خانواده برتر

من به شخصه هزینه خرید خونه و شرایط  جدا شدن رو هم دارم ولی اصلا علاقه ای به جدا شدن از پدر و مادر رو ندارم. بنا به سخن محمد(ص) پدر و مادر بهشت تو و دوزخ تو می باشند .  یا در جای دیگه می گوید：ذلیل باد ، ذلیل باد ، پس ذلیل باد! گفته شد چه کسی ای رسول خدا ؟ فرمود：کسی که ایام پیری والدین خود یا یکی از آنها را درک کند و داخل بهشت نشود. به جای این کارها خانواده ها امر الهی را اجابت کنید که میگه ：و أصلحوا ذات بینکم ：میان خودتان سازش برقرار کنید.

سلام این کار اشتباه محضه مخصوصا برای دختر خانم ها. زندگی مجردی برای افرادی است که از خونه رانده شده یا امکان زندگی در کنار والدین وجود نداشته باشه. خود زندگی مجردی می تونه با مخاطرات زیادی مانند فساد اخلاقی ومشکلات زیادی روبرو بشه .

اول شما برو سرکار بعد برا مستقل شدن اگه خانوادت گذاشتن ک هیچ ی سویت چهل متره اجاره کن اگه نه ب واسطه ی درست برو شهرستان خیاطی و آرایشگری هم یاد بگیر ک برا خودت ی درآمدی داشته باشی،والا الان چارتا ناخون کاشت میزنی پول کاشتتو میگیری ماهی 40تومنم پول ترمیم ناخون، کارت خوب باشه تو هر آرایشگاه و هر شهری و هر زمانی هم میتونی کار کنی،من خودم اگه ی زمانی قسمت شه برم خابگاه یکی همین کاشت ناخن رو یاد میگیرم یکیم خیاطی، از خود بچه های خابگاه پول تو جیبیم درمیاد،کلا باید آدمی باشی ک اگه دست خالی و بدون پول تو خیابون موندی بتونی از خاک پول بسازی اگه میخای مستقل شی، وگرنه استقلال از خانواده برات کارایی نداره چون اذیت میشی، والا من اگه داداشام میذاشتن از همین مترو یکی از ثروتمندترین افراد ایران میشدم😀

سلام وقت و عاقبت به خیر اینکه در بیشتر پاسخهاتون از آیات قرآن و احادیث متناسب با سوال استفاده میکنید عالیه.  ان شاءالله  قرآن رو همراه  با تدبر در مفاهیمش بخونیم و به دستورات الهی  که در آیات اومده عمل کنیم.

سلام وقت به خیر من هم مدتی به این مستقل شدن فکرمیکردم. خانم هستم سنم بالای ۳۵ و شاغلم. از نظر مالی مشکلی ندارم برای مستقل شدن. اما به دلایلی سمت زندگی مجردی نرفتم. یکی اینکه خانواده ام رو دوست دارم و بهشون دلبستگی دارم . تنهایی اذیتم میکنه و به نظرم با دورشدن از خانواده این حس تنهایی عمیق تر میشه. تنها زندگی کردن بهرحال مشکلاتی هم داره مثلا اگه اتفاقی بیفته برای آدم نزدیکانش دیرتر مطلع میشن و... هرچقدر هم رفتار یه خانم سنگین و همراه با متانت باشه بازهم ممکنه مزاحمتهایی از طرف آدمهایی که از نظر اخلاقی مشکل دارن براش پیش بیاد. دیدِ جامعه نسبت به زندگی مجردی خوب نیست متاسفانه. بالاخره ما زندگی اجتماعی داریم نمیتونیم بگیم هر جور راحتم زندگی کنم و به بقیه ارتباطی نداره.  اگه حرف و رفتار دیگران براتون مهم نیست - مشکلات رو به جون میخرین و قصد مجرد موندن برای همیشه  رو دارین خب مستقل شدن ایرادی نداره. البته باید مهارتهای زندگی رو تا حد بالایی داشته باشین تا بعضی مسائل رو به تنهایی بتونین حل کنین. اما اگه خیلی احساساتی هستین -  نگاه و دید اطرافیان براتون اهمیت داره یا قصد ازدواج دارین و تصمیم به تجرد قطعی ندارین این کار درست نیست .  متاسفانه ذهنیت اکثر مردم نسبت به زندگی مجردی خوب نیست خصوصا برای خانمها و شانس ازدواج رو کمتر میکنه. مستقل شدن هم یا از راه ازدواج هست یا زندگی مجردی درصورت درآمد داشتن.  مگه راه دیگه (معادل)  هم داره؟

