همیشه نظرات کاربران رو میخوندم خیلی خوشم می اومد، بالاخره تصمیم گرفتم خودم عضو بشم و نظرات مون رو رد و بدل کنیم.

خودمو معرفی کنم، دختر هستم زیر ۲۰ سال، نام کاربری ام دخمل ماهشهری. چرا وقتی ما از یکی خوش مون میاد اسمش رو هم بلد باشیم، هر جا بریم حالا تو یه سایتی دقیقا یه اسمی مثل اسمش پیدا میشه، یا کتاب میخونیم مولف کتاب یا تلویزیون میبینیم اسم بازیگره است، اصلا هر کاری میکنیم فراموشش کنیم باز اسمش یه پیدا میشه ای بابا!!!

یا مثلا یکی از دوستام اسمش زهرا بود، میگفت هر جا اسمم باشه اسم نامزدم هم هست!، خب حالا این اتفاق ها واسه شما هم افتاده؟، دلیل این ها چیه، تجربه ای داشتین دریغ نکنین حتما نظرتون رو بذارین.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۶۴ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه)

می ترسم اگه با برادر رضاعیم گرم بگیرم جلوه بدی داشته باشه

سلام به خانواده برتری ها

من یه دختر نوزده ساله م. موضوع این هستش که از بچگی با دو تا دختر عمه م که نوزده و بیست دو ساله هستن و خواهرن و پسر عمه م که اونم بیست و دو ساله ست و پسر ی عمه ی دیگه م هست هم بازی بودیم. 

بقیه نوه ها از ما یا خیلی کوچیکترن یا خیلی بزرگترن، از وقتی به سن دبیرستان رسیدیم پسر عمه م دیگه زیاد طرف ما نمی اومد. تو خانواده هم دوست و هم سنی نداره و تو جمع های خانوادگی اکثرا تنهاست. با ما هم در حد سلام احوال پرسی حرف میزنه و نه بیشتر. میدونین پسر خیلی نجیب و چشم پاکیه و برادر منم محسوب میشه در اصل محرم رضاعی هستیم. 

تو اجتماع که نه ولی تو محیط خانواده خیلی تنهاست. راستش دلم میخواد یه کم بهش نزدیک بشم،  ازش بخوام مثلا وقتی ما بیرون میریم مثلا پارکی جایی گاها اگه دوست داشت بیاد، فیلم باهامون ببینه یا حرف بزنه و از این قبیل مسائل. اما نمیدونم کار درستی هست یا نه با اینکه محرم رضاعی هستیم ولی برادر واقعیم که نیست میترسم جلوه بدی تو فامیل پیدا کنه و کسی فکر نابه جایی بکنه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۶۴ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه)

چطور کسانی که سلیقه ی مشترکی باهام دارن رو پیدا کنم؟

سلام 

بحث من اینه که چطور طرف مقابل مناسب خودمون رو تو این زمینه ای که میگم پیدا کنیم؛ 

سلیقه مشترک و سرگرمی های مشترک!

مثلا منه نوعی بشدت اهل فیلم و سریال دیدنم و همچنین بازی و گیم (هر دوش یکیه!)، بنابراین خیلی دوست دارم طرف مقابلم هم اینجوری باشه، نه که بگه این مسخره بازی ها چیه یا خیلی خشک باشه!، خلاصه پایه این جور چیزها باشه، یا مثلا از این ها که فیلم های آبکی میبینن نباشه!

میشه اینا رو متوجه شد؟، ممنون که نظر میدین

ا.ص

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۶۴ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه)

علاقه زیادی به ارتباط با خانوم های مهربون دارم

سلام دوستان

پسری هستم 24-25 ساله که یه مشکل بزرگ توی ارتباط با خانوم ها دارم. البته شاید به نظر بعضی ها مسخره بیاد ولی حس میکنم میتونه بعدا برام مشکل درست کنه. 

در حقیقت کافیه  فقط یه خانوم رفتار مهربونی با من داشته باشه و چهره ش یه کمی هم زیبا باشه (هر چند که وزنه رفتار مهربون خیلی سنگین تره)، بعد من یه حس خاصی نسبت به اون خانم پیدا میکنم. 

نمیتونم بگم علاقه، ولی دلم میخواد هی ارتباطم رو باهاش بیشتر کنم و بیشتر باهاش صحبت کنم،  از طرفی توی عمل هم به دلایل شخصی و هم تا حدی هم به دلایل مذهبی سعی میکنم کاملا دوری کنم از خانوم ها و حتی سلام احوال پرسی هم با خانوم های نامحرم اطرافم نمیکنم، هر چند که خوشم میاد. 

