سلام
من نه خودارضایی میکنم . نه بی حجابم . نه دوست پسر دارم و نه هیچ چیز دیگه . مشکل من با نماز خوندنه . شدیدا به راهنمایی هاتون احتیاج دارم . اصلا نمیدونم چه جوری باید مشکلم رو مطرح کنم . موضوع اینه که نماز خوندن واقعا برای من سخته . اصلا فلسفه ی نماز خوندن رو نمیدونم . همیشه به ما گفته شده بخون اما هیچ وقت درست و حسابی نگفتن چرا باید بخونی . خیلی هم سعی کردم حالا که بقیه نگفتن خودم دنبال چرایی اش برم . اما هر منبعی رو که مطالعه کردم همون حرف های تکراری بود . اینکه نماز حرف زدن با خداست و نزدیک شدن به پروردگار در حالی که من وقتی خودم با زبون خودم با خدا حرف میزنم خیلی خیلی احساس بهتری دارم . از نماز خوندن هیچی نمیفهمم . هیچ وقت وقت هم براش اشتیاقی نداشتم . مگه نماز خوندن آدم رو از گناه دور نگه نمیداره ؟ اما درست بعد از اینکه نمازم تموم میشه شروع میکنم به غیبت کردن و فحش دادن به خواهرهام . در مورد من هیچ وقت هیچ تاثیری نداشته . گاهی فکر میکنم نکنه از اون هایی باشم که خدا گفته به قلبشون مهر زده . اینارو که گفتم منظورم این نیست که به خدا حرف زدن و ارتباط با خدا مشتاق نیستم ها . در طول روز لحظه شماری میکنم که شب بشه موقع خواب با خدا صحبت کنم . اما نماز خوندن برام خیلی سخته با اینکه بیش تر از ده دقیقه هم وقتم رو نمیگیره . شما ها راهی دارین که من نماز رو بهتر بشناسم ؟
پاسخ :
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه) نماز خواندن (۷۷ مطلب مشابه) مطالب محسن نجفی (۱۴۰ مطلب مشابه)