سلام
خواهران و برادران خانواده برتر
من یه خانم مجرد ٣٠ ساله ام که معلم یکی از رشته های علوم پایه هستم. مشکلی که دارم و تقاضا میکنم راهنمایی کنید کمبود اعتماد بنفس هستش. از نظر ظاهری معمولیم و کمی لاغر. از همون دوران نوجوانی بخاطر فقر و شرایط نامناسب خانوادگی پیش دوستانم خجالت میکشدم و اصلا جرات ابراز وجود نداشتم چون چیزی در خودم نمیدیدم که مطرح کنم و به خودم افتخار کنم بجز درسم که جز شاگردهای خوب بودم اونم اصلا به روی خودم نمی آوردم و به نظرم چیز مهمی نبود.
تو مدرسه حتی یه بارم نتونستم سرکلاس کنفرانس بدم چون از بس استرس داشتم صدام میلرزید و تپش قلب میگرفتم، کلا وقتی در جمعی همسطح خودم یا بالاتر باشم این استرس شدید رو دارم اما تو تدریس کلاس این طور نیستم. میدونم کمبود اعتماد بنفسم ریشه در کودکیم داره ولی ...
این چند ساله اخیر چند تا خواستگار هم داشتم اما قسمت نبوده، چند مورد رو بخاطر شرایط کار و عدم کفویت رد کردم اما در واقع موارد بیشتر یا اون ها ادامه نمیدادن یا کلا بعد از مطرح کردن پا پیش نمیگذاشتن.
همین باعث شده اعتماد بنفسم بشدت پایین تر بیاد. تو کارم سعی میکنم خوب باشم قبل کلاس مطالعه دارم سر کلاس سعی میکنم با بچه ها در عین جدیت راحت باشم، چند بار براشون درس رو توضیح میدم و سوال زیاد حل میکنم اما همیشه اول سال با دانش آموزای جدید به مشکل میخورم، میگن سخت گیره یا درسش رو نمیفهمیم.
وقتی هم مدیران یا والدین از کارم ایرادی میگیرند هر چند سعی میکنم واقع بین باشم اما اون قدر اعتماد بنفس ندارم که از خودم دفاع کنم و همیشه میگم لابد مشکل از طرف من هست و عصبی میشم و خودخوری میکنم.
مشکل اینه همه منو با معلم های تاپ مقایسه میکنن، واسه همین به کار من ایراد میگیرن. منم خودم رو مقایسه میکنم و میگم مگه اون ها چیکار میکنن ؟واقعا نمیتونم بفهمم از نظر دانش آموزان و والدین معلم خوب چطوری باید باشه ؟
واقعا دارم از شغلم نا امید میشم چون آرامش رو ازم گرفته و داره همون یه ذره اعتماد به نفسمم ازم میگیره. باید چیکار کنم ؟
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)
- ۳۶۳۴ بازدید توسط ۲۵۱۰ نفر
- چهارشنبه ۲ آبان ۹۷ - ۱۶:۳۷
