خانواده برتر

سلام من 33سالمه و16سال پیش ازدواج کردم و 2تا بچه دارم ازدواج سنتی داشتیم بابحثای اولیه که طبیعی بود ومیشد تحمل کرد واسه دوام زندگی. تااینکه پسرم 4ساله شد صابخونه گف تلفنتون بخاطر مزاحمت قطع شده ازاون طرفم خواهربزرگترم گفت مزاحم داشتمو شماره رودادم مخابرات ومیرم شکایت که شوهرم ترسید گفت من مزاحم شدم اشتباه کردم بروبا خواهرت بحرف که شکایت نکنه منم ازترس آبرو رفتمواز خواهرم خواستم بیخیال شه و شوهرش نفهمه شوهرم قول داد که تکرارنکنه اخه زنگ زده بود به خواهرم وفیلم س ک س گذاشته بود و قربون صدقه خواهرم میرفت و چرتو پرت میگفته.صابخونه عذرمونوخواستو مجبورشدیم دنبال خونه باشیم.ی سال کمتر شد ازاون جریان که دوباره فهمیدم رفته بالای در ازسمت حیاط اتاق خواهر کوچیکترمو وقتی که لباس عوض میکرده نگاه میکرده و اونجابوده که پسرم میبینتش و میاد به من میگه ولی ترسیدم به روش بیارم پروتر شه خودم رفتم به بهونه مختلف پنجره اتاق ابجیمو که6سال ازمن کوچیکتربود پوشوندم به روی شوهرم نیاوردم خانوادمم نزاشتم بفهمن ولی دیگه بهش بدبین شده بودم .ی سالی گذشتو واسه خواهرم خواستگاراومدو عقدکردن شوهرم گیرمیدادکه شوهرش زشته خواهرتو خوشگلتره واین حرفا واز لجش نمیذاشت من برم خونه مامانم ودعواداشتیم یه مدت بیخیال شدمو گفتم باشه نمیرم تومهمونیا نمیرفتیم وحتی نذاشت دعوتشون کنم ی چن ماهی گذشتو مراسم عروسی شد گیرداد که چرا باید برادرات بیان تو زنونه ومن نیام حالا که من نمیام دوربین ببر واز خواهرات و خانمای دیگه عکس بگیر بیار .این شد دعوای درست حسابی .منم گوش نمیدادم واون به تلافی این کارم پسرمو به بهونه های مختلف تومراسم تنبیه میکرد حتی جلو خانوادم.مراسم تموم شد باز من محروم شدم از مهمونیا.حتی نزدیک 2 سال خونه خواهرم نمیذاشت برم خونه مامانم همه جمع میشدیم اکه اونا بودن نمیذاشت برم.تا اینکه من باردار شدمو یکم درگیر بارداری شدیمو بهتر شد به کسی کاری نداشت اینم بگم ازاول با خانوادش مشکل داشتیم رفتارایی میکرد واونا از چشم من میدیدنو رابطشون بامن خوب نبود بعد ازاینکه دخترم به دنیا اومد ابجیم باردار شد بعد زایمان خواهرم رابطمون خیلی خوب شد که نمیدونستم چرادیگه بهونه گیری نمیکرد تااینکه خواهرم زنگ زد که شوهرت پیامای عاشقانه میده جلوشو بگیر حتی یه بار وقتی توخونه تنهابودم اومده دم درخونمون بهش گفتم چرا رفتی گف همینجوری دوس دارم دوباره دعوا شروع شد دایم اس میداد اونم شاکی شوهرتو جمع کن.ازاین طرفم شوهرم میگف دوس دارم با خواهرت باشم من ازشوهرش خوشگلترم چرا به من محل نمیده .یه دوست صمیمی داشتم موضوعوبهش گفتم گف من میتونم سرشوهرتوگرم کنم با اس دادن که دیگه به خواهرت کار نداشته باشه اخه شوهرمن همیشه مسافرته واسم دردسر نمیشه .بخاطر زندگی ابجیم قبول کردم .کمکم گوشی شوهرم رمز گرفتو پیامای یواشکی شروع شد خیلی عصبی بودم رفتوامدشم بیشترشد قلیونو شوخیای ناجور جلوی من حتی پسرم هم یواشکی ازاتاق نگاه میکردو رفتارای اونم عوض شده بود.دیگه کم اوردم به دوستم گفتم بسه کمش کن قبول کرد بعد چن روز دوباره رف سراغ خواهرم جلوی درخونشون بهش زنگ میزد حتی باهم دعواشون شد بهش گفته بود میخوام باهات باشم جلوی دختر5سالش دعواکردنو شوهرمو ازخونه بیرون کرده وزنگ زده به من دیگه نمیتونم تحمل کنم شوهرتو جمع کن داره زندگیمو خراب میکنه دوباره از دوستم کمک خواستم دوباره با خواهرم قطع رابطه دیگه نمیتونستم هیچی بگم مجبور بودم شوخیای ناجورشونو تحمل کنم حتی جلوی من به شوخی لباسشو باز کرد و شروع کرد شوخی.