مشکل نفخ معده م، باعث شده که خواستگارام رو رد کنم

سلام

من یه مشکل خجالت آور دارم که همیشه فکر میکنم اگه پسری از من خوشش بیاد به محض اینکه مشکل منو بفهمه دیگه به من فکر نمیکنه و حتی حالش از من بهم میخوره .

مثلا وقتی کسی از من خوشش بیاد وقتی حس کنم مشکل منو فهمیده دیگه محلش نمیذارم فکر میکنم اون از من بدش اومده من دیگه خودمو کوچیک نکنم و فکر میکنم تو یه جمع که نشستیم اگه یه نفر مشکل منو بفهمه میره به همه دوستان میگه . حتی یکی از دوستان دوران دبیرستان که سال ها با هم دوست بودیم وقتی اینو فهمید دیگه بهم زنگ نزد و تلفنهامو جواب نداد .

حالا مشکل من اینه که همیشه معده ام نفخ میکنه مخصوصا توی دوران پریودی و وقتایی که ناراحتم . دکتر هم رفتم گفته که درمان نداره باید فقط چیزهایی مثل نخود یا روغن و اینجور چیزا نخورم ولی مگه میشه یه مدت رعایت میکردم خیلی لاغر شده بودم آخه من تو حالت عادی هم لاغر هستم.

حالا سوال من اینه که آقایون اگه شما از دختری خوشتون بیاد ( تعریف از خود نباشه من خوش قیافه هستم تا حدودی قیافه شیک و مهربونی دارم ) ولی اون یه همچین مشکلی داشته باشه آیا قیدشو میزنید آخه آقایون همه میگن که دختر زیاده و دنبال یه آدم بی نقص هستند . 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
رد کردن خواستگار (۱۴۳ مطلب مشابه)

اگر دختران با شخصیت باشند شانس پیشتری برای ازدواج دارند

سلام

میخوام در مورد یکی از مشکلات جامعه نظرم رو بگم . به نطر من اگر دختران با شخصیت باشند شانس پیشتری برای ازدواج دارند .

با شخصیت بودن به این معنا که در محیط بیرون ، لباس پوشیدن و نوع راه رفتن و صحبت کردن همراه با متانت باشه . این یه واقعیته که پسرها دختران سبک و جلف رو بیشتز برای خوش گذرونی موقتی میخوان و نه ازدواج . البته استثنا ها همیشه هستن .

اگر زن به خودش شخصیت بده مرد هم به اون احترام میگذاره . دست بالای دست بسیاره برای مثال  اگر دختران فکر میکنند میتونن با همدپگه سر پوشیدن انواع مانتو و ساپورت و انواع ارایش رقابت کنند و رقیب رو از میدون به در کنند و پیروز میدان خواستگاری بشوند سخت در اشتباهند .

همانطور که  میبینیم با اینکه در این چند سال اخیر تعداد کسایی که باهاشون برخورد داریم و از نبود خواستگار گله دارند خیلی بیشتر شده در صورتی  که به قولی دور دور زیباییه!!!

کسایی که بیرون و در خیابان خودشونو به هر کسی عرضه میکنند ، پس نباید انتظار داشته باشن مردی پاک و سوار بر اسب سفید بیاد سراغشون ، البته همانطور که گفتم استثناها همیشه هستند

سپاس

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه) مسائل اجتماعی روز جامعه (۶۳۴ مطلب مشابه)

