شاید موضوع پستم مسخره و خنده دار باشه واسه خیلی‌ها، ولی واقعاً بد ذهن منو درگیر کرده، من معمولاً ازم تعریف می کنن تو آینه و سلفی بدون فیلتر هم خوب به نظر می‌رسم ولی هر موقع جشنی و ... پیش میاد و عکس هام رو می بینم می گم خدایاااا من این قدر زشتم؟
اصلاً کج و کوله میفته کل اجزای صورتم، با خودم می گم نکنه همین شکلی هستم که به احتمال زیاد همون شکلیم!!!
سلام
من دخترم و ۱۷ سالمه، حقیقتش هر چی تلاش میکنم نمی تونم با قیافه م کنار بیام. واقعاً نمی دونم چرا خدا این کار رو باهام کرده. نمی خوام ناشکری کنم ولی واقعاً این همه آدم خوشگل چرا من نباید یکی شون باشم؟
حالا اون هیچی حداقل کاش معمولی بودم. خیلی حسرت می خورم سرش و به آدم‌هایی که ظاهر زیبا دارن حسادت میکنم. بقیه بهم میگن خوبی ولی خب نمی تونم حرف شون رو باور کنم می گم حتماً از روی ترحم میگن.
چون هیچکس نمیاد به یکی دیگه بگه چقد زشتی! نمی دونم واقعاً چه کار کنم از یطرف روابط اجتماعیم بالاست و خیلی انرژی دارم توی جمع ولی یهو یاد قیافم میفتم و گوشه گیر می شم.
یه دختر مذهبی هستم، توی یه رشته خوب در حال تحصیلم، خانواده خوبی هم دارم، ارتباطم با خانواده هم خوبه.
آدم شوخ و بامزه ای هستم، یعنی اینها رو بقیه بهم میگن، خیلی ها هم بهم گفتن خوش اخلاق و مهربونم...تنها عذاب زندگیم، اینه که چهره خوبی ندارم!
اون طوری نیستم الکی بگم خیلی خیلی خیلی زشتم، قد و وزن مناسبی دارم و اجزاء چهره ام نسبتاً بد نیست، ولی هر کدوم نقص‌های نا جالبی دارن، مثلاً فرم دندون هام اصلاً قشنگ نیست یا چشم هام شدیداً نامتقارنه، متاسفانه بد عکس هم هستم، برای همین تمام عیب های صورتم دو برابر می شه!
سلام
عاشق یکی از پسرهای کلاس شده بودم به بهانه درس نزدیک دو سال گاهی اوقات چت میکردیم و تو درس‌ها و امتحانات خیلی کمکم کرده، ولی بین حرف هاش همه ش می گفت وابسته من نشو و سعی کن فاصله تو با من رعایت کنی من برای تو شخص مناسبی نیستم و خیلی فقیرم، وضع مالی ما از اون آقا بهتره بارها بهش گفتم که برام مهم نیست پول و اینها ولی نخواست.
شایدم دوستم نداشته و قضیه اختلاف طبقاتی و بهانه کرده و در نهایت برای همیشه ول کردم و رفتم، قیافه معمولی دارم اون قدرها هم که اینها می گفتن زشت نیستم ولی سلیقه‌ها متفاوته و شاید مد نظرش دختری به قیافه من نبوده، مشکلی که برام پیش اومده اینه این آقا اون قدری بهم گفته زشتی.
هر وقت جلو آیینه میرم از خودم بدم میاد و دیگه قیافه م رو دوست ندارم کمکم کنید چیکار کنم حالم اصلاً خوب نیست هم تحمل و کنار اومدن با نبودنش برام سخته هم تحمل قیافه زشتم قیافه م حالم رو خراب‌تر و مریض‌تر می کنه.
سلام
من یه سوال از شما دارم و فکر می کنم برای همه تون پیش اومده. چرا ما بعضی روزها خوشگلیم بعضی روزها هم زشت؟
واقعاً برام سوال شده مگه همون آدم نیستیم، چرا قیافه مون عوض میشه؟ از هر کی هم پرسیدم که آیا این جوری هستند،گفتن آره. بعضی روزها آدم دوست داره برای خودش اسپند دود کنه، بعضی روزها هم دلم می خواد برم غارنشین شم کسی منو نبینه.
واقعاً چیزه جالبیه اگه تجربه ش رو دارید و می دونید علتش رو بگین لطفاً.
سلام روزتون بخیر
یه مشکلی داشتم شاید ظاهراً ساده باشه ولی خیلی دغدغه ام شده و رو اعتماد به نفسم تاثیر منفی گذاشته، ازتون می خوام کمکم کنید، مخصوصاً دوستان عکاس.
مشکل من اینه که تو عکس ها به شدت زشت میافتم، صورتم دراز می شه، چشمانم ریز و پوستم کدر و در کل اصلاً خودم نیستم.
