بغض های وقت و بی وقت یه دختر زودرنج

سلام

یه دختر 18 ساله ام، خواستم از شما بپرسم کسی که زود از حرف ها و رفتارهای بقیه ناراحت میشه به نظر شما چه جوری می تونه این اخلاقش رو عوض کنه؟

متأسفانه من اخلاق خیلی عذاب دهنده ای دارم دیگه به خدا خسته شدم از زود رنج بودنم، هر کی باهام فقط یه ذره با لحن تند حرف میزنه زود بغض می کنم، آخه این چه درد بی دردیه که گرفتم. 

تو رو به جون هر کی دوست دارین کمکم کنید. یه چیزی بگین، جوری که قانع بشم خدا شاهده آدم خیلی اذیت میشه. بیشتر نگرانم که در آینده توو زندگی مشترک به مشکل بر بخورم. 

از شما خواهرانه خواهش می کنم بگین که چه راهکاری برام دارین. آیا با گذشت سنم امیدی به بهبود وضعیتم هست یا نه؟...

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۵۷ مطلب مشابه) خودسازی در دختران (۴۹۶ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۷۹ مطلب مشابه)

چطور سمت آدم هایی که طردم کردند نرم؟

سلام وقت تون بخیر

من یه مشکلی دارم، می دونم ما آدم ها گاهی طرد میشیم، مورد تمسخر و تحقیر اطرافیان واقع میشیم. کسانی رو  دوست داریم که ما رو دوست ندارند. من دوستی دارم که هر وقت مشکلی براش پیش میاد اولین نفر من اون جا هستم. براش وقت می ذارم بهش اهمیت میدم ولی کافیه من بگم حالم بده اون تا دو سه روز پیداش نمی شه. ازش هم بپرسی بهونه میاره. این فقط نمونه ای بود.

من نمی تونم از گذشه م دل بکنم. اون آدم ها رو با تمام و جودم دوست دارم دلم براشون تنگ میشه. دوست دارم  بدونم حال شون چطوره. ولی در عوض این ها بر عکسه، جوابم رو دیر میدن یا وسط چت رها می کنن.

تنها راهی  که می تونم جلو خودم رو بگیرم که سمت شون نرم، پاک کردن شماره هاشونه...، خسته م شده از بس دلتنگ شون  شدم می خوام بهشون پیام بدم. بارها رو خودم کار کردم که به خودت احترام بذار تا چند وقت اثر می کنه ولی باز هم همونه.

به نظرتون باید چه کار کنم؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۵۷ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۷۹ مطلب مشابه)

در ارتباط اول نمی تونم پیش قدم بشم

سلام

من یه دختر 18 19 ساله هستم مشکلم اینه که خجالتی ام یعنی همه ش تقصیر خانواده م ههست از بس که گفتن این کار رو بکن این کار رو نکن منو از لحاظ ارتباطات محدود نگه داشتن یعنی نمی تونم برای ارتباط با بقیه خودم اول پیشقدم بشم.

مثلا وقتی مهمون میاد اگه از لحظه ورودشون احوالپرسی نکنم دیگه بعدا روم نمی شه برم. یعنی اونجوری هم نیستم که همه ش سرم پایین باشه سرخ و سفید بشم ٬نه فقط نمی تونم تو ارتباطات اول پیشقدم بشم اگه روم باز بشه دیگه تمومه خیلی هم خوب میشم انگار نه انگار اون آدم چند دقیقه پیشم. 

خلاصه کلام چه جوری می تونم این حالتم رو عوض کنم لطفا هر راهکاری بلدین که خودتون هم تجربه ش کردین بگین به خدا از ته قلبم دعاتون می کنم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۵۷ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۳ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۷۹ مطلب مشابه)

نگران این هستم که وقتی پولدار باشم زندگیم چطور خواهد بود

سلام دوستان

به لطف خدا زندگی من تو چند سال اخیر خیلی سخت بود و خیلی هم با برکت و مفید بود ، رشدی که تعقل و تفکرم داشت ، رشدی که علمم داشت ، رشدی که توانایی هام داشتن و ...خدا رو شکر زندگی خوبی دارم و راضی هستم.