خواهر بزرگم که مجرده ، عمدا جلوی شوهرم حجابش رو رعایت نمیکنه

با سلام
خانم 20 ساله ای هستم و نامزدم 29 سالشونه. و 3 ماهی هست که عقد کردیم و نامزدیم. من پدرم رو از دوران کودکی از دست دادم و الان مادر و سه تا خواهر دارم. خواهر بزرگم 35 سالشه و مجرد. بقیه ی خواهرام هم ازدواج کردن و بچه دارن. خانواده ی من رو ، بعد از فوت بابام ، ،خواهر بزرگم و مادرم سرپرستی کردن. و اینکه برای خواهر بزرگم و مادرم، من و خواهرام احترام زیادی قائلیم.
و باید بگم که تو خونه مون همه از خواهر بزرگترم خیلی حساب میبرن حتی مادرم. یه جوارایی نقشش تو خانواده شده مثل پدر خونه. اما از زمانی که من نامزد کردم خواهر بزرگم رفتارش عوض شده. عصبی شده، تند خو شده، پرخاشگر شده،خیلی ناراحته.
و یه چیزش که من رو خیلی آزار میده، اینکه هر وقت نامزدم میاد خونه مون، اصلا حجابش رو رعایت نمیکنه. اصلا انگار نه انگار که نامزدم بهش نامحرمه.
نامزده  من خیلی شرمش میشه و بهم میگه به خواهرم بگم که این وضع لباس پوشیدن نیست. اما من روم نمیشه به خودش بگم چون برام جای پدرم رو داره، به همین دلیل به مادرم گفتم، مادرمم بهش گفت ، اما به مادرم گفته که من این جوری راحتم به شوهرهای اونا بگو چشماشون رو درویش کنن و نبینند.
از دیدگاه شما بد نیست من خودم اقدام کنم و بهش تذکر بدم؟ چون میترسم از دستم ناراحت بشه؟ بد نیست بهش بگم ؟
ممنون.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه)

کسی عاشق افراد معمولی میشه ؟

با سلام

پسری هستم بالای هیجده سال با یه چهره معمولی ، همیشه تو تعریف های که از بقیه شنیدم میگن عاشق فلان دختر شدم ، میگن عاشق قیافه خوشگلش یا تو فیلمای که میبینم همیشه دو تا ادم خوشگل عاشق میشن ، همیشه برام سواله تو واقعیت کسی عاشق من یا امثال من که معمولی هستند یا پایین تر تو دانشگاه یا محل کار یا خیابون میشه ، یا ما فقط مهره سوخته ایم ، اگه کسی تجربه داره بگه؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اجتماعی روز جامعه (۶۳۴ مطلب مشابه)

دوست دارم رابطه مادرم و ناپدریم ، رابطه ی خواهر برادری باشه

سلام

یه دختر *1 ساله هستم . پدرم * سال پیش به رحمت خدا رفت، به واسطه خوب بودن درسم همیشه بلند پرواز بودم ولی همیشه نگران تنهایی مادرم بودم خوشبختانه مادرم  دو سال پیش به کمک عمم با مردی ازدواج کرد که فرزند و همسرشو رو از دست داده .

البته بعد از مدتی فهمیدم قبل از بابام خواستگار مامانم بوده که مامانم به دلیل اینکه 4 سال ازش کوچیکتر بوده  مامانم مخالفت کرده اما زمونه دوباره اینا رو به هم رسونده .

ناپدریم مرد خیلی شاد و با محبتی هست و به خاطر پوست و مو روشن  خیلی خوب مونده همچنین  تونست تو یه مدت دوباره شادی رو به خونه ما بیاره  . رابطه  ما با هم  خیلی خوبه اما هیچ وقت نحواستم به عنوان جایگزین پدرم بهش نگاه کنم .

خودش هم متوجه شد و نخواست جای پدرم رو بگیره . مثلا اوایل که دید وقتی منو دخترم صدا میکنه ناراحت میشم با پسوند جان یا جون و ... صدا میکنه منم به دوستایی که خیلی در جریان زندگیم نیودم ناپدریم رو دایی کوچیکم معرفی میکرد.

تو این مدت خیلی حامی من بود مثلا وقتی دانشگاه قبول شدم مامانم به خاطر فاصله قبول نکرد برم ولی ناپدریم با توجه به کارمند بودن خودش و مامانم تا  جایی که امکان داشت به نزدیک ترین شهر به دانشگاهم انتقالی گرفتن و اوابل هقته ای دو سه بار  مامانم رو میاورد پیش من تا هر دو با این جدایی عادت کنیم .