تو نت خیلی سرچ کردم در این مورد و یه مقاله بود که میگفت در واقع این تصویر حقیقی شماست نه اونی که تو آیینه می‌بینید و ذهن تون شما رو می خواد جذاب‌تر نشون بده.
ولی در مورد من واقعاً این جوری نیست! من پیش عکاس حرفه ای به جز عکس پرسنلی نرفتم، ولی همه ی دوستان و خانواده که ازم عکس می‌گیرند هم همین اعتراض رو دارن که چه قدر زشت میشی پشت دوربین! خب منم می خوام یه عکس شبیه خودم داشته باشم در آینده به بچه هام و نوه هام نشون بدم نه اینها رو که اصلاً شبیهم نیستن.
پیشاپیش متشکرم از راهنمایی ها و توجه تون
میخوام باهاتون درباره برتری داشتن صورتی زیبا به سیرتی زیبا، صحبت کنم.
راستش یک اتفاقی برام افتاد و منو تحریک کرد تا این موضوع رو توی خانواده برتر هم مطرح کنم:
من دختری ۲۱ ساله هستم، با زیبایی در حد صفر،(خواهشا شعار ندید) خودم رو دوست دارم و تقریبا با قیافه م کنار اومدم_ البته تو بچگی همیشه آرزوی صورت زیبا داشتم ولی جدیدا کنار اومدم با قیافه م. تاکید میکنم فقط از لحاظ قیافه مشکل دارم و قد و هیکلم در حد ایده آل هست. یه روز که داشتیم با مادرم و دوستش صحبت میکردیم، بحث به زیبایی صورت کشیده شد.
مادرم خانم بسیار زیبایی هست و من این چهره رو از پدرم به ارث بردم. مادرم و دوستش اصرار داشتن که اگر آدم بتونه عمل کنه (پولش رو داشته باشه) باید حتما عمل کنه، و وقتی علتش رو پرسیدم به من که مجردم گفتن تا شوهر (یا کلا مورد ازدواج) بهتری گیرش بیاد!!!
و بعدش دوست مادرم که یک دختر پنج ساله هم داره گفت من که دخترم تا به سن ۱۸ سالگی برسه بهش پول میدم تا هر نقصی توی صورتشه بر طرف کنه! و گفت خودم هم شاید با فروش طلا هام فلان قسمت و فلان یکی قسمت صورتم رو عمل کنم، و وقتی گفتم شما که ازدواج کردی گفت که شوهرم بهم میگه تو زشتی!
سلام
به من کمک کنید به خاطر این مسئله دارم افسردگی میگیرم .
راستش همه چی تو زندگی دارم خونواده خوب و ... ولی به جز خوشگلی ، منظورم نه زیبایی ان چنایی ، حداقل کاشکی زیبایی معمولی میداشتم .
من وقتی چهره دخترای فامیل رو میبینم واقعا از خودم متنفر میشم و تو تنهایی خودم گریه میکنم و به خداوند شکایت میکنم و میگم کاشکی حداقل چهرم فرم طبیعی رو میداشت به خاطرش مسخره نمیشدم و حرفای بدی از طرف اطرافیانم شنیده بودم که واقعا منو عذاب میداد .
راستشو بخواین عمه خودم بهم گفت هر کی تو رو ببینه وحش میشه و این حرفش داره منو تا مرگ عذاب میده و نمیتونم حتی درست و حسابی غذا بخورم که پدر و مادرم نگران شدن ، دخترم چرا ناراحتی ؟ منم الکی گفتم هیچیم نیست شماها بیخودی ناراحت نشین .
من که نمیتونم قضیه عمه رو به پدر و مادرم بگم چون میدونم ارزش حفظ کردن روابط خونوادگی خیلی بالا تر از این حرفاست و من نباید اونو خراب کنم پدر و مادرم خیلی به عممم اعتماد دارن و اگه بفهمن خیلی ناراحت میشن .
سلام
بچه ها من تا چند وقت پیش فکر میکردم خیلی خوشگلم . ولی الان فهمیدم خیلی خیلی خیلی زشتم زشت تر از من تو دنیا نیست . یه نرم افزار بود میگفت چقدر زشته آدم بین یک تا ده هر چی به ده نزدیک تر بود یعنی زشت تری . من شیش بودم ، یکی دیگه هم بود که میگفت کلا زشتم .
اینا به کنار من قبلا فکر میکردم بد عکسم الان فهمیدم اون چیزی که تو عکس میبینیم درسته و اون قیافه ی اصلیمه آیینه اشتباه نشون میده . یعنی من اون دختر خوشگلی که تو آیینه میبینم نیستم و تا حالا اشتباه فکر میکردم که خوشگلم . من افسردگی گرفتم همش میشینم گریه میکنم .
یعنی تا حالا اشتباه فکر میکردم ؟