من به یه کاری علاقه داشتم و استعداد زیادی هم توش داشتم و به لطف خدا که منو تو این مسیر قرار داد (داستانش مفصله ولی اگر لطف خدا نبود قطعا من تو این مسیر نبودم) و بخشندگی خداوند و البته تلاش خودم در زمینه مالی و شغلی هم به موفقیّت هایی رسیدم و روز به روز هم در حال پیشرفت هستم.

در حال حاضر کسی از وضع مالی من خبری نداره و حتی ممکنه فکر کنن که آدم بی پولی هستم ، در ادامه متن متوجه میشید چرا. و البته دوست ندارم این موضوع رو نشون بدم چون بعضی از فامیل های ما افراد حسودی هستند و باعث دشمنی اون ها میشم و حفظ این رابطه خویشاوندی و صله رحم برای من اهمیت داره.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تقویت روابط اجتماعی (۷۹ مطلب مشابه)

راه های بی خیالی روحی و کاهش حساسیت در محیط کار رو بگین

با سلام

از عزیزان شاغل و یا با سابقه شغلی می خوام تجربیات شون رو در این پست بگین.

بگن که چطور در محیط کار روحیه خودمون رو حفظ کنیم وقتی مثلاً کارفرما یا مافوق و یا مدیرمون در یک سازمان که حالا هم عوض بشو نیست میاد به خاطر یک اشتباه کوچک، سر آدم غر میزنه یا سرزنش می کنه و یا تو جمع آدم رو  مستقیم و عیر مستقیم ضایع می کنه؟! و با گفتنش هم چیزی حل نمی شه! 

فشار روحی رو فقط به خاطر نیاز مالی و حقوقش مجبوریم  تحمل کنیم، تو این اوضاع بیکاری پیدا کردن شغل  این قدر سخت شده  که مجبوریم به خاطر نیاز مالی  همین شغل رو بچسبیم و شرایط سخت شغلی را از نظر روحی خصوصاً تحمل  کنیم.

واقعاً چکار کنیم از نظر روحی مشکلات شغلی رو بی خیال شیم و خون سرد و آروم باشیم؟لپ کلام راه های پوست کلفت شدن  و بی خیالی روحی و کاهش حساسیت را در محیط کار رو بگین.

ممنون

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تقویت روابط اجتماعی (۷۹ مطلب مشابه)

چطور صحبت کنم که قدرت گفتارم بره بالا؟

سلام به همه خانواده برتری ها

یک سوال از شما دارم، چطور صحبت کنم که قدرت گفتارم بره بالا؟

من قبلا ها خیلی بهتر بودم، راحت افراد رو قانع می کردم و تاثیر گذار بود کلامم ولی الآن احساس می کنم حرف هام کوچکترین اثری روی طرف مقابل نمی تونه بذاره! 

کلی چیز تو اینترنت هست که زیاد به اصل نمی پردازن مثلا میگه آب بخورید!!!، از دوستان خواهشمندم از لحاظ تجربیات شون بیشتر کمکم کنند!

چیزی که خودشون ازش استفاده می کنند و واقعاً موفقه یا چیز هایی که در اطرافیان شون دیدن و احساس کردن این رمز جذابیت گفتاری فرد مقابله.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۵۷ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۷۹ مطلب مشابه)

با کسانی که خودشون رو عاقل می دونن و دیگران رو مسخره می کنن چه کار باید کرد؟

سلام

 با آدم هایی که فکر می کنن خودشون بهتر و بیشتر از بقیه میفهمن و دیگران رو مسخره می کنن چطور باید برخورد کرد؟

پدر من دیپلم هست شغلش هم کارگری هست، از وقتی که یادم میاد همیشه با تمسخر نسبت به صحبت های منو برادرم واکنش نشون می داد بچه هم نیستیم  هر دو دانشجو هستیم. علاقه ای نداریم به خاطر نحوه برخوردش باهاش هم کلام بشیم چون می دونم نهایتا مسخره می کنه و می خنده.