مشکل اصلی من  اینه که دوست دارم همین جور که سعی کرده جای پدر منو نگیره و مثل دایی من باشه ، برا مامانم هم مثل داداش باشه . میدونم حرفم غیر منطقیه ولی واسه من  خیلی خیلی باعث شرمساری و نگرانی  هست .

البته جلوی من خیلی خیلی رعایت میکنن  یکی دو بار دیدم بعضی رفتارها رو دیدم . همیشه این چیزا یا فکر رابطه اینا منو عصبی میکنه . چند ده روز پیش تولد مامانم بود خواستم غافلگیرش کنم با اون که از قبل گفته بودم نمی تونم بیام بخاطر کلاسا یواشکی اومدم خونه و ... ، متوجه من نشدن همون طور بی صدا برگشتم و چند هفته به بهونه درس نرفتم پیششون و یکی دو بار مامانم اومد اینجا . تو این مدت به مامانم به چشم یه خیانتکار نگاه می کنم که مستحق مجازاته  ، از طرف دیگه امروز فهمیدم مامانم تو 39 سالگی هوس کرده دوباره یچه دار شه و  قبلا یه بار باردار شده بود که من در جریان نبودم ولی بخاطر سنش نتونست نگه داره .

حالا هم زیر نظر دکتره که دوباره باردار شه اصلا به فکر نمیکنه که داره چیکار میکنه با من ، با آبروی من ، فکر کن یه خواهر یا برادر داشته باشی که 19 ، 20 سال ازت کوچیکتره دو روز دیگه چه جوری تو رو فامیل و اشنا نگاه کنم ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه)

تخمدان هام پر از کیست شده

سلام
دختر خانمی هستم که تخمدان هام پر از کیست هست بهش میگن pco اما اکثر که سرچ کردم مشکلم واقعا حادتره ، باید چیکار کنم ؟
اول بسم الله میگم چیکار کنم!
خب از اول بگم من وقتی 15 سالم بود موهای خیلی پرپشتی داشتم همه میگفن خرمن گیسو اما حالا از موهام خجالت میکشم و دلزده میشم وقتی تو اینه میبینم شون.
من از همون سوم راهنمایی که عادتم شروع شد 2 ماه یه بار بود گفتن اگه تا 18 سالگی مرتب نشد درمان کنم. بعدش شد 3 ماه یه بار 4 ماه یه بار اخرین بار 6 ماه یه بار بود تو این مدت که عادتم کلا بهم خورده بود موهام شروع کردن به ریختن .
کلا سرم خالی شد مجبور شدم موهامو که تا پایین کمرم بود کامل پسرونه کنم خیلی دردناکه گاهی وقتا که میرفتم حموم یه دسته مو میومد تو دستم.. و بعدش پوستم که بدون جوش بود تمام جوش زد اونم چرکی و ریز و درشت تو کل بدنم نه تنها صورتم .
منم افسرده شده بودم شدید جای جوش ها وحشتناک بود و 20 کیلو اضاف کردم تو چند ماه همیشه وزنم 45 بود تا 50 ثابت نگه داشته بودم خودمو... این همه عدد که گفتم چون میگن افزایش ناگهانی وزن هم تو کیست ها تاثیر داره مخصوصا شکم..؟ و دکتر هم بهم گفت تا جایی که میتونم کم کنم اضافه وزنم رو .
بدنمم پر شده از ترک های قرمز تو بازو، سینه، شکم و باسن بخاطر چاقی زیاد... و فقط اینا نیست من اول که رفتم ازمایش و هورمون درمانی دارو هامو مصرف میکردم تا عادت شم بعد چند ماه دارو هام تموم شد و ناچار شدم دکترمو عوض کنم چون دسترسی بهش نداشتم .
دکتر دومی که خدا ازش نگذره گفت ول کن دارو نخور خودش خوب میشه در صورتی که این مشکل با دارو درمانی تا مدت نامعلوم خوب میشه.
من 8 ماه گذشتو عادت نشدم وزنم رفت بالا و موهای مردونه ضخیم در اوردم تو صورت و چونه و گردنم . فاجعه بود مثل ریش اقایون کلفت بودن اخه قبلا هم داشتم ولی به این زیادی و شدت نبودن و تو بدنم هم همینطور شدم و درد های زیر شکمی ( حتی درد واژن ) وحشتناک داشتم .
رفتم متخصص داخلی ازمایش دادم کیست هام خیلی بزرگ تر شدن اما گفت نمیتونم عمل کنم و ... دوباره دارو داد . سیپترون و اسپیرنولاکتون البته دکتر اولم که برای اولین بار ازش دارو گرفتم سیپترون و فیناستراید و یه قرص سفید رنگ دیگه بهم داده بود متوفورمین..یه اسم اینجوری داشت..
نمی دونم چرا اما الان یک ماه گذشته و دورره سیپترونم تموم شده 5 روزم از نخوردنش گذشته اما عادت نشدم و جوشام هم درمان نشده هنوزم جوش میزنم..
فعلا دارم لیزر میکنم موهای صورتمو چون خیلی فاجعه بود اما با دارو های قبلیم جوشام کمتر شده بودن اما الان همه جام جوش میزنه... باید چیکار کنم ؟
میشه دوره مصرف قرص تموم شه و عادت نشی؟ و اینکه برای موهام باید چیکار کنم میگن اگر کچل کنین موها پرپشت میشه درسته؟ یا prp تاثیر داره برا کسی که تخمدوناش مشکل داره؟ تو رو خدا اگر مشکلی مثل من دارید راهنمایی کنین واقعا خسته شدم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تجربیات پزشکی (۳۲۲ مطلب مشابه)

