سلام
من یه دخترم و 18 سالمه، من یه اخلاقی دارم که موندم نمی دونم خوبه یا بد، این اخلاقم حاضر جواب بودنه، بعضی اوقات احساس می کنم نباید این جوری باشم، ولی از طرف دیگه وقتی مبینم یکی منو ساده فرض می کنه دوست دارم یه جواب دندون شکن بهش بدم، وقتی هم جوابش رو میدم طرفم یه جوری حس می کنم ازم بدش اومده. شایدم من این جوری فکر می کنم، نمی دونم من با خودم میگم اگه آدم نتونه جواب خودش رو بده همه بهش زور میگن و حقش رو می خورن.شما چقدر حرفم رو قبول دارید ؟ به نظر شما حاضر جوابی کردن تا چه حد خوبه؟ ممنون تون میشم اگه صادقانه جواب بدین.
پیشنهاد:
در جمع های دوستانه، از چی حرف بزنیم که غیبت نشه ؟
دوست دارم که غیبت کردنم کم بشه اما نمیدونم چه جوری؟
گناه غیبت چه جوری بخشیده میشه ؟
موقع حرف زدن با دیگران، حرف کم میارم
دلم میخواد همه جا حرف برای گفتن داشته باشم
مراقب حرفها و گفته هایمان باشیم
چکار کنم راحت حرفم رو بزنم و تصمیم بگیرم؟
از روی سادگیم یه حرفی میزنم که نباید بزنم
چطوری به خاطر کم حرفیم مغرور به نظر نرسم؟!
مواظب حرف ها و رفتارهامون باشیم
قبل از هر چیزی اول یاد بگیریم چطور باید حرف بزنیم!
حرف های دیگران خیلی واسم مهم شده
عاقل اول فکر می کند سپس حرف می زند
تصمیم گرفتم دیگه زیاد حرف نزنم
حرف بقیه نسبت به من و رفتارم برام خیلی مهمه
دل شیر ندارم که حرفم را رک بگویم
هر حرفی باید در موقعیت خودش زده بشه
می خوام قوی بشم طوری که در مقابل حرف دیگران خودم رو نبازم؟
← تقویت روابط اجتماعی (۸۶ مطلب مشابه)
- ۶۴۹۴ بازدید توسط ۴۷۶۹ نفر
- شنبه ۲۲ خرداد ۰۰ - ۲۱:۳۴
