سلام
برای این که روابط بین همسر و خانواده ی شما غالبا یه رابطه مطلوبی باشه لازمه که شما روابط بین اون ها رو مدیریت کنید .
نمیگم صد در صد ولی ریشه درصد زیادی از اختلافات عروس و مادر شوهر ، عروس و خواهر شوهر ، داماد و مادر زن و ... بر میگرده به عدم توانایی یا ناآشنا بودن یکی از زوجین نسبت به نوع مدیریت روابط همسر و خانواده ش .
وقتی ازدواج می کنید شما باید اوضاع رو طوری مدیریت کنید که رابطه ی بین همسر و خانواده تون همواره خوب باشه . یه نکته ی کلیدی در این زمینه وجود داره که جهت یادآوری عرض می کنم :
شما باید سعی تون این باشه که همسرتون رو برای خانواده تون و خانواده تون رو برای همسرتون عزیز کنید .
این کار با درد دل کردن ، گله از همسر پیش خانواده و ... امکان پذیر نیست ! . بازم نمیگم همه ولی وجود دارند پدر و مادرهایی که چشم بسته از فرزندشون در مقابل همسرش دفاع می کنن . بنابراین بیان اختلافات برای مادر یا پدر ممکنه کمی شما رو آروم کنه ولی ضررهایی که داره خیلی بیشتر از اون آروم شدن موقتی هستش .
تا وقتی ازدواج نکردید ، مادر و پدر برای شما در درجه اول محسوب میشن . ولی وقتی ازدواج کردید پدر و مادر یک پله نزول می کنن و همسر جای اونا رو میگیره . اگه می خواید در مدیریت روابط همسر و خانواده تون موفق عمل کنید و از این حیث دغدغه نداشته باشید باید این اصل رو بپذیرید .البته لازم نیست اینو به زبون بیارید چون مطرح کردن این موضوع خودش باعث دردسر میشه .برای رسیدن به هدفی که داریم توجه به دو اصل واجب و ضروریه :
اصل اول :
اگه خانواده تون از همسر شما در غیاب اون گله کردند ، ابتدا موقعیت رو بسنجید ، اگه دیدید که اوضاع روحی گله کننده ، مناسب نیست بهتره که از همسرتون دفاع نکنید ! فقط شنونده ی صرف باشید مخصوصا اگه گله کننده مادرتون هستش !
بعد که خونه رفتید با آرامش از همسرتون بپرسید جریان فلان موضوع چیه ؟ از دو حالت خارج نیست . یا یه سوءتفاهم پیش اومده یا این که واقعا همسرتون برخورد مناسبی با مثلا مادرتون نداشته .
اگه سوء تفاهم شده می تونید ماجرا رو برای مادرتون تعریف کنید . اگه بتونید همسرتون رو قانع کنید که شخصا بره و توضیح بده که نور علی نوره !
اگه شوهرتون اشتباهی کرده باز دو حالت پیش میاد ؛
اول این که اشتباهش از سر عدم آگاهی بوده ، به خاطر این بوده که با روحیات مثلا مادرتون آشنا نبوده ، می تونید جریان ناراحتی مادرتون رو برای همسرتون بگید همسرتون هم احتمالا مجاب میشه که معذرت خواهی کنه .
اگه خدای نکرده همسرتون آگاهانه مادرتون رو ناراحت کرده ، بهتره که سکوت کنید . چون این کار عمدی حتما یه پیش زمینه ای داره . اگه شما ناراحتی مادرتون رو منتقل کنید همسرتون هم احتمالا میگه چرا فلان جا فلان کار روبا من کرد . ناراحتی اون برات مهمه ، خرد شدن من برات مهم نیست ؟
سکوت و عدم انتقال ناراحتی مادرتون بهترین کار در چنین مواقعی هستش . باید خوشبین باشیم که همسرتون تلافی کرده و الان آروم شده .
اصل دوم که عمومیت بیشتر داره و "چَک اول" محسوب میشه ، همون طور که عرض شد انتقال بداخلاقی های همسر به خانواده تون هستش . فرض کنیم همسر شما یه بداخلاقی کرده ، شما نباید به بهانه ی درد دل کردن و سبک شدن ، اونو بذارید کف دست مادر یا پدرتون !!!