هالیتوزیس ،مشکلی شایع اما قابل درمان

عرض سلام و احترام خدمت اهالی وبلاگ

بوی نامطبوع دهان مشکلی شایع در عین حال ازار دهنده میباشد که معمولا در اغلب افراد با شدت و ضعف خاصی بروز پیدا خواهد کرد .

این اختلال را میتوان برحسب زمان ، شدت و مدت بروز ان ، طبیعی و نرمال یا نشان و هشداری از بروز یک بیماری در حفره ی دهان یا سایر ارگانها قلمداد کرد که در صورت عدم تشخیص و درمان مناسب  باعث ایجاد اختلال در برخورد اجتماعی ، رنجش و کناره گیری اطرافیان ومهم تر از ان نارضایتی همسران و درنهایت منجر به کاهش عزت نفس در خود فرد خواهد شد .

 پی بردن به علت بروز هالیتوزیس و درمان ان  ملزوم به شناخت فلور نرمال دهان ،عوامل برهم زننده فلور و اختلالات ناشی از ان میباشد که در این مقاله سعی بر ان بوده که به تمام موارد اشاره شود و در نهایت امیدوارم مطالعه ی مطالب برای دوستان مفید واقع شود .

 

فلور نرمال دهان:

طی برسی های انجام شده بر افراد مختلف و دخالت عواملی چون سن ،جنس ژنتیک ، میتوان 20 نوع میکروارگانیسم غیر بیماری زا را که از رشد سایر پاتوژن ها در دهان جلوگیری میکنند را یافت ،این فلورترکیبی از کوکسی های گرم مثبت ،کوکسی های گرم منفی ،باکتری های گرم مثبت ، باکتری های گرم منفی ،قارچ ها میباشد .

 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مطالب مرحومه آیدا (۴۴ مطلب مشابه)

