می خواستم بپرسم چرا طلاق با اینکه یکی از حلال های خداست تو جامعه ما منفوره ، اما هزارتا کار غیر اخلاقی و خلاف دین و انسانیت منفور نیست؟
چرا اعتیاد منفور نیست؟ نمی گم بد نیست اما طلاق منفورتره
چرا دوستی دختر و پسر که ته تهش شکستن حریم و ناموس مردم هست یه چیز خوب جا افتاده اما طلاق منفور تره؟
چرا؟
خانم من بهم می گه تورو فقط برای خودم می خوام. این درسته؟
کاری کرده که من از خانواده پدری ام گذشته ام. هیچ ارتباطی با برادر و خواهرام ندارم(فقط مخفیانه). اون هرهفته میره خونه باباش اما من سالی یه بار هم به راحتی نمی تونم برم خونه بابام.
یا تو طرد کردن آدم ها یا باید باهاش همراه باشم که هردو برنامه ریزی کنیم. یعنی اینقدر مخ منو میزنه که مجبور میشم بذیرم. یا اینکه خودش به تنهایی وقتی رفتیم خونه بابام یا کسی اومد خونه مون، یه جوری رفتار می کنه که دیگه کسی نمیخواد ریختش رو ببینه. والدین ام بهم می گن می خوای بیایی خونه ما زنت رو نیار. اینقدر ما رو تو معذوریت و محدویت میذاره که ازش متنفر میشیم. من چه کنم؟
والدین ام بهم می گن تو زن گرفتی، اما خانواده بابات و خواهر وبرادرات و همه اقوام و فامیلت رو طلاق دادی واقعا من چه کنم؟
هزار بار باهاش حرف زدم اما اون میگه من منظور بدی ندارم. تفاوت سلیقه هست. این کدام تفاوت سلیقه هست که هیچکس نمی خواد ریخت زن و منو ببینه؟
کدام تفاوت سلیقه است که تا الان هیچ احدی حتی یه دوست برای من نمونده؟
من 10 ساله هر راهی زدم نتیجه نگرفته ام. خانواده ام میگن طلاق بده. خداییش مونده ام چه کنم. دارم خفه می شم
سلام
دوستان، ازدواج محدویت هست یا آزادی. زن و شوهر وقتی مجردن به راحتی می تونن همه جا برن هر کاری کنن( کار دست منظورمه ها ). چرا وقتی متاهل میشن دیگه تمام ارتباطات قبلی بین دوستان و اقوام کم میشه؟
چرا زن و مرد بعد از ازدواج، به آزادی های منطقی و روابط محترمانه با اقوام و خانواده طرفین خرده می گیرن؟
چه راهی هست این مشکل حل بشه.
به سوالم نخندید این واقعا مشکل منه. از کجا میفهمید کسی دوست دارید یا نه؟ منظورم دوست داشتن برای ازدواج هست؟خواستگاری دارم که وقتی خودش اینو میپرسه ازم و یا وقتی پیش مشاور میرم این سوال میپرسه من واقعا نمیدونم چی باید بگم و اونا فقط آره یا نه میخوان بشنوم در حالی من نمیدونم.ابته بگم من کلا زیاد احساس بروز نمیدم اما خانواده خودم و خانواده اون آقا برداشتشون اینه من کلی دوستش دارم.شایدم من توقع یه حس عجیب دارم نمیدونم.وقتی کسی دوست داری نمود و علائمس چیه؟ ببینم من دارم یا نه. مرسی.
