بعد از اجرای صیغه عقد، دختر و پسر، با یکدیگر زن و شوهر می شوند و شرعاً و قانوناً همه آثار ازدواج بر آنها مترتب و حلال می شود و از آن زمان همه مخارج زن، از قبیل خوراک، پوشاک، مسکن، دارو و دکتر همه بر عهده داماد می باشد. لیکن مرسوم چنین است که زن قبل از عروسی مطالبه نفقه نمی کند و شوهر هم نمی پردازد ولی اگر مطالبه کرد باید پرداخت شود. مرد نیز در این زمان حق هر گونه تمتع مشروع از جمله همخوابی و همبستر شدن را از همسرش دارد، لیکن رسم بر این است که کامجویی مخصوص زناشویی را تا شب عروسی به تأخیر می اندازند و خانواده ها نمی پسندند با دخترشان پیش از این شب، نزدیکی صورت گیرد و بهتر هم همین است.[7]
در
این میان در بین اقوام مختلف ایرانیان، عادات و رسوم ویژه ای دیده می شود
برخی از والدین از هر گونه رابطه بین عروس و داماد حتی تا شب عروسی جلوگیری
می کنند (جانب افراط) و برخی نیز این اجازه را به دختر و پسر جوان می دهند
که در طول یک هفته یا دو هفته، کم و بیش یکدیگر را ملاقات کنند و شبی را
در خانه پدر و مادر عروس و یا خانه داماد به سر ببرند یا ساعاتی را در
بیرون به تفریح و گشت و گذار بپردازند.
توصیه ها:
1. به دختران و پسران توصیه می شود، به خاطر پاسداشت این سنت و احترام به خانواده هایشان، حریم ها را رعایت کنند و از همبستر شدن و کامجویی اصلی جنسی در این ایام خودداری کنند. ولی آنها می توانند از همدیگر تمتع های جنسی حاصل کنند، ولی این تمتعات باید به اندازه ای نباشد که آثار بکارت را از بین ببرد. از بین بردن بکارت در دوران عقد چه با رضایت هر دو طرف چه با خواست مرد باشد، در بین مردم خیلی زشت به نظر می آید و اگر فامیل به این مطلب پی ببرند خیلی ناراحت خواهند شد.[8] وچه بسا مشکلات بعدی را ایجاد نماید.
نکته
1: شب عروسی شبی است که مخصوص همین کار می باشد که در شرع مقدس به آن شب
زفاف می گویند و آداب و رسوم خاصی بر آن حکم فرماست. اگر در آن شب، این کار
صورت بگیرد برای خود دختر خیلی اهمیت دارد و برای خودش یک امتیازی بر می
شمارد و دیگر کسی نمی تواند اتهام وارد کند که دختر باکره نبوده است.
همچنین با از بین بردن بکارت احتمال دارد که آبرو و اعتبار انسان خدشه دار شود.
نکته 2: با زایل شدن بکارت، ترس، اضطراب و تشویش بچه دار شدن به جان دختر می افتد و همین امر می تواند به مرور زمان نظر او را نسبت به مسائل جنسی بد کند.
نکته 3: اگر به صورت غیر رسمی آثار بکارت دختر از بین برود، نوعی احساس حقارت برای دختر و حتی پسر دست می دهد، چون ممکن است در میان آشنایان کسانی باشند که در شب زفاف این کار را انجام می دهند و آن را برای خود شأن و منزلتی می دانند و دختر و پسری که به صورت غیر رسمی و در دوران عقد این کار را کرده اند خود را از این شأن و منزلت محروم می بینند و این مساله از خاطر دختر پاک نمی شود و همیشه آن را به عنوان نقطه ضعفی برای زندگی خود برخواهد شمرد.[9]
2. دختران در این دوران به دلیل پای بندی به این سنت و رسم موجود، حساسیتی ویژه دارند و تلاش می کنند با تمام احترامی که برای همسر خود قائلند، نزدیکی صورت نگیرد. آنان به داشتن روابط عاشقانه، تفریح و شب نشینی و کشیدن طرح و نقشه برای زندگی مشترک آینده بسنده می کنند. غالباً به دنبال ارضاء جنسی پیش از شب عروسی نیستند به همین دلیل پیشنهاد می شود بر باورهای همسرتان احترام بگذارید و کام جویی جنسی را به زمان خود واگذار نمایید.
