سلام
من 18 سالمه و دخترم . مشکل من اینه اصلا استقلال ندارم. یعنی نمی تونم تنها جایی برم ، با دوستام بیرون برم، کلاس هایی که دوست دارم شرکت کنم، تنها خرید برم، هر جا میرم باید همراه خانواده م و یا کلی جواب پس دادن باشه، هیچ همایشی جایی نمیتونم شرکت کنم.
خانواده م فکر میکنن همه بیرون از خونه منتظرن من برم بیرون و بهم آسیب برسونن . میدونم جامعه بدی شده و واقعا خانواده م حق دارن. اما تا چه حد ؟ خب دوست ندارم هر جا میرم با مامانم برم. خجالت میکشم جلوی دوستام که آنقدر دست و پا چلفتی به نظر بیام.
دوست ندارم برم سر کلاس تابستونی با مامانم بشینم. با مامانم برم واسه اینکه یه جایی سوالی بپرسم. امروز می خواستم برم یه جایی کلاس ثبت نام کنم واسه تابستون. مامانم گفت منم باید بیام. منم دیگه نرفتم. دوست دارم یه کم مستقل باشم. چطور ازشون بخوام ؟ هر وقت گفتم گفتن نه.
ممنون میشم راهنماییم کنید.
شرایط سخت خانه و فراهم نبودن شرایط مستقل شدن برای دختران
دخترم، تصمیم دارم بعد از کنکور از خانواده م کاملا جدا بشم
این که یه دختر مجرد خونه بگیره و مستقل بشه بده ؟
نظرتون درباره مستقل شدن دختر در دوران مجردی چیه؟
تجربیات شما در مورد زندگی دانشجویی و مستقل یه دختر
نبود استقلال رفتاری در زندگی یه دختر مجرد 27 ساله
دختر مستقلی هستم ولی الان دلم می خواد به یکی تکیه کنم
برای مستقل بار آوردن بچه هاتون چه کارهایی رو انجام میدید؟
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه) ← تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه) ← جهت اطلاع پدران و مادران (۱۵۸ مطلب مشابه)
- ۲۹۳۹ بازدید توسط ۱۹۱۲ نفر
- سه شنبه ۱۲ تیر ۹۷ - ۱۹:۳۹
