سلام
دختری ۱۹ ساله هستم، دو ساله که ترک نماز کردم، بارها توبه کردم و شروع به نماز خواندن کردم اما بعد از دو سه روز نماز و رها کردم، خیلی کم سمت قرآن و دعا میرم، وقتی هم میرم نصفه رهاش میکنم.
مگه خدا خودش نگفت اگه یک قدم سمت من بیاید من صد قدم سمت شما میام؟ پس چرا کمکم نمیکنه ؟ متاسفانه چند ماهی هست که خودارضایی هم به گناهانم اضافه شده، وقتی به خودم فکر میکنم حالم از خودم بهم میخوره، هزاران بار توبه کردم و شکستم، نمیدونم چکار کنم دوباره نماز رو رها نکنم و توبه م رو نشکنم.
مرتبط :
راهکارهایی برای پایداری در توبه
فکر میکنم خدا دیگه توبه های منو باور نمیکنه
با این توبه ها و گریه زاری های مکرر چیکار کنم؟
چه جور توبه کنم که توبه ام پذیرفته شود
چطور آدم میتونه اطمینان پیدا کنه که توبه اش مورد قبول خدا بوده؟
میخوام توبه کنم ولی نمیدونم خدا ازم میگذره یا نه ؟
بعد از توبه ، شیرینی گناه تو وجودمه ، توبه م پذیرفته نیست ؟
تضمینی نیست تا سال دیگه زنده باشم و بتونم توبه کنم
یه جوری قانعم کنید که نماز بخونم
یه راهکار و یا یه انگیزه قوی میخوام که بتونم نمازخوان بشم
فلسفه نماز از زبان استاد رائفی پور
چطور نفرتم رو از نماز نابود کنم ؟
چرا نماز و روزه روی من تاثیر نداره ؟
← مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه) ← احکام دینی پسران و دختران (۵۷ مطلب مشابه) ← تفکر در احادیث و روایات (۲۷ مطلب مشابه)
- ۱۰۸۸ بازدید توسط ۸۲۰ نفر
- دوشنبه ۱۹ فروردين ۹۸ - ۱۵:۳۱
