سلام
من یه دختر 22 ساله م . یه آقایی با خونواده ش تماس گرفته خونه مون که به خواستگاریم بیاد اما من با اینکه شرایطشم خوبه و تقریبا با معیارهام همخوانی داره حاضر نیستم راهش بدم حتی اگه مجرد بمونم. دور و بری هام میگن لجبازی ، ولی حقیقتش من فکر نمیکنم لجبازی باشه ، شما این چند خط توضیحاتم رو بخونین بگین حق با منه یا نه.
ببینید این آقای
خواستگارم یکی از آشنایان دور ماست که از بچگی تا 20 سالگیم ( یعنی پارسال )
اصلا ندیده بودیم همدیگه رو . نه من ایشون و و نه ایشون منو. حتی خونواده
هامونم همدیگه رو ندیده بودن و فقط ارتباط تلفنی دورادوری بوده، از طرف بعضی
بزرگترهای خونواده و فامیل.
شهرهامونم از همدیگه دوره. دو سال پیش یعنی
درست اول 20 سالگیم برای چند وقتی به دلیل کاری که نیاز به سرمایه
گذاری داشتم از طریق یکی از نزدیکان به این آقا معرفی شدم و از اونجا
ارتباط تلفنی و صرفا کاری ما شروع شد اون هم زیر نظر خانواده. تا اینکه
ایشون ندیده به بنده علاقمند میشه ظاهرا و برنامه ای میچینه که به شهری که
من دانشجو بودم به خاطر دیدن من بیاد.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه) رفتارشناسی پسران برای ازدواج (۶۸۷ مطلب مشابه)