پدر من آدم بدون اعتماد به نفسی هست و می دونم منشا تمام این رفتاها این هست که مادرم زن تحصیل کرده و بسیار موفقی هست، اون بنده خدا هم حتی لحظه ای به روی پدرم نیاورده و همیشه به منو برادرم میگه که مبادا پدرمون رو ناراحت کنیم یا جلوی پدرم ازش خیلی تعریف می کنه، ولی پدر من به حدی بی اعتماد به نفس هست که در جمع نمی تونه مثل بقیه صحبت کنه.

اعتماد به نفس نداره حقش رو مطالبه کنه، مثلا از کسی طلب داشته باشه من یا برادرم یا مادرم باید بره بگیره خودش نمی ره، چندین بارهم دیگران سرش کلاه گذاشتن، با این حال همیشه معتقده آدم زرنگی هست، حتی یکسری افکار خیلی ساده داره مثلا فکر می کنه مورچه هایی که اطراف خوارکی ها جمع میشن از خود خوراکی ها به وجود میان یا چیزهایی که اگه بگم تعجب می کنید.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۳ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۷۹ مطلب مشابه)

چرا بعضی از ما ایرانی‌ها عادت داریم بیشتر کارهامون رو با مسئله ازدواج بسنجیم؟

سلام 

چرا بعضی از ما ایرانی‌ها عادت داریم بیشتر کارهامون رو با مسئله ازدواج بسنجیم؟ مثلاً من تو کلاس دبیرستان عاشق طب سنتی بودم و همیشه مطالعه داشتم بعد دوستانم شروع کردن شوهر کنی شوهرت همیشه سالمه. 

یا مثلاً من بداخلاق هستم و خیلی زبون دراز، باز هم شروع کردن کی می تونه باهات زندگی کنه. و من بشخصه بیماری روانی گاموفوبیا دارم یعنی از تعهد در ازدواج و... رو نمی‌پسندم و اهل ازدواج نیستم اگه ازدواج کنم طرف رو بدبخت می‌کنم واقعاً. باز هم یه عده پیدا میشن کی با تو ازدواج می کنه، 

بیماریم میشه بگم از عمو و عمه هام به ارث بردم که سن شون بالای ۴۵ هست و مجردن مشکل مالی هم ندارن کلاً حوصله یک نفر در زندگی رو ندارن منم دقیقاً مثل اون ها هستم. دوستان مشکل دیگه ام خیلی زود رنج هستم و زود از کوره در میرم و سنم هم داره بالا میره و هر کی منو می بینه میپرسه ازدواج نکردی و... 

به قرآن خسته شدم از حرف همسایه و فامیل و... خودم قصد دارم اگه ۳۰ سال شدم برم کنار همین عموی مجردم که در سوئد زندگی می کنه و از مردم اینجا راحت شم، چون لقب بد گرفتم، حالا متأسفانه باید یه مدتی ایران باشم و به خاطر حرف‌ها بهم بریزم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تقویت روابط اجتماعی (۷۹ مطلب مشابه)

قضاوت کردن دیگران از روی چهره

خیلی هامون در برخورد با دیگران، صرفاً از روی چهره شون قضاوت می‌کنیم که مثلاً فلانی آدم معصومیه، یا فلانی خیلی نجیبه، این قضاوت‌ها فقط و فقط از روی ظاهر اون اشخاصه و نه رفتار یا چیزهای دیگه. مثلاً من خودم بارها شده که از روی چهره شون قضاوت کردم که فلانی خیلی آدم با حیا یا درستیه امّا عملاً خلافش ثابت شد. 