ی روز شوهرم بهم گف من با .... (دوستم)بودم خندیدم گف جدی میگم منم طوری رفتار کردم انگار قبول نکردم رفتم از دوستم پرسیدم اون گف اره ولی پشیمونینو قراره همه چیو فراموش کنیم خواستم رابطه رو قطع کنم با دوستم ترسیدم بره سراغ خواهرم از طرفیم نخواستم بیشتر ازاین قبحش بشکنه هیچی نگفتم فقط گاهی پسرم که 12سالش شده بود میگف نمیخوام اینا بیان خونموم باهاشون بیرون نریم به گوش شوهرم که میرسید طبق معمول همیشه کتکش میزد.منم میگفتم باشه ولش کن بیاد خونمون دس ازسرمون بردار هرجاهم خواستی باهاشون بریم فقط انقد این بچه رو نزن.ی روزم بعد فوت مامانم وقتی خواهرم بزرگه حموم بود رفته بود ببینتش و باز دعوا.تواین مدت هم رابطه خصوصی خوبی کلا نداشتیم فیلم میدید و میگف باید تو اون موقع که باهمیم برام از بدن خواهراتو دوستتو اینو اون تعریف کنی باز مخالفت مساوی بود با دعوا کتک کاری .بهونه جویی وکتک زدن پسرم پس رابطمون فقط به عشق و تخیلات دیگرون بود اخرین بارکه رفته بود خونه خواهرم قسم خورده بود تا اخر سال کارشو انجام میده ازمن میخواست براش جور کنم حتی میگف بیاد خونمون با استون بیهوشش کنیمو اون.... حتی میخواست وقتی با من هس دوستم که باهاش دوست بود هم بیاد اصن حرف حالیش نبود خیلی بیش از حد گرم بود یعنی هرشب یه شب درمیون ما رابطه داشتیم ولی با عشق بقیه من فقط یه وسیله واسش بودم بازم اون کمش بود منم سرمو گرم کردم دنیای مجازی باچن نفر درمیون گذاشتم رابطمو همه میگفتن حیفه جوونی جداشو بیخیالش شو. زد به سرمو با یه سری مشکلات هرجوری بود ازش جداشدم البته وکالت طلاق گرفته بودم اونم رف به همه گف که زنم عاشق شده جداشده وخودشو کرد پیغمبرزاده دادگاه حضانت بچه هارو داد به باباشون چون مدرکی نداشتم بعد یک ماه واصرارای پسرم بچه هارو داد به من ولی بدون دادن وسایل شخصیشون حتی وسایلای منم نداد.که بچه ها سختی بکشن ازطریق دادگاه نشد وسایلموبگیرم ازخونه خارج کرده بود بعدشم تهدید که بچه هارو ازت میگیرم بری دادگاه منم قید همه چیو زدم ولی دختر7سالم نتونست تحمل کنه وگف وسایلمومیخوام میرم با بابا زندگی میکنم رف از پیشم باباشم اونو خیلی بیشتراز پسرم دوست داشت الانم با زن بابا و باباش دارن زندگی میکنن و میگه خوشحالو راضیه ولی پسرم نرفت میگه همیشه تحت هر شرایطی پیشت هستم الانم 16 سالشه.باباش دایم توگوش دخترم ازمن بد میگه چن سری به بهونه مختلف سفرو مهمونی نمیزاره حتی بیاد واسه ملاقات دارم دیونه میشم کم اوردم نمیخوام برم دادگاه ملاقات بگیرم میگم وقتی دخترم که8سالشه خودش میلش نیس بیاد چرا به اصرار بیارمش ملاقات .اینم بگم ازاول خواستم جداشم همه مخالفت میکردن ی بارم خودکشی کردم قرص خوردم به جای طلاق .حالام بعد 1سال وخورده ای جدایی ظاهرا مایه ننگ خانوادم هستم هیشکی نمیگه زنده ای یا مردی حتی خواهرام که به خاطرشون اینقد دعواکردمو ....همه میگن اشتباه کردی جداشدی آینده بچه هاتو خراب کردی .بی احساسی بیرحمی که راحت از بچت گذشتی راستش دارم دیونه میشم این فکر که واقعا اشتباه کردم یانه داره داغونم میکنه یعنی بازم باید تحمل میکردم؟؟؟؟؟ آینده بچه هام خراب شد ؟؟؟؟؟ یعنی میتونن کاری کنن دیگه دخترم دوستم نداشته باشه و واسه همیشه بیخیالم بشه ؟؟؟؟ اگه اینطوری شه من بدم مادر خوبی نیستم که جداشدم؟؟؟؟؟؟اینم بگم تواین ی سال رابطه پسرم با باباش افتضاحه از باباش کلی کینه داره اونم رفتارش هیچ عوض نشده باهاش مثل سابق بافرق اینکه دیگه نمیتونه کتکش بزنه

تورو خدا افقط نگین ازدواج مجدد کنم راهنمایی کنید اشتباه کردم  یانه ؟ با چه دلخوشی به زندگی ادامه بدم همش حس باخت میکنم .دایم میگم چرا باید زندگیم اینجوری شه .