خانواده برتر

اره چرا که نه من دانشجو هستم سطح مالی خانوادمم خداروشکر خوبه خوب ب بالاس منم دوس پسری نداشتم  اگه واقعا پسر باعرضه ای باشه و واقعا دنبال کار بوده باشه اما حالا بنا ب هر دلیلی نشد ولی دوباره دنبالش باشه چون که نمیشه تا آخر بیکار موند

من که حاضرم ایمان پسر و اخلاقش جز مهمتریناس روزی رسون هم خداس

رفیق تا پول نداری دور ازدواجو خط بکش.بزار اسمون سقف بالای سرت و زمین متکای زیر سرت باشه.

با سلام

ایمان و اخلاق از اولویت های انتخابه منه اما بدون کار و درآمد مطمئنا جوابم منفیه

بهتره به فکر یک کار مناسب باشید.زندگی خرج داره...

دوستای خوبم که تو دنیای مجازی راحت بله رو میگید تو دنیای واقعی چند مرده حلاجید؟؟

خب ضرب المثل ظاهرش مردونه ست من بی گناهم:) چند زنه حلاجید نداریم!

میدونی چیه برادر؟!

به نظر من پسر باید از سنین پایینتر بره دنبال کار .. هر نوع کاری باشه مهم نیست یعنی مهم نیست حتما بره بشینه پشت میز و دستور بده بلکه مهم اینه که از سن پایینتر اهل کار باشه در کنار درس هاش و به این شکل میتونه تجربه های زیادی کسب بکنه ودر آینده با گرفتن تخصص ومدرک همین تجربه ها{حتی در کارهایی که در شأن خودش نمیدونه} یه آینده طلایی براش ایجاد میکنه و همچنین یه پسر باید سعی بکنه کارهای فنی رو خیلی خوب یاد بگیره ..

پس برادر دیگه حداقلش اگه دختره خونه وماشین رو بی خیال بشه دیگه کار ثابت حتی باحقوق کم بسیار مهمه چون قراره شما در آینده یه زندگی رو اداره بکنی

واینکه اینجا نظــــــــــــــــر دخترخانوما رو خواستین به نظرم در این مورد والدیــــــــــــــن دختر خانوم هم نقش مهمی دارن مثلاً بعضی خانواده ها سختگیر نیستن و آسون میگیرن اما بعضی دیگه مِن جمله خانواده خودم بسیار سختگیرن و شرایط مالی طرف مقدم بر سایر موارد در اولویت گزینش هاشون بوده در صورتیکه معیار های خودم چیزای دیگه ای بوده .. مثلاً قبلاً من ویکی از هم خوشمون اومد بخاطر همین بحث مالی نگذاشتن حرکتی صورت بگیره .. هیییییعی .. بگذریم برادر دل پُری دارم.. کلاً نظر پدرم در این مورد بر نظر من اولویت داره استدلالشم این بود که من تو رو خوب میشناسم میدونم نمیتونی اینطوری زندگی بکنی واصلاً چیزی بنام عشق وعلاقه نمیتونه توجیه مناسبی برای این موضوع باشه چون چن روز گذشت وهوای عاشقی پرید دیگه سختی های زندگی خودشو نشون میده

خلاصه اینکه منم خیلی دوس داشتم حتی طعم سختی های زندگی رو در کنار کسیکه دوسش دارم بچشم  تا شاید کمی بزرگ بشم آخه شنیدم آدما تو سختیها هست که بزرگ میشن وارتقا پیدا میکنن اما هیچوقت نگذاشتن من سختی بکشم تا راه مبارزه باسختیها رو یاد بگیرم  و آخرشم میخوان منو بدن به یکی که از نظر خودشون ایده آله تا مبادا آب تو دم تکون بخوره.. 