سوالم اینه؛ چهره‌های غلط انداز عموماً چه جوری هستند و چه جوری جلوی این قضاوت از روی چهره رو بگیریم؟ 

مرتبط:

اگه قضاوت کردن های مردم وجود نداشت ...

محتاط باشیم، در سرزنش و قضاوت کردن دیگران

چرا ندیده باید دیگران رو قضاوت کرد؟

منو به چوب جد و آبادم قضاوت کردن و گفتن خوب نیستی

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تقویت روابط اجتماعی (۷۹ مطلب مشابه)

در تعامل با دیگران به شدت ضعف دارم

سلام 

من پسری ۲۲ ساله هستم.

آدمی هستم که وقتی آشنایی رو بیرون می‌بینم خیلی ساده از کنارش رد می‌شم ولی بعدش به خودم هزار چیز میگم که چرا من این‌جوری ام! اون الآن چه فکری می‌کنه! و...، وقتی توی جمعی قرار دارم دعا می‌کنم از من نخوان حرف بزنم که می دونم به تته پته می‌افتم و تپش شدید قلبم هم اجازه درست ادا شدن جملات رو نمی ده. 

دوران دانشجویی رو هم در نهایت اضطراب و تشویش گذروندم. جام همیشه گوشه کلاس بود و کتابی می خوندم. از جمله چیزهایی که خیلی بهم انرژی میده همین کتابه. اخیراً هم کتابی خوندم به نام ایهام. خیلی لذّت بخش بود. می دونم دنیای ما دنیای تعامل کردن با دیگرانه ولی اصلاً نمی تونم این شکلی باشم. 

با خدا که حرف می زنم بهش میگم یعنی سرنوشتم رو چطوری رقم میزنی؟ آدم موفقی میشم؟ نمی شم؟ همیشه تنها می مونم یا نه؟ حکمت خلقت من و امثال من چیه؟ این سوال یه مدت ذهنم رو درگیر کرده. نظرتون رو لطفاً بگید می خونم حتماً. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۳ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۷۹ مطلب مشابه)

راه های بهتر دیده شدن از نظر ظاهر

سلام

می خوام طی یک سلسله بحث در مورد بهبود بازخورد گفتار، اعمال، رفتار و ظاهرمون در اجتماع صحبت کنیم. واقعیت اینه برخورد دیگران تا حد زیادی به نوع رفتار خودمون بستگی داره. 

این همه آدم دیدیم که از بی خواستکاری نالیدن یا طرف گفته چرا هیچ دختری من رو نمی بینه. خب واقعیت اینه باید یه جذابیتی داشته باشیم دیگه. نمی شه تیپت مثل همه باشه، بیانت مثل همه، برخوردت مثل همه حالا این وسط پول هم نداشته باشی امّا توقع داشته باشی بین این همه دیده بشیم!!! 

حالا جدای از این انتخاب شدن که اصلاً بحثم نیست تو خیلی زمینه‌های دیگه هم تاثیر داره، مثلاً مصاحبه شغلی، تو جمع دیده شدن، افزایش اعتماد به نفس و ... 

شما تصور کنید دو تا آدم کاملاً مشابه اصلاً دوقلوی همسان دو تا مسیر متفاوت رو انجام بدن یکی به این جنبه‌های شخصیش اهمیت بده یعنی روی گفتارش کار کنه.  بین حرف هاش ضرب المثل بکار ببره، متناسب با موضوع در کلامش شعر استفاده کنه، حرف هاش رو ارجاع بده به یه کتاب. خب این آدم چقدر می تونه جذاب باشه.

از اون طرف لباس متناسب هم بپوشه.  به واسطه گفتار و پوشش تو جمع‌ها دیده بشه احترام دریافت کنه و اعتماد به نفسش بیشتر بشه.  همه این عوامل باعث میشه این فرد بتونه با دیگران راحت تر ارتباط برقرار کنه تا جایی که چشم باز می کنه می بینه چه موفقیت‌های که بدست نیاورده و چه احساس رضایتی که از زندگی خودش نداره. 

