سلام
من یه پسر 28 سالم . قد و تیپم خوبه . سال سوم دکترای برق تو دانشگاه دولتیم . درامدم خدا رو شکر خوبه و جایگاه اجتماعی مناسبی دارم. حدود سه ساله شاغلم و الان بدجور احساس نیاز به همدم و همنفس میکنم.
من تا حالا با کسی دوست نبودم و رابطه ایی نداشتم. خیلی سخت بوده که با وجود شرایط و امکانات ادم پاک بمونه. الان یه مشکلی برام پیش اومده که اصلا انتظارشو نداشتم:
تیپ ادمای مثل من که اکثرا مادرشون موردی برای اشنایی پیدا میکنه واقعا تو پیدا کردن دخترا تو اجتماع دچار مشکل میشن. چون دوستمم دقیقا همین مشکلو داره.
تو شش ماه فقط 7 8 تا مورد دختر نجیب و اهل زندگی تونستیم پیدا کنیم. تو این دوره زمونه هم واقعا افراد کمتر رغبت به معرفی دختری میکنن چون دلشون نمیخاد ناخواسته درگیر بشن.
واقعا به نظر من یه سری دخترا با خودنمایی تو جامعه خوب بلدن با یه سری پسرا که از قضا اونام خوب بلدن رابطه برقرار کنن. من نمیگم که اونا ادمای بدین یا کارشون غلطه بحث من اینه که افرادی که حتما میخوان از طریق خانواده اقدام کنن واقعا دخترای مد نظرشون کم تو جامعه حضور پیدا میکنند. منظور من اصلا دختر چادری نیست.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)