سلام دوستان
من شرایطم واسه ازدواج با ایمان بودن طرف و نماز و روزه گرفتن بود. خواستگارم که الآن شوهرم هست و ما در عقد هستیم به من اطمینان دادن که نماز می خونن مادرشون هم گفتن از خودتم بیشتر می خونه...
من هم اعتماد کردم و با تحقیقاتی که کردیم قبول کردم. الآن سه سال و نیم تو عقدیم و آقا از اول عقدمون کاهل نمازی میکرد یکی در میون میخوند الآن هم کلاً نماز نمی خونه روزه ام نمی گیره و من میخواستم کلاً از زندگیم بیرونش کنم ولی بگم خیلی هم دوستش دارم ولی دیدن روزه خوری و بی نمازیش اذیتم می کنه تا حدی که گریه میکنم.
اون اشک هام رو می بینه ولی اهمیت نمی ده و میگه من خیلی دوستت دارم ولی نمی دونم چرا با این کارش ناراحتم می کنه منم کلاً بی خیال قهر این چیزها شدم ولی اصلاً تو دلم ازش راضی نیستم و از خدا خواستم جفت مون رو هدایت کنه راهنماییم کنید چه کار کنم کار درستی میکنم یا ازش جدا شم.
چون تحمل بی نمازی واسه م سخته و اعتقادم اینه که هر کسی نماز نخونه و با خدا نباشه کلاً می تونه هر کاری بکنه و زندگی مون از هم میپاشه ولی من دوست دارم همسرم رو و دوست ندارم از هم جدا بشیم.
کمکم کنید این روزها خیلی عذاب می کشم
مرتبط :
چه جوری میتونم در نماز تداوم داشته باشم؟
یه جوری قانعم کنید که نماز بخونم
میترسم نماز بخونم توقعم از خدا بالا بره
یه راهکار و یا یه انگیزه قوی میخوام که بتونم نمازخوان بشم
فلسفه نماز از زبان استاد رائفی پور
چطور نفرتم رو از نماز نابود کنم ؟
چرا نماز و روزه روی من تاثیر نداره ؟
← مسائل اعتقادی (۱۱۶۹ مطلب مشابه) ← مشورت در شوهرداری (۷۷۱ مطلب مشابه) ← نماز خواندن (۷۴ مطلب مشابه)
- ۴۵۵۱ بازدید توسط ۳۳۰۶ نفر
- سه شنبه ۱۶ تیر ۹۴ - ۲۲:۳۸