من یه مشکل دارم و نیاز به راه حل فوری دارم.من یه دایی دارم که کلا تویه یه شهر دیگه زندگی میکنن و به خاطر ویژگی و خصوصیات خانمش و جور نبودنش با خانواده ما و دوری راه رابطه ما باهاشون خیلی خیلی کمه.فقط مامان و بابام با دایی ام تلفنی و سالی 1 بار رفت و امد دارن.من اصلا تاحالا خونه شون نرفتم.دایی ام یه پسر داره که دقیق نمیدونم چندسال ازم بزرکتره و از هر لحاظ فکرکنید دارای شرایطه مناسبه(ظاهری،مالی،...) من تاحالا اصلا بیشتر از چند کلمه باهاش حرف نزدم تو این عمرم.حالا دایی ام چند روز پیش زنگ زده به خانواده ام ما چند روز دیگه با انگشتر واسه من دارن میان خونمون.درحالی من و خانواده ام اصلا و اصلا راضی نیستیم و میدونیم خانواده اونا به ما نمیخوره.از طرفی بابام با دایی ام رودبایستی داره و نمیخواد رابطه تیره و ناراحت بشن و چون شرایطه پسره عالیه و نمیشه هم بهشون گفت ما از خانواه شما خوشمون نمیاد.موندیم با چه بهونه ای که ناراحت نشن ردشون کنیم.بابام گفته میخواد درس بخونه قصد ازدواج نداره گفتن اشکال نداره نامزد بشن ما صبر میکنیم.کمک کنید اصلا هم یک درصدم بهش فکر نمیکنم، پس فقط راه حل در مورد نحوه رد محترمانه و بدون کدورت بدید؟ تشکر
سلام
میخوام نظر دوستان رو درمورد تفکیک جنسیتی تو ادارات و دانشگاهها بدونم ایا موافقن اگر اره یا نه دلیلش رو بفرمایند. من که خودم موافقم کار بسیار خوبی اگر انجام بشه مخصوصا برای خانمها که راحت تر هم هستن تو اون محیط.الان یه خانمی که شاغل وتومحیط کاریش با مردها سروکار داره مجبوره سرو سنگین باشه ورفتار مردانه از خودش به خرج بده وهمون رفتار روش تاثیر میزاره ومیاره تو خونه با همسر وبچه هاشم همون برخورد رو داره.کلا این موضوع خیلی به نفع خانمها میشه
سلام
من تقریبا 20 سالمه و دانشجوی پزشکی هستم. یه خواستگار دارم که از لحاظ ایمانی و اخلاقی خوبه و از لحاظ مالی هم عالی هست . اما تحصیلاتش به من نمیخوره و قدش هم خیلی از من بلندتر نیست. برای قبول کردن دو دل هستم. از یه طرف میگم شاید بعدا موردای بهتری برام بیاد که دکتر باشن و از یه طرف هم میگم شاید اگه قبول نکنم بعدا پشیمان بشم و حسرت بخورم. نمیدونم چیکار کنم. شما جای من بودی چیکار میکردین؟
مرتبط با ازدواج عاقلانه یا عاشقانه:
رد کردن خواستگارانم به امید ازدواج با پسر مورد علاقم عقلانیه؟
آیا علاقه بعد از ازدواج می تونه به وجود بیاد؟
آسیب های برخاسته از عشقِ قبل از ازدواج
می خوام عاشق بشم، بعد ازدواج کنم
دوستان سعی کنید به همدیگه ظلم نکنید. سعی کنید با همدیگه صحبت کنید. اگه همسرت داره انسانیت به خرج میده یه جورایی متفاوت تر از بقیه همسرای مردم کنارته ، ازش سوء استفاده نکن . ازتون خواهش می کنم تو تمام مسایل زندگی زناشویی ، مجوز کاراتون رو از خانواده باباتون نگیرید. تنها و تنها خودتون و همسرتون تصمیم گیرنده باشین.
درسته خانواده بابای کسی بد بچه اش رو نمی خواد. درسته به اونها اعتماد دارید این حقیقتیه. اما اونا به هیچ وجه نمی تونن نسخه زندگی رو برای شما بپیچن. تصمیم گیرنده خودتون باشید. باور کنید اگه زن یا شوهر عقل شون رو بدن دست هر کسی غیر از خودشون، عرض کردم هر کسی غیر از خودشون، ولو طرف مشورتشون علامه دهر هم باشه این خطاست. این جفاست و شک نکنید همچین زندگی اصلا دوام نداره.
یه خواهشی دیگه هم ازتون دارم هم آقایون و هم خانم ها و خصوصا خانمها. وقتی با همسرتون اختلاف پیدا می کنید. عصبانی میشید و احساسات تون جریحه دار میشه. همون موقع زنگ نزنید به خونه باباتون، به مامان تون یا خواهر برادراتون. بذارید موضوع سرد شه . بذارید چند روزی بگذره.
اگه با همسرتون به نتیجه نرسیدید، به تفاهم نرسیدید یه بخش کمی از مشکل رو انتقال بدید. اصلا نیایید همه مشکل رو یه دفعه بگید که جمع کردنش ممکنه خیلی گرون و در بعضی جاها دیگه غیر ممکن باشه. همسرتون رو هیچ وقت و هیچ وقت جلوی خونه بابات اینا سکه یه پول نکنید. کلا تو موقعی که به هر دلیل احساساتی شدید و عصبانی هستید اصلا و ابدا این کار رو نکنید. در یک کلام اگه نخواهید باهم بسازید، باور کنید بیرون از این کاشونه ای که با هزار بدبختی بناش کرده اید، هیچکسی بهتر از همسرتون منتظر شما نیست، اصلا و ابدا. مگر برای سوء استفاده از شما
قبل از ازدواج احساساتی نشید. عشق ساخته و پرداخته ذهن خودتون، کرو کورتون نکنه که نتونید واقعیت ها رو ببینید. سعی کنید طرف مقابل تون، هم کفو شما باشه. کتابهای خیلی زیادی راجع به آیین همسرداری و ازدواج هست می تونید قبلش بخونید.
