با عرض سلام خدمت تمام اعضای خانواده برتر
یه سوالیه مدت هاست ذهن منو درگیر کرده
من خودم یه دهه هفتادی هستم و ۲ سالم هست که ازدواج کردم
تمام دوستان و هم دوره ای های من ازدواج کردن ازبین حدودا۲۰ تا از دوستانی که باهاشون رابطه نزدیک دارم ۵ تاشون مجردن اون ها هم یکی دوتاشون در شرف ازدواج هستند
حتی ۳ تاشونم بچه یه یکی دو ساله دارن
واقعاً برام سواله چرا ما و هم دوره ای هامون همه متأهل هستیم و زود ازدواج کردیم اکثرا زندگی های موفقی هم داریم امّا...دهه شصتیا شاید نصف بیشترشون مجردن... چرا واقعاً ؟
من خودم دختر عموهام یکیش ۳۰ هست یکیش ۳۵
۷ تا پسر عمو دارم همه بالای ۲۸, ۲۹سال
همه مجردن
در عوض یکی از دختر عمه هام ماه پیش تو سن ۱۵سالگی ازدواج کرد
کلا به غیر از فامیل من ... همه مون داریم می بینم که دختر و پسرهایی داریم با سن های بالا و کارهای خوب و تحصیلات عالی ولی هنوز که هنوز قصد ازدواج ندارن یه سریاشونم در آرزوی ازدواج هستن یه سریاشونم میگم حالا خیلی زوده..!!!
خوشحال میشم نظرات شما رو هم در این مورد بشنوم
با آرزوی خوشبختی و بهترین ها برای تمام جوانان این مرز و بوم
امیدوارم همه به همسر دلخواه تون برسید و متأهل ها هم خوشبخت و پیروز باشن در زندگی.
موفق باشید...
"ارغوان"
به خاطر بیکار شدن، زخم زبون های ننه مون هم به غصه هام اضافه شد
در حق من که بچه ی آخرم داره ظلم میشه
سوال از دهه شصتی هایی که چشم انداز روشنی ندارند
کی قراره به یه زندگی خوب برسم ؟
آیا به صلاح دهه شصتی هاست که ازدواج نکنند ؟!
بخدا منم دوست داشتم ازدواج کنم
پسری 35 ساله ام، احساس میکنم گم شدم در این دنیا
تا کی ما دهه شصتی ها باید غصه بخوریم ؟
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)
- ۲۵۵۷۷ بازدید توسط ۱۹۰۸۱ نفر
- يكشنبه ۵ ارديبهشت ۰۰ - ۰۷:۵۸
