سلام
من گناه کردم . فقط همین قدر بدونین که گناه کبیره بوده. من تو کتابام خوندم که یکی از مراحل پذیرش توبه اینه که شیرینی گناه تو دلت نباشه و نفرت از اون گناه.
راستش من توبه کردم و با خدا عهد بستم که دیگه گناه نکنم. میتونمم گناهمو بذارم کنار با وجود این که بهش عادت کردم ولی مشکلی که دارم اینه که شیرینی اون گناه تو وجودمه و گاهی بهش فکر میکنم ولی سریع به خودم میگم خدا میبینه. یعنی حالا که اون گناهو دوست دارم انجام بدم، توبه م پذیرفته نیست؟
من به خاطر رضای خدا اون گناهو دیگه تکرار نمیکنم ولی حس بدی دارم نسبت به این شیرینی گناه تو وجودم.
خواهش میکنم کمکم کنید . خیلی سردرگمم.
راستی کسی اینجا حدیثی یا آیه ای نشنیده در مورد اینکه خدا نمیذاره آبروی فرد توبه کننده بریزه؟
مرتبط :
چکار کنم دوباره نماز رو رها نکنم و توبه م رو نشکنم
راهکارهایی برای پایداری در توبه
فکر میکنم خدا دیگه توبه های منو باور نمیکنه
با این توبه ها و گریه زاری های مکرر چیکار کنم؟
چه جور توبه کنم که توبه ام پذیرفته شود
چطور آدم میتونه اطمینان پیدا کنه که توبه اش مورد قبول خدا بوده؟
میخوام توبه کنم ولی نمیدونم خدا ازم میگذره یا نه ؟
تضمینی نیست تا سال دیگه زنده باشم و بتونم توبه کنم
← مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه)
- ۱۹۳۷ بازدید توسط ۱۴۸۱ نفر
- جمعه ۱۰ دی ۹۵ - ۲۲:۰۵