هم کفوی یعنی اینکه طرف مقابل شبیه و نزدیک به شما باشه. یه دختر فقیر زن یه پسر میلیاردر شدن معمولا خوشبختی نمیاره براش ( کفویت اقتصادی ). عکسش که غیر ممکنه توش خوشبختی باشه. یه تک دختر یا تک پسر بخواد با یه خانواده شلوغ ازدواج کنه ممکنه کارش با مشکل مواجه شه. نمی گم نمیشه ولی روحیات خیلی فرق می کنه. اگه طرف مقابلت خانواده پر رفت و آمد، اهل بگو و بخند، شوخی و شیطونی و میهمانی های آن دسته جمعی و برو بیایی شلوغ و شما برعکسش، کم رفت وآمد، گوشه گیر و کلا فازتون اهل برو بیا نیستین، کارت سخت میشه. ( کفویت شخصیتی )
نمیگم نمیشه ولی فضاهایی که درش بزرگ شدید خیلی مهمه. شما نمی تونید بگید من با بابا یا مامان همسرم که نمی خوام ازدواج کنم ولو بدنام باشند، ولی قاتل باشند یا جانی یا ... اتفاقا والدین همسر آینده، از خود همسر آدم مهمترن. شما درسته با همسرت ازدواج می کنی اما عروس بابا مامانش میشی. عروس خواهر و داداشش می شی. عروس اقوام و طایفه شون میشی. شک نکن که نمیتونی سر خودت کلاه بذاری.
سلام
چرا جدیدا پسرا فقط دنبال دخترایی هستن که عین طوطی رنگ شدن پس تکلیف دخترایی که بنا به نجابت و فرهنگ خانواده به صورتشون دست نزدن چیه ما کار بدی کردیم که به جای تو خیابون گشتن و دایم ارایشگاه رفتن و وقت تلف کردن سرمون به کار و درس گرم کردیم مدتی پیش من خواستگاری داشتم که چون اب و رنگ نداشتم حتی توی صورتمم نگاه نکرد!!!اقای نجفی مدیونی اگه اینو نذاری پسرا بیان نظر بدن که چرا اینطوری شدین چرا دیگه براتون خوب بودن و متین و موقر بودن دختر مهم نیست الان پناه بر خدا فقط داشتن بکارت مهمه که اونم برای خیلی از پسرا نیست. هیچ پسر بیست و خورده ای رو ندیدم که از دختر ساده خوسش بیاد هر چی هست فقط پسر سی سال به بالا که اونام جدیدا از دست این دخترا چشم و دلشون میدویه.اخرش هم میدونم باید بیام تو همین سایت بگم زن یه ادم پنجاه ساله شدم!!@@
من دو سوال از آقا پسرها دارم ؛
میخوام بدونم یه پسر اگه عاشق بشه چند سال میتونه دووم بیاره و به دختره حرف دلش رو نزنه ؟
سوال بعدیم: رفتارای اون پسر توی اون مدت چطوریه منظورم اینه که چه رفتارایی رو از خودش نشون میده که مثلآ دختره بفهمه دوسش داره....ممنون میشم دوستان به هر دو سوالم جواب بدن.
سلام
میشه راهنمایی کنید
هشت ماهه عقد کردیم. نامزدم 27 سالشه و سیگاریه. نامزدم یک روز بعد از عقد بکارتم رو از من گرفت. هروقت و هرجا که پیش هم باشیم از من رابطه ی کامل می خواد. چند بار از کارهای مهم زندگی موندیم. اصلا به شرایط توجه نمیکنه. گاهی من خسته ام یا حالم خوب نیست ولی اصلا توجه نمی کنه. شبهایی که پیش هم باشیم چند بار رابطه داریم. توی هتل باشیم حداقل روزی پنج بار رابطه می خواد. چندبار تو دوران پریود نتونست جلوی خودش رو بگیره. تو دوران پریود چند بار برخلاف میل من رابطه ی مقعدی داشتیم. چون از مقعد نمیذارم سعی می کنه تا پایان پریود این طرفا آفتابی نشه. جدیدا میگه دوست ندارم هیچ وقت بچه دار بشی چون می ترسه بعد از زایمان اونجور که میخواد نباشم. قرار بود یک ماه دیگه عروسی کنیم ولی به دلایل یا بهانه هایی چند ماه عروسی رو عقب انداخته. آیا رابطه ی زیاد و کامل ما ربطی به عقب انداختن عروسی داره و باید دفعاتش رو کمتر کنیم؟ بعد از عروسی چه مشکلاتی زندگی ما رو تهدید می کنه .
دختری ...ناامیدم...خستم...غمگینم ...داغونم...
تموم آرزوهام برباد رفت...حتی آرزوهای بچگیم...قصه ی زندگی من اونقدر تلخ وطولا نیه که دستم توان نوشتنشو نداره...
