دیگه خسته شدم انقدر که توبه کردم و توبه شکستم . فکر میکنم خدا دیگه توبه های منو باور نمیکنه.احساس میکنم که دیگه اراده ای در من وجود نداره.جالبه که بدونیدخیلی مذهبی ام.نماز اول وقتم ترک نمیشه تازه غالبا سعی می کنم به جماعت خونده شه.مدام ذکر میگم.مدام صلوات می فرستم .ختم چهل روزه زیارت آل یاسین و... انجام میدم.نافله صبح میخونم و خیلی کارای دیگه...ولی وقتی فکر این لعنتی میاد تو سرم دیوونه میشم به هر دری میزنم تا شرایطی ایجاد کنم و خودارضایی رو انجام بدم.دانشجوی مقطع دکتری هستم.
یعنی کار برای انجام دادن زیاد دارم و بیکار نیستم.وقتی ارضا میشم مثل سگ از کارم پشیمون میشمو می شینم زار زار گریه می کنم.حاضرم با هر مردی که سر راهم قرار می گیره ازدواج کنم تا از شر این گناه خلاص بشم وانقدر به درگاه خدا شرمنده نباشم. دیگه خسته شدم.فکر میکنم خدا دیگه نگاهم نمی کنه.الان که دارم می نویسم اشکام همینطور داره رو گونه هام می غلطه و مثلا توبه کردم ولی همش از این می ترسم که دوباره توبه بشکنم.تو رو خدا همه تون برام دعا کنید.مگر خدا به دعای شما منو ببخشه . خدایا به آبروی حضرت زهرا درک درستی به پدر و مادر های ما بده تا انقدر مانع ازدواج ما در سن درست و به موقع نشن و ما جوان ها رو از شر شیطان رانده شده محفوظ بدار. از عمق وجود میگم الهی و ربی من لی غیرک...
مرتبط :
چکار کنم دوباره نماز رو رها نکنم و توبه م رو نشکنم
راهکارهایی برای پایداری در توبه
با این توبه ها و گریه زاری های مکرر چیکار کنم؟
چه جور توبه کنم که توبه ام پذیرفته شود
چطور آدم میتونه اطمینان پیدا کنه که توبه اش مورد قبول خدا بوده؟
میخوام توبه کنم ولی نمیدونم خدا ازم میگذره یا نه ؟
بعد از توبه ، شیرینی گناه تو وجودمه ، توبه م پذیرفته نیست ؟
تضمینی نیست تا سال دیگه زنده باشم و بتونم توبه کنم
← درد دل های دختران و پسران (۲۰۹ مطلب مشابه)
- ۷۱۲۰ بازدید توسط ۴۷۰۶ نفر
- پنجشنبه ۲۹ خرداد ۹۳ - ۱۸:۵۶
