خانواده برتر

ببینید زنان (بجز موارد خیلی استثنا یا بهتره بگم یک در هزار ) بقیه زنان و دختران همگی خوشگل.ناز عشوه گر.لطیف.جذاب.تودل برو ساخته شدند. واقعا خداوند احسن الخالقینه!!!!!!!!!!منتهی هر کدوم زیبایی خاص خودشان را دارند.هر کدوم در زمان های خاص و با انواع پوشیدن لباس یا رنگ مو خوشگلیشون دل ادم رو می برند...ممکنه یکی مثل من زن و دختری را خوشگل می دانم که سبزه.تپل.قد متوسط یا اندکی قدبلند.موهاو چشم تیره داشته باشه.اما با این وجود زنانی دیده ام که سفیدند.چشم روشن هستند و کوتاه قد هستن بازهم به دلم نشسته و دیووووونم کرده.چرا این گونه هست؟در پاسخ باید بگم درسته یه نوع تیپ سبزه برام جالب باشه اما اینم باعث نمی شه که مثلا زنی چشم عسلی یا چشم ابی سفید پوست لاغر برام زشت باشه.نانا.اونم زیبایی خاص خودشو داره و این منو در حیرت گذاشته است که هر کدوم از زنان و دخترا زیبایی خیره کننده ای دارند.ضمنا همانطور که گفتم تقریبا زنی زشت وجود نداره(بجز یک در هزار)هر زنی که مردم فکر می کنند که زشته خوب اگر نگاهت نگاهی دقیق و ذوق داشته باشی زیبایی خاص خودش را دارد.زنی مثلا کوتاه قده.خیلی خیلی چاقه اما طرز خنده اش خوشگلش می کنه و همسرش باید قدر این لحظه بداند که موقع  خنده همسرش خوشگل میشه  و سعی کنه او را بیشتر بخنداند تا لذت ببرد(نکته ای ساده اما مهم برای ما مردها).یکی دیگر تن صداش مثلا زشتی صورتش را پنهان می کنه و آدم لذت میبره صداشو می شنوه و چهره زشتش(اگر بگیم زشت) رو فراموش می کنی.دیگری وقتی موهاشو از زیر روسری میاره بیرون واقع جذاب میشه.یکی قد بلندی  داره ولی دماغش بزرگه و پوست تیره داره و موهای فر فری داره ولی موهاش بلوند رنگ کرده و از زیر روسری میاره بیرون وقتی همسرت باشه آنقدر دوست داری نگاهش و سیر نمی شی.دیگری باید مانتوی قرمز یا دامن قرمز بپوشه تا خوشگلیش جلوه کنه.دیگری کلیپس میزنه محشر میشه.

دیگری باید لاغر بشه تا زیباتر بشه(در عین حال که لاغر رو دوس تدارم)...یکی مانتوی بلند می پوشه زیباتر می شه اما یکی دیگر با چادررررررر خوشگلیش بیشتر جلوه گر میشه مانند گلی که میان برگ گیاهان دوروبرش پنهان میشه اونجوری که میان چادش پنهانه بسیار خوشگله....دیگری وقتی گریه می کنه زیباییش بیشتر طلوع می کنه مانند خورشید...وقتی گریه می کنه قطره های آب روی گونه هاش مثل قره ای باران بر روی برگ پر گل است

خلاصه خوشگلی مدل خاصی نداره اما یک نوع تیپ ییشتر از همه ممکنه برام بچسپه و اونم سبزه.تپل.موهای لختتتتتتتتتتتتتتتتتتتتت.قد متوسط.

خدایا چرا انقد زنان و دختران رو شیرین آفریده ای که هر کدوم در حکم نوعی گل زیبا هستند!!!!!!.