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تقویت روابط اجتماعی (۷۹ مطلب مشابه)

علت بدبینی های دختر و پسر به همدیگه در جامعه ما

سلام

بی اعتماد بودن با بدبین بودن فرق داره، یک جامعه می تونه مردمان بی اعتماد امّا خوشبین داشته باشه، مثلاً شما به همسایه جدید تون بی اعتمادید و بهش کلید انباری تون رو نمی‌دید ولی دلیل نمی شه که توی جزئی‌ترین موارد، نسبت به او ظن بد داشته باشید (مثلا اگه سرقتی از همون انباری انجام شد)، پس وقتی میگم بدبین، منظورم نداشتن اعتماد نیست.

اتفاقاً بی اعتمادی می تونه حتی خوب هم باشه، مثلاً من، در دانشگاه، به جز اون افرادی که دیگه خیلی با هم راحتن، به دفعات بالا دیدم، وقتی قصد سوال کردن (فقط سوال کردن) از دختری رو دارید، اون دختر یا جا می خوره یا میترسه یا گارد می گیره و یا با نهایت بی حوصلگی پاسخ سرسری میده، و اگه یک سوالت دو سوال بشه که دیگه هیچی ...، این رفتار رو به کرّات جاهای دیگه هم دیدم.

یک بار زنگ زدم به رستورانی، و منشی اون خانم بود، پرسیدم قیمه دارید؟، گفت بله، گفتم با گوشت گوساله ست یا گوسفندی (چون من از گوشت گوسفندی بدم میاد) گفت گوساله، بعد خواستم بپرسم با بادمجان هست یا سیب زمینی، و قصدم سفارش بود، گفت سریعتر سفارش بدید وقت نداریم!، تعجب کردم. این چه طرز برخورد با مشتری بود؟، ضمناً من همه جا شعائر ادب رو رعایت می کنم و تا حالا به کسی جسارتی نکردم.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تقویت روابط اجتماعی (۷۹ مطلب مشابه)

نیاز نیست به مردم با هر روشی ثابت کنید که انسان خوبی هستید

سلام 

پیامی راجع به تجربه شخصی به آدم‌هایی که برای دیگران خودشون رو تغییر میدن.

من بارها دیدم که افرادی سوالاتی می‌پرسند مبنی براین که در محیط‌های مختلف در مقابل افراد مختلف چه طور برخورد کنن تا مورد پسند باشن، من تا قبل نوشتن این متن همچین آدمی بودم.

در نوجوانی من از دخترهای اطرافم بدن پر‌تری داشتم جوری که مجبور می‌شدم حرف های زیادی رو تحمل کنم و گه گاه تیکه‌هایی که می‌گفتن، لابد کارهایی کردم که بدنم این شکلیه، اون موقع من در اوج جوونی و توجه و بی اعتماد به نفس بودم، پس رفتم دنبال لاغری، زیاد ورزش می‌کردم و غذا هم نمی‌خوردم جوری که گاهی حس می‌کردم الانه که پخش زمین بشم وقتی لاغر شدم و استایل یک مانکن رو داشتم باز همون آدم‌ها اومدن و شروع کردن به تیکه انداختن.... (الآن بدنم بیماره) 

لباس روشن می‌پوشیدم می‌گفتن چه معنی داره دختر لباس روشن بپوشه، پس تیره پوشیدم گفتن چه معنی داره دختر تیره بپوشه، لابد افسرده ست، میگن نخند چون زشته وقتی نخندی میگن چه غده، میگن... 