اول شما برو سرکار بعد برا مستقل شدن اگه خانوادت گذاشتن ک هیچ ی سویت چهل متره اجاره کن اگه نه ب واسطه ی درست برو شهرستان خیاطی و آرایشگری هم یاد بگیر ک برا خودت ی درآمدی داشته باشی،والا الان چارتا ناخون کاشت میزنی پول کاشتتو میگیری ماهی 40تومنم پول ترمیم ناخون، کارت خوب باشه تو هر آرایشگاه و هر شهری و هر زمانی هم میتونی کار کنی،من خودم اگه ی زمانی قسمت شه برم خابگاه یکی همین کاشت ناخن رو یاد میگیرم یکیم خیاطی، از خود بچه های خابگاه پول تو جیبیم درمیاد،کلا باید آدمی باشی ک اگه دست خالی و بدون پول تو خیابون موندی بتونی از خاک پول بسازی اگه میخای مستقل شی، وگرنه استقلال از خانواده برات کارایی نداره چون اذیت میشی، والا من اگه داداشام میذاشتن از همین مترو یکی از ثروتمندترین افراد ایران میشدم😀

درود  اگه محیط خونه براتون جهنم شده اقدام به زندگی مجردی بکنید! اما بخاطر برخی مشکلات با خانواده و.... این کار درست نیست. من تجربه زندگی مجردی را دارم. در یک استان دیگه بودم و خونه مجردی داشتم. ترجیح هم دادم تنهای خونه بگیرم. اوایل میگفتم؛  آخیش راحت شدم! از سر کار می اومدم. بعد از ورود موزیک مورد علاقه خودم شروع به پخش میشد.  آشپزی میکردم و بعد از خوردن غذا یه استراحت 15 دقیقه ای. بعد وبگردی و یا گاهی هم نگاه کردن به یک فیلم و سریال. خلاصه سکوتی که فکر میکردم مایه آرامش خواهد بود را داشتم. نه مهمونی می اومد و نه دردسرهای اون. کتاب هم اگه حالش را داشتم میخوندم. میرفتم پارک ورزش میکردم.  تقریبا با اینها میشد وقت خودم را پر کنم. اما کم کم یه خلا ای را احساس کردم. و این بار تنهایی که در اوایل فکر میکردم مایه آرامشم خواهد بود. بلای جونم داشت میشد. کم کم با خودم حرف میزدم! بعضی وقتها میخندیدم و... مثل دیوونه ها.  مشکل بزرگ سرجاش بود و به مرور عصبی میشدم.  خلاصه اینکه من نتونستم تنها زندگی کنم. شاید خیلی از شما ها هم که قصد این کار را دارید بعدها مثل من بشید. حالا هر جور که فکر میکنید درسته انجام بدید ببخشید نمیخام شعار بدم اما حالم از این زندگی های جدید و این رسم و رسومات تازه بهم میخوره! زندگی سرد ماشینی. محیط سرد خانوادگی و.... بچگی هام یادمه شب های یلدا، عید نوروز،  ماه رمضان،  محرم و.... همه توش شور و نشاط بود. اما الان همه چیز سرد و بی روح شده. صله ارحام داره از بین میره😥😥 هیچکس حوصله هیچی را نداره و..... بخدا قسم خسته شدم.😫 کاش من هم دهه 40 بدنیا اومده بودم! بهترین ها را براتون آرزو میکنم  موفق باشید 

اول شما برو سرکار بعد برا مستقل شدن اگه خانوادت گذاشتن ک هیچ ی سویت چهل متره اجاره کن اگه نه ب واسطه ی درست برو شهرستان خیاطی و آرایشگری هم یاد بگیر ک برا خودت ی درآمدی داشته باشی،والا الان چارتا ناخون کاشت میزنی پول کاشتتو میگیری ماهی 40تومنم پول ترمیم ناخون، کارت خوب باشه تو هر آرایشگاه و هر شهری و هر زمانی هم میتونی کار کنی،من خودم اگه ی زمانی قسمت شه برم خابگاه یکی همین کاشت ناخن رو یاد میگیرم یکیم خیاطی، از خود بچه های خابگاه پول تو جیبیم درمیاد،کلا باید آدمی باشی ک اگه دست خالی و بدون پول تو خیابون موندی بتونی از خاک پول بسازی اگه میخای مستقل شی، وگرنه استقلال از خانواده برات کارایی نداره چون اذیت میشی، والا من اگه داداشام میذاشتن از همین مترو یکی از ثروتمندترین افراد ایران میشدم😀