در باب ویژگی های حوریان بهشتی از حضرت محمد (ص) نقل شده است که فرموده اند: اگر یک حوریه سر از دریچه بهشت بیرون کند و به دنیا نظر اندازد، اگر در شب تاریک باشد، عالم از نور صورت او منور می شود، چرا که نور او از ماه شب چهارده روشن تر است و از بوی معطر او تمام اهل دنیا استفاده می کنند، بلکه عده ای نیز از بوی خوش آنان مدهوش می گردند و هرگاه حوریه ای به صورت شوهرش بخندد، چنان نوری از دندان های او ظاهر می شود که در و دیوار بهشت از آن نورانی می گردد، اما جالب است با توجه به این حدیث و چنین ویژگی های از حوریان بهشتی که در نوع خود کم نظیر می باشند، زنان دنیا، در جایگاهی برتر از حوریان قرار دارند!(1)

در روایتی آمده است که روزی ام سلمه، همسر پیامبر (ص) عرض کرد: یا رسول الله؛ اگر ما زنان دنیا وارد بهشت شویم، آیا بر حورالعین فضیلتی داریم؟
حضرت فرمودند: وَالذی نَفسی بِیده! اِنَ فَضل المَخدومِ عَلی الخادِم کَفضل القَمَر لَیلَة البَدر عَلی سائر الکَواکب؛ قسم به کسی که جان من در دست اوست! حوریان بهشتی خادم شما زنان دنیا می باشند و فضیلت و برتری شما نسبت به آنان، مانند ماه است در شب چهارده بر سایر ستارگان، یعنی شما مانند ماه هستید و آنان همچون ستارگان، و در روایتی دیگر در باب برتری زنان دنیا بر حوریان آمده است، هنگامی که زنان بهشتی در مقابل حوریان قرار می گیرند، دلایل برتری خود را این گونه می شمارند:
ما نمازگزارانیم و شما نماز نخوانده اید؛
ما روزه گیرانیم و شما روزه نگرفته اید؛
ما وضو گرفتگانیم و شما وضو نگرفته اید؛
ما صدقه دهندگانیم و شما صدقه نداده اید؛
ما زحمت خانه داری و شوهرداری را تحمل کرده ایم و شما تحمل نکرده اید؛
ما بچه های خود را نُه ماه در شکم نگاه داری کرده ایم و شما چنین نکرده اید؛
و ما، درد تولد به دنیا آوردن فرزندمان را احساس کرده ایم و در آن لحظه مرگ خود را به چشم دیدیم، ولی شما احساس درد و ناراحتی نکرده اید، و نقل شده است زنان دنیا در بهشت به قدری زیبایی پیدا می نمایند که حوریان بهشتی چون از برای خدمت گذاری آنان می آیند، با توجه به آن صورت زیبایی که دارند، از خجالت در پیش آنان سر بلند نمی کنند و از خجالت عرق از پیشانی آنان می ریزد، و اگر زنان دنیا از بهشت توجهی به دنیا بنمایند، از نور صورت آنان، نور خورشید مضمحل و نابود می گردد و اگر آنان آب دهان خود را به دریاهای تلخ دنیا بیاندازند، تمام دریاها شیرین و گوارا می گردد.(2)

پی نوشتها:
1- اسرار معراج: 267- 272.
2- آمال الواعظین، ج3: 263- 267.

فِیهِنَّ خَیَرْاتٌ حِسَانٌ.

در آن باغ‏ها، زنانى نیکو سیرت و زیبا صورت است.

امام صادق(ع):

الْخَیْرَاتُ الْحِسَانُ مِنْ نِسَاءِ أَهْلِ الدُّنْیَا وَ هُنَّ أَجْمَلُ مِنَ الْحُورِ الْعِین.

خیرات الحسان از زنان اهل دنیا هستند و از حورالعین زیباترند.

من‏لایحضره‏الفقیه 3 469 باب النوادر

حورالعین زن نیست، بلکه ظهور اخروی اعتقاد شخص است به ولایت خدا

که به صورت زنی زیبارو جلوه گر می شود.

چون ولایت، از سنخ جمال است؛ و اسم الولیّ از اسماء جمالیّه ی خداست

و جمال با قیافه ی زنانه تناسب بیشتری دارد.

رسول خدا فرمودند:

هر که بگوید: «بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم‏» خداوند بنا کند از براى او در بهشت

هفتاد هزار قصر از یاقوت؛ که در هر قصرى هفتاد هزار خانه از مروارید سفید باشد

و در هر خانه هفتاد هزار تخت از زبرجد سبز؛ و بر هر تختى هفتاد هزار فرش از سُندُس و اِستَبرَق

و بر آن همسری است از حور العین و او راست هفتاد گیسوی آراسته به مروارید و یاقوت

که بر دو لب او بسم اللَّه الرّحمن الرحیم‏ نقش بسته.

