من خودم یه جوون 31 ساله هستم که بنا به شرایط زمان و مکانی که در اون متولد شدم و رشد کردم از زندگی چیزی نفهمیدم، ولی دوست دارم اگه یه روزی قسمتم شد و تونستم زن بگیرم و خدا بهمون یه پسر داد اینطور تربیتش کنم، یعنی میخوام چیزهایی که هیچ کس بهم یاد نداد رو بهش یاد بدم؛
اول بهش یاد میدم که انسانیت رو سرلوحه کارهاش قرار بده و همیشه بدونه که خدایی هست که همیشه داره نگاهش میکنه، چطور جلوی والدینش خجالت میکشه یه کارایی رو بکنه باید یاد بگیره که از خدا هم خجالت بکشه و همیشه خدا رو ناظر خودش بدونه.
بهش یاد میدم همه زندگی درس و مدرسه نیست و همزمان با درس خوندن اونم رشته مورد علاقه و توانش!، نه چیزی که من فکر کنم خوبه - مهارتهای زندگی کردن، اجتماعی شدن، رفتار با انسانها از هر قشری، توان گفتن حرف حق و گرفتن حقش رو بهش یاد میدادم .
بهش یاد میدادم که از نوجوونی کم کم یاد بگیره رو پای خودش بایسته، و از همون موقع باید مسئولیت پذیری رو یاد بگیره.
↓ مجموعه مطالب مرتبط ↓ :
تربیت رفتاری پسران (۹۴ مطلب مرتبط)
تربیت رفتاری دختران (۸۴ مطلب مرتبط)
مطالب کاربران (۷۵۸ مطلب مرتبط)