من نمیدونم شما دختر هستین یاپسرولی زندگی مجردی اصلا واسه دختر خانوم ها مناسب نیست خطر و ریسک بزرگی داره و اصلا نمیشه به طور مطمعن بگی امنیت داری یانه  نمیخوام بترسونمتون یا چیزی  اون دفعه یک دختر ۱۸ساله داخل خونه خودشون داشته درس میخونده که متاسفانه یک اقای با دوستانش وارد میشه و بهش تجاوز میکنه 👈اون دختر خانوم با مادرو پدرشم زندگی میکرده👉 میخوام اینو بگم که اون دختر با مادرشو پدرشم زندگی میکرده فقط یه لحظه میرن بیرون و میان خونه میبینن به دخترشون تجاوز شده حالا شما فرض کن دیگه زندگی که خودت تک و تنها باشی چه قدر ریسک و خطر های بزرگی داره  🌹موفق باشید🌹

من که همین هفته قراره مستقل بشم ، مجردم ، دیشب یه خونه رهن کردم و جمعه قراره تحویلش بگیرم ۲۳ سالمه ، نمیدونم کار درستی میکنم یانه ، یکم ترس برم داشته به نظرم اوایلش سخته اما کم کم عادت میکنم اگر کسی تجربه ای داره لطفا منتقل کنه

عباس آقا میشه ب من بگی دختری ک نخاد ازدواج کنه یا ب هر دلیلی شرایط ازدواج براش فراهم نشه و تا اخر عمر مجرد بمونه،خواهر و برادرشام همه ازدواج کرده باشن،پدر مادرشم در قید حیات نباشن،باید چطوری زندگی کنه؟!دختری ک سن ازدواجش گذشته باشه و امیدی هم نداشته باشه ب ازدواج یا نخاد ازدواج کنه تا کی باید سربار دیگران باشه و چشمش ب جیب و دست دیگران؟؟؟تو جامعه چطوری باید گلیم خودشو از اب بکشه بیرون؟!اصلا چطوری باید زندگی کنه؟؟؟

ببخشید اما نمیدونم چرا این ادبیات شما اینقدر نچسبه یه کم تمرین کنید بهتر صحبت کنید ببخشید صریح گفتم

ببخشید اما نمیدونم چرا این ادبیات شما اینقدر نچسبه یه کم تمرین کنید بهتر صحبت کنید ببخشید صریح گفتم

سلام.  دانشجویید؟ یا شاغل؟ شهر خودتون که والدینتون هم هستن یا شهر دیگه ای ؟

سلام . ببخشید این اخبار رو از کجا آوردین؟! کار به پست ندارم ولی ببخشید مگه مملکت شهر هرته ؟! این همه زن و دختر مردم دارن تو خونشون زندگی میکنن باید همچین گستاخیها و جنایتایی صورت بگیره ؟! یا میگیره ؟! عجبا ! 

هم شاغل هم دانشجو (رشتم بماند) تو شهری که ارشد قبول شدم دارم زندگی میکنم شهر خودمون تهرانه اما من کاشانم فردا خونرو تحویل میگیرم اونایی که مستقل شدن اوایلش تنهاییشون اذیت میکرد؟ ناهار مشکلی ندارم(دانشگاه میده) اما شامو چی کار کنم ؟ چی میخوردید؟

سلام خانم هیس من شرایط استثنائی را رد نکردم منظورم اینه که والدین باشندکار درستی نیست چه دختر وچه پسر زندگی مجردی درپیش بگیرند.

من که همین هفته قراره مستقل بشم ، مجردم ، دیشب یه خونه رهن کردم و جمعه قراره تحویلش بگیرم ۲۳ سالمه ، نمیدونم کار درستی میکنم یانه ، یکم ترس برم داشته به نظرم اوایلش سخته اما کم کم عادت میکنم اگر کسی تجربه ای داره لطفا منتقل کنه