چرا مثل بقیه ی زن ها غریزه ی مادری ندارم؟

سلام
من یه مشکلی دارم که واقعا داغونم کرده دیگه نمیدونم چیکار باید بکنم .
من 10 ساله ازدواج کردم تو همون دوران عقد با همسرم مشکل پیدا کردیم عصبی و بد دهن بود خیلی ، به هر حال عروسی کردیم و تا دو سال بعد از شروع زندگی به خاطر رفتار بدش من میخواستم جدا بشم ولی اطرافیان نذاشتن همسرم اصرار داشت بچه دار بشیم ولی من راضی نبودم میگفتم تا اخلاقتو درست نکنی من بچه نمیخوام .
بعد از سه سال خودم راضی شدم اقدام کردیم و بعد متوجه شدیم همسرم مشکل داره به چند تا دکتر مراجعه کردیم و همسرم تحت درمان بود در این حین بود که من دیگه علاقمو واسه بچه دار شدن از دست دادم دیگه دوست نداشتم بچه دار بشم .
از راحتی و آزادی که داشتم لذت میبردم نمیخواستم برم زیر بار مسئولیت بچه و از اینکه برامون مشکل پیش اومده بود خوشحال بودم و چون دکتر امید چندانی نداده بود فکر میکردم مشکل شوهرم حل نمیشه ولی من باردار شدم و شوکه شدم اولش گریه میکردم خیلی ناراحت بودم .
تو دوران بارداری خیلی اذیت شدم ویار خیلی شدید داشتم دائم زیر سرم بودم بعد از 4 ماه که ویارم تموم شد افسردگی و بیقراری شدید اومد سراغم طوری که فقط میگفتم من این بچه رو نمیخوامش آزادی و راحتیمو ازم میگیره حالم خیلی بد بود .
خلاصه اینکه توی 7 ماهگی بچه توی 7 ماهگی تو شکمم مرد و حاملگی ختم شد همون موقع با خودم عهد کردم دیگه بچه دار نشم حتی اگه به قیمت جدایی تموم بشه الان 4 سال گذشته و همسرم سر مسئله ی بچه اشکمو در آورده منم هیچ جوری زیر بار نمیرم بعد از اون تجربه ی بارداری دیگه وحشت دارم از بچه دارشدن.
 الان خیلی سردرگمم اصلا نمیتونم تصمیم بگیرم از طرفی همسرم بچه میخواد منم نمیتونم با خودخواهی اونو از این خواسته محرومش کنم از طرفی هم خودم کوچکترین علاقه ای به بچه ندارم و نمیتونم زیر بارش برم پس راهی نمیمونه جز جدایی که اونم با روحیه ای که دارم فکر نکنم تاب این مسئله رو بیارم پس من چیکار باید بکنم ؟
صبح ها که از خواب بیدار میشم آرزوی مرگ میکنم؟ آخه چرا من اینجوریم ؟ چرا مثل بقیه ی زنها غریزه ی مادری ندارم؟ خیلی خودمو سرزنش میکنم اعتماد به نفسمو از دست دادم دیگه امیدی ندارم .
لطفا راهنماییم کنید

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
بارداری و زایمان (۱۱۳ مطلب مشابه) مسائل زنان (۱۸۵ مطلب مشابه)

توی زندگیم همه چیز مثل آرامش قبل از طوفانه

سلام

من  23 سالمه و سه سال و خرده ایه که ازدواج کردم. زندگی بسیار عاشقانه و خوبی داشتیم. بالا پایین هم داشت اما خب چون میخواستیم زندگیمون رو بهتر کنیم و بسازیم خودمون رو ساختیم و زندگیمون روز به روز بهتر و آرام تر شده.

نزدیکه یک ماهه شوهرم میره سر یک کار جدید. البته بعد از سربازی. از دوران سربازی دو دوست هم پیدا کرده که من از لول اجتماعی و از همه لحاظ ازشون خوشم نمیاد اما تا بحال به همسرم نگفتم و چون دوست دارم همیشه پشتیبانش باشم و مثل بقیه خانما سر شوهرم غر نزنم.