درد دارم ...تنها آرزوم این روزها داشتن همسر بود...که بشه مرهم زخم هام ...بشه تکیه گاه غم هام ...بشه همه ی اون عشقی که سالها می خواستم ونداشتم ...
تنها آرزوم این بود که مادر بشم...کودکم رو در آغوش بگیرم وبراش لالایی مادرانه بخوانم ...
که این آرزوها هم کوچ کرد ورفت...
دختری بسان من که نه زیبایی دارد ونه پول ونه سن مناسب ...دیگر چگونه ازدواج کند...چگونه خودش را در لباس سفید عروس ببیند...
تموم لحظه هام تلخند...تاریکند...
دختری زشت و درمانده ام...
کسی دوستم نداشت وندارد...حق دارند چگونه دوستم بدارند وقتی هیچ جذابیتی ندارم
آن هم برای پسرها که همه چیزشان واست زیبایی دختر...
درحسرت ماندم کسی بگوید ...دوستت دارم چرا یکی گفت ...یک پسر که ادعای مذهب داشت ادعای ایمان ،می گفت از سادات است و اصلا به دنبال زیبایی نیست...
تا مرا ندیده بود قربان صدقه ام می رفت ...می گفت دوستت دارم آن هم با صدای بغض آلود و گریان ...می گفت خانوم منی همسر منی ...روزهایم پر بود از حرف های عاشقانه اش ...شب ها تا دوستت دارم هایش را نمی شنیدم خوابم نمی برد...یک شب برای این که اهل خانه بیدار نشوند با صدای آهسته حرف زدم ...
یک لحظه گریست وبا گریه گفت ...چقدر صدات قشنگ میشه وقتی یواش حرف می زنی...خیلی دوستت دارم خیلی ...تو همه چیز منی...
چقدر خوشحال بودم آنشب ...انگار توی دلم قند آب میشد...
.........
روزها گذشت ومن به این عشق خو گرفتم می خواست مرا ببیند وبالاخره دید...آنروز تلخ نبود وحشتناک بود ...وحشت آن روز برای من حتی از وحشت قبر هم بدتر بود
اومرا دید و گفت:حرف از عشق نزن ...حرف از دوست داشتن نزن...دیگر عمرا اصلا ابدا نمی توانم باتو بمانم ...برو عاشق خدا باش به آدم ها دل نبند...عشق خدا ازهمه بهتر است...
راست می گفت عشق خدا بهتر بود خدایی که به چشم وابروی کسی نمی نگرد...خدایی که فقط دل را می بیند...خدایی که نمی خواهد ببیند چه شکلی هستی ...فقط می بیند چه می گویی...چه می خواهی
آری عشق آدم ها چشمان خمار می خواهد ابروی کمان ...گونه های گلگون...قامتی ظریف ...که من ندارم ...من ندارم
حق داشت برود ...وقتی رفت اشک هایم آنقدر راه افتاده بود که می خواستم دکتر بروم تا کور نشده ام هر کار می کردم بند نمی آمد لامصب بند نمی آمد
همین حالا که دارم می نویسم هم بند نمی آید ...
او رفت و من ماندم او ازدواج کرد با یک خانوم خوشگل ومن ماندم ...همسرش واقعا زیبا بود...چه عشق زیبایی میانشان بود...
چه عجیب نگاهم می کرد انگار به من می گفت دیدی به این می گن عشق...
آری به این می گن عشق دخترک ...چه نادان بودی وقتی امیدوارانه حرف هایش را باور می کردی وطعم عشق می چشیدی...
خوش باش پسرک ...خوش و خوشبخت به تو خرده نمی گیرم اگر قصه ات را نوشتم خواستم بگویم چرا یکنفر بود که گفت دوستت دارم همین ...
تو که جنایت نکرده ای همه می خواهندهمسرشان ...جفتشان دلربا باشد...همه می خواهند حتی شاید من ...پس چرا به تو خرده بگیرم نه خوش باش پسرک عشقتان زیباتر ازهرروز...
من باخته ام میان آدم ها ...مزاحمم زیادیم اضافیم...باید بروم باید کوله ام را بردارم وبروم
من جای خیلی ها را تنگ کرده ام ...خدا هم از آفرینشم اظهار پشیمانی کرد...
می روم
آمده بودم خدا حافظی با همین آدم ها ...
خداحا فظ آدم ها ببخشید زمان زیادی توی دنیایتان بودم باید زودتر می رفتم اما هی دست دست کردم
حالا دیگر دست هایم آماده ی تکان دادن اند ...
راستی برایم دعا کنید...می گویند خودکشی گناه است می گویند خدا می سوزاند کسی را که به استقبال مرگ برود...
دعا کنید آب سردی هم باشد میان جهنم سوزان خدا...
آدم ها خدا حافظ...