با سلام
دختری ۱۹ ساله هستم و دانشجو. دوستی دارم که در خوابگاه حدود ۴ ماه است با او آشنا شده م . فعلا از هم دور هستیم و بنا به دلایلی تا چند ماه امکان حضور در کنار هم برای ما وجود نداره. در حال حاضر با کسی در ارتباط نیست به جز من.
و بدیهی ست که تمام حرف ها و درد و دل هاشو برای من تعریف میکنه. مشکل من اینجاست که توانایی درک و دلداری دادن بهش رو ندارم. همیشه بعد از اینکه حرفاش رو به من میزنه بین ما دعوا پیش میاد مبنی بر اینکه من درکش نمیکنم. چیزی از وضعیتش نمیفهمم و مواردی مشابه اینها.
در صورتی که من خیلی از مشکلات ایشون رو تجربه کردم و کاملا درکشون میکنم. ولی توانایی بیان احساسم رو ندارم. چون از زمان کودکی کسی به من دلداری نمیداد و بنابراین خودم، خودم رو آروم میکردم. به صورت ذهنی نه گفتاری. به همین دلیل الان برای بیان احساسم دچار مشکل هستم و این باعث میشه رابطه ما دو نفر روز به روز سردتر بشه.
درخواستی که از شما دوستان عزیز دارم اینه که به من راه های دلداری دادن به یک دوست خوب ، رو یاد بدید. طوری که از بیان حرفاش برای من پشیمون نشه. چون تنها راه تخلیه ذهن بیان موارد آزار دهنده ست و اگر شنونده ای نباشه طبیعتا منجر به آزار روح میشه و من این رو برای دوستم نمیخوام.
ممنونم
پیشنهاد:
مدیریت روابط با دوستان نامناسب بدون قطع ارتباط
صمیمی نشدن با همکار، کاری خلاف اخلاق محسوب میشه؟
با کسی که در دوستی افراط میکنه چطور بایدبرخورد کرد
صمیمی بودن خواستگارم با دخترهای دیگه اعصابم رو به هم ریخته
مدیرم به شدت داره باهام صمیمی میشه و من میترسم
چرا نمی تونم دوستان صمیمی خودم رو نگه دارم ؟
دیگه نمیخوام دوست صمیمی داشته باشم
داشتن یه دوست واقعی و صمیمی برام شده عقده
22 سالمه ولی نتونستم یه دوست صمیمی برای خودم پیدا کنم
هیچ وقت نفهمیدم که چرا دیگران با من صمیمی نمیشن
کسی که بعد از 5 سال تونستم باهاش صمیمی بشم حالا...
در برخورد های اول با کسی نمیتونم صمیمی بشم
خیلی به ندرت دوست صمیمی پیدا میکنم
چرا هیچ دوستی که وفادار باشه ندارم؟
یه دوست صمیمی داشتیم که اونم تو زرد از آب در اومد
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) ← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)
- ۳۶۰۵ بازدید توسط ۲۳۰۳ نفر
- دوشنبه ۱۶ بهمن ۹۶ - ۲۱:۳۷