از وقتی که با این دوستای جدید میگرده شوخی های زشت جوک های بد و تکیه کلام های ناجور به کار میبره و وقتی تذکر میدم میگه اینا گذراست .و قبول هم نمیکنه که کسی روش تاثیر گذاشته.حالا چند وقته که مثل آدمای افسرده رفتار میکنه و سوالای عجیب غریب میپرسه ، مثلا میگه:
اگه من دیگه مذهبی نباشم باهام میمونی؟ ( ما جفتمون مذهبی هستیم و اصلا پایه ازدواجمون ایمان بود ) اگه بهت خیانت بکنم چه رفتاری نشون میدی؟ ( بهش گفتم که ترکش میکنم ) اگه نظرم نسبت به همه چیز عوض بشه چیکار میکنی؟

حتی تصمیم داشتیم امسال بچه دار شیم و زد زیرش و گفت که یکسال دیگه. بهم ابراز علاقه میکنه دائم ولی مثل قبلا بهم توجه نمیکنه. میگه که چقدر زیبایی ولی تو چشماش اینو نمیبینم. میگه که دوستم داره اما حرفش به دلم نمیشینه. دیگه مثل قبلا به مسائل مذهبی پایبند نیست و علاقه ای نشون نمیده. یه احساس خیلی بدی دارم ... فکر میکنم قراره اتفاق بدی بیفته.

از لحاظ جنسی هم تو این یه ماهه خیلی کم میاد سراغم و این منم که دائم باید شروع کننده باشم و وقتی میپرسم چرا اینقدر بی میل شدی میگه که بخاطر استرسه. در حالیکه تو زندگیمون استرسی وجود نداره و اون هم اصلا از اون  آدمایی نیست که با استرس بی میل بشه. همه چیز مثل آرامش قبل از طوفانه .

میشه کسی راهنمایی کنه

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در شوهرداری (۸۱۱ مطلب مشابه) مسائل زناشویی خانم ها (۵۴۹ مطلب مشابه)

می خوام یه دختر شیطون و باحال و دوست داشتنی بشم

سلام میکنم به همه خانواده برتری های عزیز...

20 سالمه و دانشجوی پزشکی هستم. حدود چند ماهه که با این سایت اشنا شدم و هر شب مطالب رو به طور کامل دنبال میکنم، ولی صرفا خواننده بودم و برای اولین باره که میخوام از مشکلاتم بگم

راستش من توی ارتباط برقرار کردن با دیگران خیلی مشکل دارم، مشکلمم طوریه که اصلا نمیتونم با کسی دوست بشم، یا اگه دوست بشم هیچ صمیمیتی نمیشه احساس کرد بین خودم و دوستم.

ولی واقعا دلم میخواد یه همدم و همنشین خوب و مهربون داشته باشم.توی همه مهمونی ها هم خیلی خیلی ساکت و گوشه گیر هستم و اصلا حرفم نمیاد. خیلی از این وضعیتم ناراضیم. دبیرستان یه دوست داشتم که خیلی با اون صمیمی بودم ولی از بعد کنکور از هم جدا شدیم.

از نظر خانوادگی هم سه تا خواهر دارم که همگی ازدواج کردن و بچه دارن.به قولی سرشون گرمه به زندگی خودشون. خیلی خیلی تنها هستم. پیش همه آدما احساس عدم آرامش میکنم اونایی که همچین شرایطیو مثه من تجربه کردن درک میکنن که حس بدیه .

حالا سوال من از شما اینه که چیکار کنم که بشم یه دختر شیطون و باحال و دوست داشتنی؟ که همه از همنشینی باهاش لذت ببرن؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۶۴ مطلب مشابه) خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)