این قدر گفتن و من انجام دادم مثل یک آفتاب پرست، جوری که حتی وقتی آدمی که یک جا منو دیده بود و یک جای دیگه می‌دید تعجب می‌کرد که آیا من همونم؟!، من حتی خودم هم فراموش کردم حتی اخلاقیاتم رو...

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مطالب کاربران (۸۳۵ مطلب مشابه) روابط اجتماعی دختران (۲۵۷ مطلب مشابه) روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۳ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۷۹ مطلب مشابه)

شاید اگه مثل بقیه رفتار می کردم، تنها نبودم

سلام 

نمی دونم از چی و از کجا بگم ولی الآن هم به درد دل نیاز دارم هم به راهنمایی؛ 

راستش مشکلم اینه که بیش از حد به عقلم متکی هستم، بیش از حد به منطق بها میدم و بیش از حد تلاش می‌کنم انسان درستی باشم، تا قبل از این مدت راضی بودم امّا الآن به جایی رسیدم که دیگه مطمئن نیستم، من همیشه برعکس همه بودم (از الآن بگم مذهبی نیستم و نبودم)، امّا همیشه سعی می‌کردم کاری که درست و انسانی و منطقی هست رو انجام بدم همین باعث شد تنها تر از همیشه بشم.

زمانی که دبیرستان می‌رفتم هیچ وقت به هیچ پسری اجازه ندادم بهم نزدیک بشه چون رنج سنی اون پسرها هم ۱۷ تا ۲۰ سال بود دلیل اجازه ندادنم این بود که درک نمی‌کردم پسری که پول تو جیبش رو از پدرش می گیره که اون پدر با هزار زحمت بدست آورده چرا باید حاصل اون زحمت رو این جوری بده به یک نفر دیگه، من رد می کردم و با خودم حس می‌کردم به نوبه خودم کار درستی در حق اون پدر و یا حتی اون پسرکردم که شاید باعث بشه اون پسر به جای این کارها بره دنبال زندگیش و سعی کنه برای آینده ش سرمایه جمع کنه.

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اجتماعی روز جامعه (۵۹۴ مطلب مشابه) روابط اجتماعی دختران (۲۵۷ مطلب مشابه) تقویت روابط اجتماعی (۷۹ مطلب مشابه)

نعمت بزرگ دوستان خوب رو با حسادتم از دست میدم

من خودم رو آدم حسودی می دونم ولی تا به حال آرزوی بدی برای کسی نکردم یعنی سطح خیلی بالا هم نیست، ولی تو آشناها و دوستان نمی تونم با آدم‌هایی که بهتر از خودم هستن ارتباط موثر برقرار کنم یه جورایی تحمل حضورشون رو ندارم دیدن آدم‌هایی که حتی یک پله از من بالاتر هستن باعث کاهش اعتماد به نفسم می شه حس کمبود نمی دونم.

بعضی دوستانم هم بعد یه کم پیشرفت نمی تونم تحمل کنم و حس بدی می‌گیرم یه جور گارد یه حس نامرئی یه دافعه، حتی اگه بخوام هم نمی تونم چون بخل یا حسودی یا یه انرژی منفی از خودم ساطع می‌کنم، ولی این وسط یه موهبت بزرگ رو از خودم دور می‌کنم اونم نعمت وجودی دوستان فرهیخته باسواد موفق زیبا خانواده دار و ... هست 

این مثل رو شنیدین میگن با دوست انسان باید به باید تا تو را عقل و فهم بیافزاید، الآن همون شده من خودم که چیزهایی که تو همنشینی با آدم‌های بهتر از خودم یاد گرفتم خیلی ارزشمند بوده برام دریغ که حسادت و احساس بد نسبت به خودم مانع صمیمیت می شه، شما چه جوری اعتماد به نفس تون رو پیش کسی که از خودتون بهتره حفظ می‌کنید یا سعی می‌کنید که حسادت نکنید یا حس بدی نداشته باشید؟

↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تقویت روابط اجتماعی (۷۹ مطلب مشابه)