سلام خدمت همه دوستان
از همه ی عزیزان ممنونم که راهنمایی می کنن، من دختری هستم در دهه دوم زندگیم. نمی خوام از خودم تعریف کنم چون اینجا هیچ کسی منو نمی شناسه.
من خیلی مهربونم ولی به جای این که از این خوب بودنم حس خوب دریافت کنم متاسفانه نیش و کنایه میشنوم. مثلاً بهم میگن تو این قدر خوبی حتماً می خوای خود شیرینی بازی در بیاری، چابلوسی کنی در صورتی که خدا شاهد اینطوری نیست.
یا مثلاً من قدم بلنده (١٧٠) اون هایی که قدشون کوتاهه بهم میگن نردبون ولی من دلم نمیاد چیزی بهش بگم، بهش لبخند میزنم. چون منم می شم یکی مثل اون.
یا ازم ایراد می گیرند، من بهش میگم ولی تو خوش به حالت این مشکلی و نداری یا مثلاً فردی بهم حرفی زده تا یه هفته شب ها فقط گریه میکردم الان گریه ام گرفته به خدا.
بلافاصله ازم عذر خواهی کرده و منم بخشیدم گفتم ناراحت نشدم ولی ...
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه)