سلام
شاید خیلی هاتون مثل من این مشکل رو داشته باشین و دغدغه ذهنتون بوده باشه. من خیلی دوست دارم که غیبت ام رو کم کنم ولی نمیدونم چه جوری؟ میگم کم کنم فکر نکنین نشسته ام صبح تا شب دارم سبزی پاک میکنم و پشت سر بقیه حرف میزنم نه. اخه هر جا هستم حتی تو مهمونی و جمع های کوچیک نمیخوام بحث به غیبت کشیده بشه یهو یکی یچیزی میپرونه و آغاز ماجرا...
خسته شده ام از خودم خدا و امام زمانم خجالت میکشم . منی که هر روز و شب با آقا در دل میکنم روزی که غیبت میکنم روم نمیشه حتی بهش سلام بدم. یه وقت هایی هم خودمم دلم پره از بدی هایی که بهم کردن مگه میتونم جلوی خودمو داشته باشم و حرف نزنم؟
تا پیش کسی فقط مشکلاتی که برام درست کردن رو بگم میشه غیبت... موندم بخدا چی کار کنم؟! نگین چله بگیر که انقدر گرفتم و شکسته شد دیگه نمیگیرم. نگین تو جمع هستی ترک کن اونجا رو؟ خداییش تو خونه یکی مهمونی کجا بری؟! نگین صحبتو عوض کن عوضم میکنم بحثو دوباره برمیگردن بدتر شروع میشه...
مرتبط :
گناه غیبت چه جوری بخشیده میشه ؟
هیچی به اندازه غیبت لذت بخش نیست !
بیشتر گناهان من غیبت مادر بزرگمه
← مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه) ← روابط اجتماعی دختران (۲۶۴ مطلب مشابه) ← خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه) ← خودسازی در پسران (۲۳۱ مطلب مشابه) ← روش های اجتماعی تر آقایان (۱۰۵ مطلب مشابه)
- ۱۶۳۲ بازدید توسط ۱۲۱۳ نفر
- دوشنبه ۱ بهمن ۹۷ - ۱۷:۱۸