سلام. تبریک میگم بسلامتی ایشالا. دانشگاه کاشان دانشگاه خوبیه من چند بار رفتم کار داشتم. رو به پیشرفته ... شکر خدا به تهرانم نزدیکه راحت میتونید تعطیلات رفت و آمد بکنید یا چون خونه دارین راحت خانوادتون بیان پیشتون هرزگاهی... در مورد تنهایی، مسلما شما اولی که وارد یه محیط جدید میشین، اون حس غربت یه کم مشکل هست. حتی ممکنه توی شلوغی باشین. خوابگاه و ... اما حس غربت یه کم سخته. اما کم کم عادی میشه. حالا اگر تا حالا از خونه دور نبودین ممکنه براتون بیشتر طول بکشه تا راه بیفتین و عادت بکنید. در مورد شام و اینا که پرسیدین. سلف دانشگاه شام هم تو برنامه اش هست ولی برا بچه های خوابگاهی خوبه. خودتون به راحتی آشپری کنین. خیلی سالمتر، بهداشتی و بهتر از سلف. فقط دیگه با توجه به برنامه کلاسی و کارتون باید وقتتونو تنظیم بکنید. اگر آشپزیتون مبتدی یا ناوارد هستین بگین تا بیشتر راهنماییتون کنیم. 😊 دوره ارشد در مقایسه با لیسانس هم کوتاهه، هم ترم یک بخصوص درسها خیلی سنگینه. برای همه رشته ها هم تقریبا همینطوره. پس مدیریت زمان خیلی مهمه. بخاطر رور از جون مشروطی و اینا میگم که حواستون باشه. معدل هم که زیر 14 نباید باشه. نمیدونم کارتون و برنامه کلاسیتون چجوری میشه مثلا درمجموع صب تا ظهر میشن؛ یا صب تا عصر. اگر صب تا ظهر بشن خیلی خوبه چون وقت استراحت هم دارین. اما اگر نه صب تا عصر خونه برسین احتمالا از خستگی بیهوش میشین خخخ ولی چاره نیست باید بعد یه استراحت کوتاه پا شین هم شام بپزین هم درس بخونید. بخاطر تنها بودن زیاد پیش پیش نگران نباشین... شما تایمی که خونه هستین سرتون شلوغه پس زیاد وقت نمیکنید ازین سوسول بازیا خخخ دربیارین. نشینید همشم تو نت باشین چون اینجور گذر زمانو حس نمیکنین اتلاف وقتش بالاست.... بعد بنظر من اگر بتونید یه دوست خوب و معتمد از بروبچ دانشگاه پیدا کنین بخصوص اهل همون شهر باشه خوبه. برا وقتایی که دور از جون اگر مریض شدین کسی باشه بهش زنگ بزنین بیاد کمک حالتون. آخر هفته ها برید خرید. میوه و سبزیجات لازمتون رو بخرید بذارید یخچال.  اگر وقتتون محدوده یه سری چیزا هم پیش نیاز غذاها از قبل بپزین بذارین فریزر. هر وقت حس تنهایی اذیتتون کرد پا شید منزل رو نظافت بکنین و مشغول آشپزی بشین یادتون میره. 😊 دیگه فعلا همینا به ذهنم رسید. سوالی داشتین بپرسین باز. امیدوارم بدردتون خورده باشه.

سلام عباس آقا روزتونم مبارک🌼 اصلا این چیزی ک میگید استثنا نیست خیلی ازدختران این جامعه مجبورن تنهایی زندگی کنن یعنی باید یاد بگیرن ک چیکار کنن با این شرایط، ممکنه هیچوقت ازدواج نکنن،،پدر مادرشون مسلما بعد ی مدت زمانی از دنیا میرن،خاهر و برادراشون ممکنه همه ازدواج کرده باشن، وقتی ب ی نفر اجازه نمیدید کم کم  تنها بودن رو تجربه کنه بعدا با حجمی از تنهایی یهو برخورد میکنه و شما این رو اضافه کن ک این فرد اجتماعی بار نیومده اعتماد ب نفس لازم رو نداره،شما ی پرنده رو از جنگل بگیر بذار تو قفس  انواع لوازم بازی و غذا براش بذار تمام سعی خودتو کن ک شبیه طبیعتی ک باید زندگی کنه براش فراهم کنی اما کافیه بعد ی مدت در قفس رو باز کنی اون پرنده دیگه نمیتونه مثل قبل پرواز کنه و زندگی کنه ما ادمام همینیم وقتی  از ترس حرف دیگران مجبوریم زندگی کردن افراد رو ازشون بگیریم دیگه کار راحتی نی توقع داشته باشی فرد بتونه تو جامعه زندگی کنه، حقیقت و آینده تلخی ک خیلیا برای فزرندانشون ساختن ک مبادا در حال حاضر دیگران حرفی بزنن و زندگی بچه من باب میل دیگران نباشه،بخاطر حرف مردم  فقط نابود کردیم زندگی بچمونو ب خیال خودمونم کار خوبی کردیم!

