درود بر همه عزیزان
من یک خانم هستم که به تازگی به واسطه کارم با خانمی آشنا شدم. هم سن هستیم و این رابطه دوستی از حدود یک و نیم ماه پیش شروع شده. البته نمی تونم بگم رابطه دوستی... بهتره بگم هم صحبتی و همراهی.
در واقع ارتباط عاطفی صمیمانه‌ای نداریم و فقط به دلیل اینکه قسمتی از راه رفت و برگشت مون هم مسیر هست، حین راه با هم صحبت های متفرقه داریم. اینها هم مقدمه‌ای بود که بر روابط من و این خانم اشراف کامل داشته باشید.
در روز های اول هم صحبتی ما، من به ایشون گفتم که شوخی هات بامزه‌ست. تقریباً از اون روز به بعد سعی کرد به زور همه رو بخندونه و شوخی هاش هرز و هرز تر شد و از بامزگی به سمت مسخرگی رفت و شوخی هاشون بیشتر جنبه‌ی خودنمایی و جلب توجه داره و من از این شوخی های مسخره‌ی بیجا متنفرم.
حدوداً دو هفته‌ای می شه که داره به من و بقیه [جلوی خودم] توهین می کنه و چیزهایی که ما با تلاش به دست آوردیم و ایشون بهش نرسیدن رو به تمسخر و بی ارزشی میگیرن و توی مرحله آخر، یه لایه‌ی نازک از طنز های بی‌مزه‌شون رو هم روی این توهین ها میمالن و میگن: شوخی کردم بابا!، من از اینکه خواسته یا ناخواسته دارن حس حسودی‌شون رو به من القاء می کنن متنفرم.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۶۴ مطلب مشابه)