سلام وقت بخیر
من یه دختر مذهبی و 22 ساله هستم. خواستگاری دارم که از لحاظ مالی وضعشون از ما خیلی بهتره. مامان و بابام شدیدا به پول علاقه دارن برخلاف خودم. من بیشتر ایمان و تقوا و همینطور اخلاق طرف واسم مهمه.
طبق تحقیقات اولیه ( اما نه چندان موثق ) پسر فوق پاستوریزه ای هست! مامان و بابا شدیدا موافق این وصلتن. اما مشکل من؟؟
اول اینکه من در نظر اول که ایشونو دیدم اصلا به دلم ننشست! تو دلم گفتم خدایا این چی بود؟؟؟ حتی الانم که بهش فکر میکنم اصلا به دلم نمیشینه! تنها چیزی که راجع بهش خوشم اومد این بود که نگاهش خیلی آرامش داشت. چشاش برق نداشت که آدم اذیت شه.همین. مامانم میگه این به مرور حل میشه!
دوم به نظرم خیلی مامانی باشه. به نظر شما این نشونه ی لوس بودنش نیست: به من میگه چند سالتونه؟ منم گفتم 22. بعد نگاه میکنه به مامانش با یه لبخند میگه سنم زیاد نیست؟؟؟؟؟ آخه این حرفه؟ خودش 6 سال از من بزرگتره! تازه مامانش یه بارم پرید تو حرفش.
یه بار دیگه هم مامانش راجع به یه موضوعی گفت: حالا این میگه! فعلا قطعی نیست در حد حرفه! حس کردم مامانش براش تصمیم میگیره! میترسم از اون پسر پولدار بی عرضه ها باشه که هیچ کاری بلد نیست.
من خودم دختر زرنگ و مستقلی هستم. و فوق العاده پرهیجان با روابط اجتماعی خیلی قوی. برا همین وقتی به مامانم میگم پسره شیش میزنه میگه اولا چون مثبته تو این جوری فکر میکنی رو پسر مردم عیب نذار! ثانیا تو خودت چون خیلی زرنگی میتونی اگه یه موقع بی عرضه هم بود این بی عرضگیشو جبران کنی!!!!ثالثا گیر پسر شر نیفتادی بفهمی من چی میگم!!تو میخوای یه زبون درازی مث خودت گیرت بیاد !!! آخه این حرفه؟
سوم من احساس کردم از لحاظ بهره ی هوشی پایینه! خدا کنه اشتباه حس کرده باشم. آخه اولا که همش یه لبخندی رو لبش بود و نگاه من میکرد انگار آدم ندیده تا حالا! دوم اینکه وقتی از علت بعضی تصمیماتش پرسیدم لبخند زد و سرشو پایین انداخت و یه تکونی هم به سرش داد! انگار اصلا علت تصمیم گیریشو نمیدونست! سوم اینکه سه بار سلام داد چهار پنج بار حالمو پرسید و سه بارم خداحافظی کرد!!!!
کلا نمیدونم! الان گیج گیجم! یکی بگه من درست میگم یا باباب مامانم؟؟؟ اصلا این روابط علت و معلولی که ساختم درسته یا توهمه؟؟
لباساشم سه سایز بهش بزرگ بود!!!
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)