اگه
چنین کاری کردید بذر کینه از شوهر رو در دل پدر و مادرتون می کارید . دو
روز دیگه شما با هم آشتی می کنید و همدیگه رو می بخشید ولی پدر و مادرتون
چی ؟ اون ها هم می بخشند ؟ شما یادتون میره چون از همدیگه محبت می بینید ، انرژی میگیرید و ... ، ولی پدر و مادرتون چی ؟!
این نکته رو بیش از اندازه جدی بگیرید .
همین میشه که وقتی با همسر میرید خونه پدرتون
، اون ها کاری رو که با شما کرده به یاد میارن و با اون گرمای سابق با
شوهرتون رفتار نمی کنن .
بعد شوهرتون میگه منو تحویل نگرفتند پس فعلا نمیریم خونه ی اون ها ! از اون طرف پدر و مادرتون میگن سایه تون سنگین شده چند روزه این طرفا پیداتون نیست ؟
شما هم ممکنه همون اشتباه رو تکرار کنید و بگید اون دفعه شوهرم رو تحویل نگرفتید ناراحت شده ! اون ها میگن مگه چکار کردیم ؟! یادت رفته فلان روز باهات چکار کرد ؟! ...
شما میگید بابا اون مساله که تموم شد رفت پی کارش ! مادرتون میگه چی چی تموم شد رفت پی کارش ... !؟
اگه سیاست نداشته باشید نمی تونید روابط اونا رو در سطح مطلوبی حفظ کنید . پس کار درست چیه ؟
خیلی
ساده است . کمی تحمل می خواد . کوچک ترین محبتی که همسرتون به شما کرد رو
برای خانواده تون تعریف کنید ! از اون طرف منتظر باشید مادر یا پدرتون یه
تعریفی از همسرتون بکنن ، اون اظهار نظر مثبت رو به همسرتون منتقل کنید .
این از همون مواردی هستش که مجردها قبل از شروع زندگی مشترک باید براش آمادگی پیدا کنند . شما چه بخواید چه نخواید بین تون اختلاف نظر به وجود میاد . اصلا غیر قابل اجتنابه ، حتما درگیری پیش میاد . منتهی باید یادتون باشه که با صدای آهسته دعوا ! کنید . همسایه ها خبر دار نشن ، خانواده تون خبردار نشه !
وقتی شما این دعواها رو به خانواده تون منتقل نکردید ، رفتار خانواده تون با همسر شما چطور خواهد بود ؟
همسر شما می بینه که با شما بد کرده ولی شما به پدر و مادرتون چیزی نگفتید . همین کافیه که اون از رفتارش با شما شرمنده بشه !
با این صبر و تحملی که به خرج دادید شما با یک تیر دو نشون زدید :
اول این که روابط بین همسر و خانواده تون رو به بهترین نحو مدیریت کردید .
دوم این که همسرتون رو شرمنده کردید .
هر دو عامل باعث میشه که هم روابط شما و همسرتون بهتر بشه و هم روابط همسر و خانواده تون .
البته برای شرمنده کردن بعضی ها تحمل بیشتری لازمه .
موفق باشید
مرتبط با خانواده شوهر:
خانواده شوهرم از خونه م دزدی میکنن
خانواده شوهرم یه درگیری رو با من شروع کردند
رابطه من با خانواده شوهرم چطور باید باشه ؟
چرا نباید بدی های خانواده شوهرمون رو به شوهرمون نگیم ؟
چکار کنم که در رابطه با خانواده شوهرم پر رو باشم ؟
از خانواده شوهر جز شر چیزی ندیدم
راهنمایی در مورد زندگی مسالمت آمیز با خانواده شوهر
چرا خانواده شوهرم نمیذارن باب میل خودمون زندگی کنیم ؟
خانواده شوهرم اصلا محبت های منو نمی بینن
من از دو رویی خانواده شوهرم واقعا خسته شدم
خانواده شوهرم دوست ندارن برم خونه شون
دعا برای دور شدن از خانواده شوهر
← تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه) ← روابط عروس و مادر شوهر (۴۴ مطلب مشابه) ← مطالب محسن نجفی (۱۴۰ مطلب مشابه)
- ۵۹۷۱ بازدید توسط ۴۱۸۷ نفر
- سه شنبه ۱۳ بهمن ۹۴ - ۱۰:۲۴