اقا مجید کی گفته میگیم اره وکیل وصی نخواستیم ! نه نه برای خودش چون زندگی الکی نیست و بحث مادیات نیست بحث اینکه خودش کم میاره و می بره ! تازه در حال تحصیل هم هست که زمان کارش صدمه می خوره به نظر من مرد نباید تو اون زمانه وقتش رو برای تحصیل اونم تکمیلی هدر بره باید هر جوری شده حتی کار ازاد کارگری بکنه ولی وقت کشی با درس نه چون اگه بنده پ نباشه بدجور باید توان عمر و پول مفتی که داده بده نمی فهمم من که دختر بودم دیدم دکتری چیزی یاد نمیدن و همش چاپیدن و بجای اساتید بازنشسته علمی که همه ادم رو می شناسن ،جیب یک سری عمله شهرستانی بی سواد و هیز و ناجور به اسم استاد باید پر کنم بی خیال شدم در حالیکه هیچ تعهد مالی به هیچ جا نداشتم! ببخشید شهرستانی رو گفتم تو گلوم گیر کرده بود با اون رفتاری خزشون به خودشون هم میگن استاد در حالیکه معناش کلا عوض شده  کلاس بقال ها از این ها بهتره.

. مثل زندگی و خونه پدر و مادر نیست که تا کم بیاره یا پدر یا مادر بالاخره از خودشون میزنن و به بچه شون میرسن اینجا برای نه دختر نه پسر خبری نیست بلکه یک حامی حداقل موقع سختی ها داشته باشن وگرنه یک وام بگیری موقع کم اوردن قسط خود طرف اول همه به خاطر همسرش و سختی ها دچار مشکل میشه و پشیمان و روزی صدبار به خودش فحش میده که چرا زن گرفتم و سر کار هم اگه باشه! می بینه درجا میزنه ولی قیمت ها بالا میره و قدرت خرید میاد پایین دیدم که میگم غرورش جریحه دار میشه و زنه حرف نزنه مرد بالنفسه داغون میشه چه برسه یک کلام هم حرف بزنه!!!

یک راه داره اونم که به کسی برخورد کنه که تمام سختی ها رو تا اخرش بهش بگه و قول اخلاق خوب هم تا اخر زندگی بده و با اعتماد و ضمانت اخلاقی  و عرضه نظر دختر و خانواده اش رو جلب کنه نه اینکه پول دار شد به خاطر تحمل بدبختی زنه بی ارزش باشه !

مگه یه ادم معمولی چشه که هیچ کس حاضر نیست باهاش ازدواج کنه مگه همه دخترایی که از تیپ وقیافه ومال خونه بابا هیچی کم نذاشتن پسرهارو خوشبخت کردن

سلام من یه پسرم تجربه خودم رو میگم.ارشد یه رشته مهندسی بودم و ورزشکار حرفه ای ،و یه کار نیمه. وقت داشتم ،یه دختری رو برای ازدواج به بنده معرفی کردن من هم از طریق دوست ایشون بهشون رسوندم،ایشون گفتن بیایید و صحبت کنید ولی همینکه صحبت از زندگیم کردم فقط جنبه مادیش رو دیدن و گفتن نمیتونید در ورزشتون اسپانسر بگیرید و هیچی از خودشون بروز ندادن،تازه این دختری بود ازشون تعریف می کردن،من به شخصه اعتمادی دیگر به هیچ دختری ندارم

سلام من یه پسرم تجربه خودم رو میگم.ارشد یه رشته مهندسی بودم و ورزشکار حرفه ای ،و یه کار نیمه. وقت داشتم ،یه دختری رو برای ازدواج به بنده معرفی کردن من هم از طریق دوست ایشون بهشون رسوندم،ایشون گفتن بیایید و صحبت کنید ولی همینکه صحبت از زندگیم کردم فقط جنبه مادیش رو دیدن و گفتن نمیتونید در ورزشتون اسپانسر بگیرید و هیچی از خودشون بروز ندادن،تازه این دختری بود ازشون تعریف می کردن،من به شخصه اعتمادی دیگر به هیچ دختری ندارم

من خودم خداروشکر از نظر ظاهر خوبم،خانوادمم از نظر مالی متوسطن ،خودم دانشجوی ارشدم و همزمان شاغلم هستم اگر واقعا از نظر ظاهری مورد پسندم باشه و بهم بیایم و شخصیتش برام جذاب باشه قطعا قبول میکنم چون پول رو میشه با هم بدست آورد چه بسا پسرایی که جز پول هیچی ندارن!!! و این خیلی بده الان اکثر پسرا فکر میکنن دخترا فقط به پول توجه دارن بخدا قسم اینجوری نیست همه مثل هم نیستن!!!!!

سرمایه اقتصادی و استقلال مادی شرط لازم و کافی برای ازدواج هستش