دنیای عجیبی‌است؛
– هیچ پروانه‌ای آن سرِ دنیا پر نمیزند؛ مگر اینکه اثرش را این سرِ دنیا ببینیم.
– اتفاقی در عالم نمی‌افتد؛ مگر اینکه ساعتی بعد همه‌ی عالم خبردار شوند.
– اگر مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها کسی را بجز اهالی دهکده‌شان نمی‌شناختند، اما از صدقه‌سریِ اینترنت، دنیای به این بزرگی بدل شده به دهکده‌ی جهانی.
– سلبریتی زایمان نمی‌کند، مگر آنکه همگی از محل و تاریخ زایمانش مطلع شویم؛ حتی اگر در کانادا باشد!
عصر ارتباطات است، همه با هم در ارتباطیم!
_ به یک مهمانی دعوت شدم؛ همه صُم بکم نشسته، سرها در گریبان فرو برده و گوشی به‌دست، در حال سرچ‌اند. شام آوردند؛ خوردیم. سفره‌ها که جمع شد؛ دوباره گوشی‌ها از غلاف بیرون آمد، سرها در گریبان فرو رفت، و مشغول سرچ شدیم.
_ این یک میهمانی رسمی بود. اما وجه غالب در میهمانی‌های غیر رسمی و خانوادگی نیز کم و بیش همین است:
گوشی‌ها در دست، سرها در گریبان، عده‌ای مشغول سرچ، عده‌ای سرگرم لایک، عده‌ای هم درگیر اتک!
مثلا در عصر ارتباطات هستیم.
«سیاوش»
سایر مطالب نویسنده:
آمار؛ ارجاعاتِ بی‌محل و لباس زیر
معرفی کتاب‌های خوبی که خوانده‌ام (۱)
مرتبط:
چی میشه که یه پسر یه دفعه فضای مجازی رو کنار میذاره؟
چه جوری وابستگی و عادتم رو به اینترنت کم کنم؟
دختری هستم که معتاد اینترنت شدم
اعتیادی به نام گوشی های هوشمند و گروه های اجتماعی
دو سال هست که به چت اعتیاد دارم
← تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه) ← مسائل اجتماعی روز جامعه (۶۳۴ مطلب مشابه) ← فرهنگ سازی (۱۲۳ مطلب مشابه)
- ۱۴۴۵ بازدید توسط ۱۰۶۰ نفر
- سه شنبه ۲۸ خرداد ۹۸ - ۱۴:۰۲