سلام خانم هیس باز با نظر شما نمی تونم موافق باشم هرچند که برای نظرتتون احترام قائلم من خودم دختر خاله ای داشتم مطلقه ایشان پدرومادرشان هم جدا زندگی می کردند بعد از جدایی بیش از 10 سال با مادرش زندگی کرد وحتی به خواستگارانش هم جواب رد می دادایشان بهترین مراقبت ها را از مادرش درچندسال پایان زندگی مادر بیمارش داشت تا انکه مادرش به رحمت الهی رفت ایشان برای مدتی درخانه تنها زندگی می کرد وفامیل هم به او سرمی زدند وحتی پیشنهاد بردن اورا به منزل داشتن ولی ایشان قبول نکرد پس این نظر رد میشه که فرد وقتی پدر ومادر را از دست داد نمی تواند تنها زندگی کند وبرایش یکباره سنگین است به نظر من این افراد مرتب اینده خودرا درحال وهوای خود ترسیم می کنند وان تنهایی را می پذیرند وبرایش برنامه ریزی می کنند.پس چرا یه دختر خانم هم خودش وهم والدین خود را از ان ارتباط دائم محروم کند. شکی نیست که هیچ کاری درجهان بی حکمت نیست اگر دختر خاله من در کنار مادر به اوخدمت رسانی کرد پس از مدت یک سال از فوت مادر خداوند هم همسر بسیار انسان ومهربان را برایش قرار داد که بهترین زندگی ها را دارند.

عباس آقا دخترخاله ی شما ی زندگی مستقل رو تجربه کرده بود، این فرد ب نوعی گرم و سرد چشیده روزگار بوده طبیعی بوده وقتی مادرشم مریضه اولویت با موندن تو خونه باشه،ضمن اینکه ب زن مطلقه تو جامعه ما برچسب بیشتر زده میشه تا دختر مجرد برای مجردی زندگی کردن و مسلما دید جامعه ب این افراد بدتره، البته اگه بچه داشته باشن نه اما ی زن مطلقه تنها  تو خونه مجردی دهن مردم اندازه غار علیصدر باز میشه برا حرف درآوردن!شاید ب این دلیل دختر خاله ی شما صلاح دیدن ک خونه مجردی نگیرن،و ضمن اینکه خانواده و فامیل شما خیلی خوب بودن والا الان تو این دور زمونه هرکی ازدواج کرد دیگه باید بدونی زندگی خودشونو دارن و نباید مث سابق توقعی ازشون داشت،عباس اقا من هر چی ب شما بگم شما متوجه منظور من نمیشی چون جا ی دختر نبودی تا درک کنید ک سخته  از رفتار دیگران بفهمی ک با زبون بی زبونی دارن بهت میگن  دیگه توقعی از من نداشته باش،این برا افرادی ک مستقل بار اومدن اصلا سخت نی چون از اول یاد گرفتن خودشون کارای خودشونو انجام بدن،هر آدمی همینه هر آدمی باید مستقل بودن رو تجربه کنه یکی از طریق سربازی یکی از طریق خابگاه دانشجویی یکی از طریق کار یکی از طریق ازدواج،ولی این حالتی ک شما میگی صددرصد برا همه اتفاق نمیفته همه دخترا صدرصد ازدواج نمیکنن  ک ب این طریق مستقل شن و مسلما همه خانواده ها هم صددرصد مثل سابق همه دور هم نمیمونن بالاخره ی درصد پیش میاد علی بمونه و حوضش و منم برا همون ی درصد میگم ک باید افراد خودشون برا خودشون تصمیم بگیرن و مسئولیتشم ب عهده بگیرن

سلام اول از بابت اینکه فراموشم بابت تبریک بازگشایی مدارس از شما تشکر کنم عذر خواهی می کنم. بله خانم هیس الان سخنانتون را طبق این شرایط که فرمودید می پذیرم چون جزء این چاره ای نیست امیدوارم که در تمام لحظات زندگی موفق باشید.

درود  راستش بعید میدونم افرادی که تمایل به زندگی مجردی و جدای از خانواده را داشته باشن بخوان بصورت گروهی و یا با یک نفر دیگه هم خونه بشن!! چون زندگی دوران دانشجوی یا زندگی کاری نیست که طرف بگه این شرایط موقت هست و زیاد سخت نگیره!!  شما وقتی میخاید برای طولانی مدت بصورت مجرد زندگی کنید کمتر سمت همراه هم جنس برای اجاره مسکن اقدام میکنید. مگر اینکه سالها اون فرد را بطور کامل بشناسید! تازه این هم خونه برای آقایون زیاد راحت نیست. چون ممکنه خواسته های داشته باشه که تن دادن به اونها کمی سخت باشه!! مثلا بگه؛ لطفا امشب کمی دیر بیا! یه مهمون خصوصی دارم!!!!!😯 و یا آدمی باشه که در رعایت بهداشت فردی و محیط خانه ضعیف باشه و...... بهترین ها را براتون آرزو میکنم  موفق باشید