باهاشون معمولا سرد برخورد میکنم، چون میترسم اگه گرم بگیرم باهاشون وابستگی پیش بیاد برای خودم یا حتی اون طرف، از اون طرف از این هم میترسم که گاهی با رفتارهام ناراحت شون کنم و گاهی به این فکر می افتم که اگه احیانا بعدا ازدواج کردم این احساس برام مشکل درست نکنه چون گاهی ناخودگاه یهو میبینم دارم به اون ها فکر میکنم. یا خیال پردازی میکنم (جنسی نه، انگار که باهاشون دارم صحبت میکنم یا یه کاری رو انجام میدم و ...).

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۸۶ مطلب مشابه)

هر جا میرم باهام رسمی رفتار میکنن، چرا؟

سلام‌

من هیچ اطلاعات یا تعریفی از خودم نمیدم که بعدا به خودخواهی و خودشیفتگی متهم نشم . نه سن نه تحصیلات نه چیز دیگه ، فقط بگم پسر هستم و بین ۲۰ تا ۳۰ !

سوالم اینه اگه شما به یه فرد باهوش، یعنی بین باهوش و نابغه برخورد کنید، یعنی باهاش برخورد های مکرّر داشته باشید و رفت و آمد کنید، چه رفتاری باهاش دارید؟

این فرد، از خانواده کارگر و طبقه متوسط هست، مغرور نیست اصلا، و خاکی رفتار میکنه. حتی در مدرسه و دانشگاه خاص و نمونه هم تحصیل نکرده، ولی اختراعات داره، طرح هایی در دست اختراع، از نظر مالی در سطح بالایی قرار داره، از نظر فکری خلاصه قدرتمند هست، سن عقلی اش حداقل  ۱۵ سال بزرگتر از سن شناسنامه اش هست، سبک زندگی، اهداف، رویا ها، علایق و تفریحات، و نحوه انجام کارهاش به طور کل تفاوت زیادی با بیشتر افراد داره. ولی نه مغروره، نه فخر فروش، مرتب و ساده لباس میپوشه، گرم و صمیمی برخورد میکنه و در صورت نیاز بقیه، به اون ها کمک میکنه.

شاید در آینده جزو افراد شناخته شده به حساب بیاد، و بزرگترین دغدغه اش، کمک به بشریت و انجام کار های انسان دوستانه ست. البته به همون میزان هم، در مورد اهدافش به شدت مصمم و قاطع هست و گه گاه عصبانی میشه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۸۶ مطلب مشابه)

چطور در نظر بقیه قابل احترام و ارزشمند باشیم؟

سلام دوستان

یه سوالی داشتم در رابطه با روابط تو اجتماع، دیدین بعضی ها خیلی با نفوذ هستند و همه بهشون احترام میذارن؟، و به نوعی ازشون حساب می برن، ولی این احترام ناشی از ترس نیست بلکه ناشی از ارزشی هست که به اون شخص میذارن.

مثلا بعضی اساتید خیلی کاریزما دارن و همه دوست شون دارن، جدا از قدرت فن بیان یا سواد استاد انگار یه نیروی نامرِئی هم هست یا برخی از مدیران حتی تو محیط کار شاید شخص شغل و سمت خاصی نداره، شاید یه سرایدار باشه، ولی همه یه پرده هایی باهاشون دارن هواشون رو دارن.

حتی این موضوع تو جمع های خانوادگی و دوستانه هم هست، این افراد برای گفتن حرف شون داد نمیزنن، حتی خیلی از موارد نیازی به گفتن خواسته هاشون نیست، چون بقیه به وظایف شون  نسبت به اون ها واقف هستن ولی تو محیط های کاری مشهود تره.

بعضی ها هم با این که آدم های بدی نیستن ولی اون کاریزمای لازم رو ندارن، یه جورایی شبیه سیامک انصاری تو فیلم های مهران مدیری، آخرش کاسه کوزه ها سر فرد میشکنه، همه جرات دارن ازش انتقاد کنن، مشکلات رو گردن اون آدم بندازن، یا تشکر لازم رو ازش نداشته باشن، یه جورایی دستشون نمک نداره.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۶۴ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۸۶ مطلب مشابه)