آدمای خوب‌ چه جوری خوب شدن ؟

بسمه تعالی
امروز اولین روز ۱۸ سالگیمه دیگه به سن قانونی همه چی رسیدم گواهی نامه... رأی گیری... بچه دار شدن
۱۸ سال بدون خدا زندگی کردم نماز میخوندم روزه میگرفتم اما هیچکدوم بوی خدا رو نداشت نمازام که قطع وصلی داشت ماه رمضون هم برام فقط یه فرصت برا خوابیدن بود توی هر حرکت و کار خیر منتظر یه جواب بودم: خدایا من نماز خوندم تو هم بهم فلان چیزو بده ندی دیگه نماز نمیخونم ..
دیگه خسته شدم از خودم از کارام دلم میخواد گوش خودممو بکشمو بگم هی دختررررر چه خبرته معلومه کجا داری میری ؟ معلومه چیکار میکنی ؟
خسته شدم از دروغام از غیبتام از نمازام طرف قران میرم فقط موقع تفال یا چله گرفتن دیگه رنگ قرانم نمیبینم باید از کجا شروع کنم؟ یه شبه ؟ من خییلی از این تصمیما گرفتم اما درجا زدم چقد قول دادمو شکستم‌ خدا از من ناامید نیست اما من از خودم ناامیدم .
من خیلی شبا با‌ گریه توبه‌ کردم‌ اما طلوع افتاب همه‌ چی‌ و همه اشکام و و‌ اون حسه‌ خوبه توی توبه رو‌ فراموش‌ کردم‌ دلم‌ میخواد ادم شم ادمی‌ که‌ خدا میخواد خدا دوست داره به اهدافم برسم .
اما به سبک‌ خدا یه‌ جوری‌ که‌ خدا دوست داره‌ دلم‌ میخواد‌ محکم باشم و‌ از قهر‌ و‌ لجبازی و‌ به زور حاجت‌ گرفتن‌ بردارم . این کاش ۱۸ سالگیم و‌ یه‌ جوری شروع‌ کنم‌ این بهترین هدیه ایه که‌ میتونم بخودم‌ بدم .
میترسم خیلی سخت بگیرم دلسرد بشم میترسم خیلی شل بگیرم فراموش‌ کنم نمیدونم‌ چجوری باید خودمو درست کنم.. ادمای خوب‌ چجوری خوب شدن ؟ از کجا شروع کردن؟ چجوری به درجات عالی رسیدن ؟
یا علی

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه)

یه چادری واقعی چه جور باید رفتار کنه ؟

سلام

من یه دختر ۱۹ ساله م متاهلم ، چادری ، انقدر تو این وبلاگ از چادر شنیدم از اینکه دوسش دارن و ... حالا دنیای واقعیم ، تو محیطی هستم کف باید چادری باشی ، منم چادریم ولی قبل تر از اینم چادری بودم و اصلا ازش بیزار نبودم و احساس خفگی نمیکردم . مسئله یا بهتره بگم شخصی که متنفرم کرده از چادر شده دغدغه م . انقـــــدر گیر میده که هر سر میترسم باز بگه چرا چادرت ملیه ؟ چرا تو مهمونی زنونه و عروسی روسریت یه ذره سر خورد.. چرا چرا چرا ؟

تو ماشین نشستم با حجاب کامل محکم گرفتم چادرمو نگاهمو کنترل میکنم یه مرد رو حضورشو حس میکنم تو کوچه یا خیابون میگم وااای نکنه به من نگاه کنه؟ و ارضا شه؟ یا به گناه بیفته ؟ باورتون میشه ( حالا نه که من تحفه م یا ارایش دارم نه اصلا خیلی وقت ها مردها متوجه حضورم نمیشن ولی این ذهنیتو مادر شوهرم برام درست کرده ) من نمیگم مردها بی جنبه ن و ... از ذهنیتم که به تازگی تخریب شده میگم .

نمیدونم مهمون بیاد خونمون بالاخره بهش سلام بدم یا نه ؟ نگن این کرم داره ؟ سلام ندم میگن بی شعوره ، سلام بدم از مادر شوهرم میترسم . جدی جدی خودمم فکر میکنم دور از جوونم  زن بدکاره ای چیزی هستم. جوری که حتی چند بار به شوهرم گفتم اگه من خطایی کردم بگو ؟ ایا من جـ.... ام ؟

بهش میگم من فکر میکنم حتی نباید حرف زد با هیچ مردی ، همسرم میگه زیادی بد دل شدی ، حتی این تغییر رفتار رو خواهرام قشنگ متوجه شدن ، یه وقت تلفنم زنگ بخوره سریع اسم طرفو میگم مادر شوهرم فک نکنه من با پسر میحرفم . این ادم کلا بدبینه نه فقط به من ، حتی نگاهش به دختر بچه ۵ ساله ابزاریه ، حالم از چادر بهم میخوره اعصابم بهم ریخته س . نمیخام یه چی بگین حالم خوب شه یا مادرشوهرم تغییر کنه . فقـــط بگید یه چادری واقعی چه جور باید برخورد کنه ؟