راوی گوید:

گفتم یا رسول اللَّه از آنِ کیست این کرامت؟ فرمودند:

از برای آنکه با حرمت و تعظیم بگوید:

"بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم‏"

مستدرک‏الوسائل، ج4، ص387

اینکه فرمودند بر صورت حور العین نوشته شده، روشن است که مراد نوشته شدن

به معنای عادی کلمه نیست. چرا که در این صورت چنان همسری را نمی شود حور العین نامید

چه در این صورت قیافه ای نازیبا از او پدید می آمد.

پس بر پایه ی احساسات پست دنیایی توهّم نشود که حور العین هم انسان است و هووی زنان

بزرگوار بهشتی قرار می گیرد. مردان بهشتی همسرانی از سنخ خودشان دارند که در وجاهت

و زیبایی هزاران برابر از حورالعین زیباترند. چرا که مؤمن از اعتقاد و عمل خویش برتر و زیباتر است

و حورالعین ظهور اعتقاد و عمل خود شخص است. لذا زنان دنیایی مؤمن که وارد بهشت

می شوند، بسی برتر از حور العین می باشند؛ و هیچگاه هم از وجود حورالعین احساس

ناراحتی نخواهند کرد. چون

اوّلاً حورالعین هر کسی در بهشت باطن اوست؛ و بی اذن او کسی نمی تواند آنها را ملاقات کند

هر کسی را دو بهشت است، بهشت درون و بهشت بیرون.

اهل بهشت، در همان حال که در بهشت عامّ وارد می شوند، بهشتی نیز در مملکت وجود خویش

دارند، که نمود اعتقادات آنهاست.

ثانیاً همسران انسانی مردان بهشتی، از دیدن حورالعین همسرانشان نه تنها ناراحت نمی شوند

بلکه بسی خوشحال هم می شوند. و هر چه آن حورالعین ها زیادتر و زیباتر باشند

به همان اندازه همسران انسانی مردان بهشتی، خوشحال تر نیز خواهند شد.

چون زیادی و زیبایی آنها نمودار عظمت معنوی آن مرد است. چرا که حورالعین، نمود اعتقادات و

اعمال شخص است. آیا یک زن مومنه از زیادی ایمان شوهرش ناراحت می شود؟

ثالثاً این احساس زنانه که زنها در دنیا نسبت به هوو دارند، احساسی است غریزی و از نوع

احساسهای طبیعی حیوانی. لذا برخلاف فطرت توحیدی است. از اینروست که امیرمومنان(ع)

در حکمت 124 نهج البلاغه فرمودند:

«غَیْرَةُ الْمَرْأَةِ کُفْرٌ وَ غَیْرَةُ الرَّجُلِ إِیمَان : غیرت زن، کفر است و غیرت مرد، ایمان»

لذا زنی که از تصوّر وجود هوو هم ناراحت می شود، در حقیقت نوعی کفر درونی دارد

که اگر آن را به شکل اعتراض به احکام الهی آشکار کند، کفر او بالفعل نیز خواهد شد.

چرا که اعتراض به احکام قطعی خدا، مساوی با انکار حکمت خدا و انکار علم مطلق خداست.

و منکر حکمت و علم خدا، منکر ذات اوست.

بنا بر این چنین زنانی اساساً وارد بهشت نمی شوند، چه برسد به این که همسر مردی بهشتی

شوند؛ و چه برسد به این که از وجود حورالعین ناراحت شوند.

البته آن زنانی که از تصوّر هوو در درون ناراحت می شوند ولی آن را ابراز نمی کنند و در دل از

اینکه به حکمت خدا معترض شده اند استغفار می کنند، در آخرت از این صفت غریزی پاک می شوند.

و در حالی وارد بهشت می شوند که از غرایز حیوانی دورند.

چرا که تمام اهل بهشت، فقط با فطرت انسانی وارد بهشت می شوند و غرایز

حیوانی که به درد زندگی دنیا می خورند از آنها برداشته می شود.

لذا در بهشت رابطه ی جنسی صرف نیز وجود ندارد؛ بلکه رابطه جنسی الهی موجود است.

همان گونه که از خوردن صرف خبری نیست؛ بلکه خوردن الهی در آن موجود است.

