سلام بر همه ی دوستان
ضمن تبریک سال نو و آرزوی موفقیت در این سال از همه ی شما عزیزان سوالی داشتم، من جوانی 26 ساله هستم که متاسفانه به خاطر شرایط بد کشور با وجود تلاش و کوشش شغل درست و با ثباتی نداریم و به دنبال این ازدواج من به تاخیر افتاده.
من وقتی شرایط رو که بررسی میکنم میبینم که متاسفانه خیلی از خانواده های مذهبی هم توقعات بسیار زیادی از یک جوان دارن و حتی همان خانواده های هم کفو هم انتظار یک پسر با درآمد و موقعیت اجتماعی بسیار بالایی دارن.چیزی که الان بدون داشتن پارتی و یا پدر ثروتمند و با نفوذ خیلی کمه.
حالا سوال من اینه واقعا امثال ما که به ازدواج نیاز داریم و داره سال های جوانی و شکوفایی ما همین طوری میگذره و هیچ لذتی هم نمیبریم چه کاری انجام بدیم؟، دست به هر کاری میزنیم به بن بست میرسیم، از مسئولان و مقامات هم کسی به فکر امثال ما جوانان نیستن، راه چاره چیه؟، خواهشا ورزش نرمش و کوه نوردی رو هم مثال نیارید، راهکار کارگشا و درستی ارائه بدید.
مرتبط با مشکلات روحی و اقتصادی پسران:
به خاطر شرایط اقتصادی در توان خودم نمی بینم بتونم ازدواج کنم
یه حسی بهم میگه امسال سال آخر زندگیمه
تا کی باید دست مون در جیب پدر و مادر باشه؟!
برای اینکه روحم آروم باشه میرم کارگری، تا به خودم بگم رفتم سر کار
برادرم به خاطر بی توجهی های گذشته، عقده ای شده
پسری 26 ساله ام، برام سخته که از خانواده پول بگیرم
بیکاری یا مشکل مالی مرد رو عصبی می کنه ؟
بیایید علل بیکاری رو به چالش بکشیم
در مورد حل مشکل بیکاری چه کارهایی میشه کرد ؟
یه پسر وقتی ناراحته، چطور باید آرومش کرد ؟
شما چه می کنید با این وضع بی پولی ؟
درد شرمندگی مردان در این اوضاع اقتصادی
اشکالی داره پسر و دختر ازدواج کنن ولی هر کدوم سر سفره پدرشون باشن؟
← درد دل های پسران (۹۷ مطلب مشابه)
- ۱۰۰۳۴ بازدید توسط ۶۹۳۷ نفر
- شنبه ۹ فروردين ۹۹ - ۱۷:۵۳