حیا یعنی چی؟ حیا یعنی من به خودم شک داشته باشم؟ حیا یهنی به همه شک داشته باشم که این دختره این رفتارش اره ؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه) مسائل اجتماعی روز جامعه (۶۳۴ مطلب مشابه) مسائل خانم های چادری (۱۱۸ مطلب مشابه)

بهم یاد بدید چطوری به خواهرام محبت کنم

سلام

من کسی هستم که تو این 20 و چند سال هیچ رابطه احساسی با کسی نداشتم. یه آدم گوشه گیر و بی احساس!

چند تا خواهر دارم که ازدواج کردن ولی من بعد از اینهمه مدت به این فکر افتادم که باید رابطه ما خیلی بهتر از اینها می بود! و مقصر همه این قضایا رو هم خودم می دونم .

می خوام تمام تلاشمو بکنم که خودمو تغییر بدم. خیلی دوست دارم بهشون بگم "دوستتون دارم" یا دستشون رو تو دستم بگیرم. ولی همش می ترسم که فکر دیگه ای بکنن!

حتی اگر اینها رو هم بذاریم کنار، من براشون هیچ کاری نکردم. بارها شده بود تو این بیست و چند ساله که ازم خواستن مثلا براشون چیزی بخرم یا جایی ببرمشون ولی انجام ندادم. نه خبری از محبت کردن بوده و نه کادو خریدن و ...

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه) خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه)

عصبی بودن خانوادم به من هم منتقل شده

سلام

دختری هستم که عصبی بودن خانوادم به من هم منتقل شده زود رنج شدم . من خانوادمو دوست دارم و منظورم از عصبی بودن این نیست که همیشه تو خونمون دعواست ، واقعا نمیدونم چه کاری باید انجام بدم. اینکه افراد خانوادت یکی یکی دارن جلو چشمات پرپر میشن . وظیفه من چیه؟ باید قید خودمو درسامو بزنم به فکر سلامت خانوادم باشم و اینکه بعدا میتونم درسامو بخونم و جبران کنم؟
از تجربیاتتون درمورد بیماری دیابت میگین اینکه واقعا امکان درمانش وجود داره و یا همیشه باید تا اخر عمر قرص مصرف کرد؟
چطوری تحمل و صبرمون بیشتر بشه به افرادی که  در خانواده دیابت نوع 2 دارن و زود رنج و عصبی هستن  ؟ چه برخوردی باید داشته باشم ؟ ذهنم درگیره
میشه راهنماییم کنین

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)

چکار کنم شوهرم عاشقانه تر باهام رفتار کنه ؟

سلام

من ۷ ماهه که ازدواج کردم و قبل از ازدواج تستای روانپزشکی انجام دادیم که توی جواب گفتن من از نظر احساسی نرمال هستم اما شوهرم خییییلی احساسیه، اما حالا که ازدواج کردیم میبینم برعکسه، مثلا ایشون برای اولین بار یک هفته کاری رفتن مسافرت اما اونی که شعر عاشقانه میفرستاد و اظهار دلتنگی زیاد میکرد من بودم .

یه بار مجبور شدیم توی اتوبوس خط واحد کنار هم بشینیم و خلوت بود منم دستمو کشیدم روی پای شوهرم که ایشون با شوخی گفت که این یه کار مردونه است . از اون موقع میترسم حرکت عاشقانه ای انجام بدم که متهم بشم به مردونگی.

موقع س*س اکثرا منم که قربون صدقه شوهرم میرم بعد از ارضا شدن ایشون اما تصمیم گرفتم دیگه این کارو نکنم . 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در شوهرداری (۸۱۱ مطلب مشابه) مسائل زناشویی خانم ها (۵۴۹ مطلب مشابه)