توضیح آنکه:

افعال غریزی بر دو گونه اند؛ افعال غریزی که فارغ از فطرت جریان می یابند و افعال غریزی که تحت

نظارت فطرت جریان می یابند. نوع اوّل از سنخ غرایز حیوانی است ولی نوع دوم از سنخ غرایز

انسانی می باشد. لذا در نوع اوّل جایی برای قصد قربت وجود ندارد، ولی دومی با قصد قربت انجام

می گیرد. لذا مؤمن حتّی هنگام شروع رابطه ی جنسی نیز بسم الله می گوید

و به سبب رابطه ی جنسی اجر اخروی می برد.

رابعاً در بهشت، اساساً چیزی به نام نارحتی وجود ندارد. ناراحتی ناشی از محدودیّت است.

در این دنیا، اگر دو نفر در بیابانی گم شده باشند و یکی از آنها با زور، تمام آب را برای خود بردارد

و به دیگری ندهد، آن دیگری به خاطر محرومیّت از آب ناراحت می شود.

امّا اگر این دنیا چنان بود که هر کدام آنها در آن واحد می توانستند به هر مقدار می خواهند آب

داشته باشند، در این صورت دیگر ناراحت نمی شدند.

امّا واقعیّت این است که در دنیا چنین امکانی وجود ندارد؛ یعنی اگر من یک چیزی را از آنِ خود نمودم

دیگر شما نمی توانید مالک آن شوید. امّا در آخرت، یک نعمت می تواند در آن واحد، برای همه ی

اهل بهشت باشد. برای مثال، یک میوه را هزاران نفر در آنِ واحد می خورند ولی آن میوه عیناً بر

سر درخت هم باقی است. در دنیا، تنها یک نعمت است که چنین می باشد، که آن هم علم است.

یک عالم می تواند علم خود را در آنِ واحد به هزاران نفر منتقل کند، و همه ی آنها از آن علم

برخوردار شوند بی آنکه از علم خودش هم چیزی کاسته شود. بر این اساس، عرض می شود

در دنیا هوو یک موجود مزاحم است.

چون وقتی مردی همسر دوم می گیرد، زمانی را که اختصاص به همسر اوّلش می داد نصف

خواهد کرد. همینطور توجّهش هم نصف خواهد شد. لذا همسر اوّل با نوعی محرومیّت مواجه

می شود؛ و همین امر است که موجب ناراحتی او می گردد. بر همین اساس است که زنها حتّی به

تلویزیون هم به چشم هوو نگاه می کنند.

چون نظر مرد را از زن منصرف می کند. امّا در آخرت چنین محرومیّتی وجود ندارد.

چون یک مرد بهشتی در آنِ واحد می تواند هم با هزاران همسر خویش باشد و در همان حین

با دوستانش در حال گفتگو باشد و در همان حین در حال راز و نیاز با خدا باشد و ... .

چرا که عالم آخرت، اگر چه جسمانی است ولیّ مادّی نیست و جسم غیر مادّی در آنِ واحد

می تواند همه جا حضور داشته باشد. البته فهم این معنا برای افراد ناآشنا با حکمت متعالیه

و عرفان نظری دشوار است. خلاصه آنکه وجود همسران متعدّد برای مرد بهشتی، ابداً موجب

نمی شود که زن بهشتی احساس محرومیّت بکند. لذا از احساس ناراحتی نیز خبری نخواهد بود.

بلکه اساساً در بهشت ناراحتی معنا ندارد؛ چون محرومیّت معنا ندارد. نمی گوییم خدا ناراحتی را

برمی دارد؛ بلکه اساساً ناراحتی در بهشت معنی ندارد؛ همان گونه که مربّع سه ضلعی معنی

ندارد. خامساً زن بهشتی نه تنها از وجود هوو ناراحت نمی شود، بلکه خوشحال هم خواهد بود.

چون زنها از دیدار زنان دیگری که بینشان محبّت است، خوشحال می شوند.

آیا زنها از دیدن خواهر و مادر و امثال اینها ناراحت می شوند؟! یقیناً ناراحت نمی شوند.

پس چرا از داشتن هوو ناراحت می شوند؟ فقط برای اینکه آن هوو باعث محرومیّت او می شود.

لذا حتّی اگر خواهر و مادر او نیز چنین محرومیّتی را موجب شوند، آنها را هم به چشم هوو نگاه

خواهد کرد. حال اگر این محرومیّت برداشته شود، بدیهی است که ناراحتی ناشی از آن محرمیّت

نیز برداشته خواهد شد. در بهشت، یک زن با هووی خویش انس می گیرد و از گفتگوی محبّانه با او

لذّت می برد و در همان حال با شوهر خویش خلوت کرده و در همان حال با خواهر و مادر خویش در

حال گفتگوی محبّانه است و در همان حال مشغول لذّت بردن از خوردنی های بهشت است

و در همان حال هزاران کار دیگر نیز می کند، بی آنکه یکی از این کارها، او یا دیگری را محدود نماید.

فهم این معنا برای آنها که حکمت ورزی نکرده اند دشوار است؛ لذا اهل بیت(ع) گاه نمونه ای کوچک از

این امر را نمودار ساخته اند تا باور آن برای اذهان ضعیفه راحتتر شود.

برای مثال، نقل است که امیرمومنان(ع) وقتی از مکّه به مدینه آمدند، چهل نفر، جدا جدا ایشان را

دعوت به شام کردند و آن حضرت به همگی جواب مثبت دادند. فردا یکی از آنها گفت: امشب

علی بن ابی طالب میهمان ما بود. دیگری انکار کرد و گفت: نخیر میهمان من بود و سومی ادّعا کرد

که میهمان من بود و تعداد به چهل رسید. پس مراجعه کردند به رسول خدا(ص).

حضرت فرمودند: اتّفاقاً وی امشب میهمان من بود.

در این حال جبرئیل نازل گشته فرمود: ای رسول خدا، پروردگار متعال می فرماید که

علیّ بن ابی طالب، امشب میهمان من بود.

مشابه این امر حتّی از برخی عرفای شیعه نیز دیده شده است. برای مثال، یکی از اهالی نجف

به مشهد رفته بوده و آنجا مشکلی برایش پیش می آید. در همان حال، آقا سیّد علی قاضی را

می بیند و مشکل خود را با او در میان می گذارد و ایشان مشکل را حلّ می کنند.

وقتی آن اهل نجف به شهر خویش مراجعت می کند، ماجرا را نقل می کند.

دوستانش باور نمی کنند و می گویند که ما خودمان در همان روز خدمت آقا سیّد علی قاضی بودیم.

پس ممکن نیست که او در مشهد بوده باشد. البته دقّت شود که در آن زمان، مسافرتها با اسب و

شتر و امثال آن بوده و اتومبیل تازه وارد ایران شده بود.

پس همگی پیش آقا سیّد علی قاضی می روند و معلوم می شود که ایشان در همان روز که در

نجف بوده در مشهد هم بوده است.

شگفت آنکه ایشان، چهار همسر داشتند و هر کدام آنها نیز در شهرهای جداگانه بودند و ایشان

هر روز هم کلاس درس داشته اند.

من خودم دوست ندارم تنها و تنها دراین باره تحریکات جنسی منظورمه حرف بزنم به همین سبب از اقای نجفی خواسته ام موضوعی اختصاص بده به مسایل عاطفی و اینکه زنان از لحاض عاطفی هم جذابیتی بی پایان دارند...بحث تنها سکس نیست در وجود زن.

اینکه یک مرد چه کارهای عاطفی میتونه بکنه برای زنش...اینکه قرآن کریم می گوید زن و مرد برای آرامش...واقعا چشم بازکنیم ما مردها که زنان چه پتانسیل بی پایان مانند کهکشانی بی پایان را در خود دارند تا ما مردها را از لحاظ عاطفی به سعادت برسانند!!!!!!

البته کادو و گرفتن و اینا درست خوبه اما نا چیزهای جزئی زیاده که سالها هم با مشاهده و مطالعه و تامل درونی بهشون رسیده ام(تکرار کنم نمی خوام نسخه بپیچم یا ادعای روان شناس بودن داشته باشم).اگر آقای نجفی پستی در این باره گذاشتن اونجا هم مسایل جزئی درباره اینکه خانمها چقدر می توانند منشأ آرامش و عاطفه باشند واسه مردها...هم چنین اینکه مردها چقدر می توانند محل آرامش زنها باشند...

البته خوبیش اینه اینبار خانمها دیگه زیاد معترض نمی شند چون بحث مسایل عاطفی و آرامش بودن زن برای مرد هست نه تنها هوس بودن محض!!!!