3.
برای برآورده شدن نیاز جنسی خود از دیگر مواضع می توانید خود را ارضاء
کنید. از این رو بیش از حد به ارضای از موضع خاص برنیایید، زیرا به احتمال
بسیار با مقاومت همسرتان روبرو می شوید و ممکن است هم به روحیات خویش آسیب
وارد کنید و هم او را از خود برنجانید و توجه داشته باشید که خاطرات تلخ و
شیرین در این دوران از ماندگاری بسیار بالایی حتی تا آخرین لحظات عمر
برخوردار است. بدتر این که اگر در این امر اصرار داشته باشید، و به ارضاء
خویش بسنده نکنید، همسرتان با بی میلی و نارضایتی با شما برخورد می کند و
معمولاً ارضاء نمی شود که همین امر ممکن است او را با درد و ... دچار
نماید.
اگر نوع برخورد خود با همسرتان او را به این باور نزدیک سازید
که او را تنها برای ارضای جنسی خود می خواهید تا شریک زندگی، این تصور او
از شما، برایش سخت آزار دهنده و غیر قابل جبران خواهد بود.
4. اگر تحمل این امر برای شما دشوار است و نمی توانید کام جویی جنسی را به زمان خود واگذارید، مدت زمان نامزدی را با توافق همسر خود کم کنید و زودتر زندگی مشترک خود را زیر سقف محبّت و مهربانی آغاز کنید.
5. در پایان تصور کنید اگر جلوگیری از باردار شدن جواب ندهد و همسرتان با شکم باردار یا با یک فرزند در شب عروسی حاضر شود و یا این که یک ماه پس از ازدواج صاحب فرزندی شوید، آیا از نظر روحی و روانی همان احساسی را دارید که پس از یکسال از ازدواج، صاحب فرزندی شده باشید؟
6. انشاءالله که سالیان سال در کنار هم زندگی کنید و صاحب فرزندانی صالح شوید اما به صورت یک احتمال ناچاریم این نکته را نیز یادآور شویم که اگر خدایی ناکرده در انتخاب خود دچار اشتباه شدید و با آگاهی کامل از ویژگی های نامزدتان او را برای زندگی مشترک خود نپسندیدید و به این باور رسیدید که نمی توان زندگی مشترکی باهم داشته باشید، و به صلاح هر دوی شما است که از یکدیگر جدا شوید، آیا بهتر این نیست که این جدایی پیش از نزدیکی به ویژه برای دختران، صورت گیرد؟
7. برخی ها فکر می کنند با داروهای ضد بارداری، می توانند جلوی بارداری در این دوران را بگیرند؛ اما غافل از این که این داروها اثرات سوء زیادی در بردارد و امکان عقیمی و یا به تأخیر بیش از حد افتادن بارداری در دوران پس از عروسی وجود دارد.
[7] . ابراهیم امینی، انتخاب همسر، شرکت چاپ و نشر بین الملل وابسته به مؤسسه انتشارات امیرکبیر، چاپ هشتم، 1383ش، ص223. . همان، ص224. . مصطفوی، سید جواد، بهشت خانواده، مشهد، نشر هافت، چاپ پنجم، 1376ش، ج2، ص109 و 111؛ محمدی اشتهاردی، محمد، ازدواج و شیوه همسرداری، مؤسسه نشر نبوی، چاپ هفتم، 1377، ص317.[8][9]
منبع : http://hamsaran.blogfa.com
مرتبط با مسائل جنسی دوران عقد:
وقتی نامزدم نزدیکم میشه که ببوستم ناخودآگاه در میرم
کار درستیه که در دوران عقد رابطه کامل داشته باشیم؟
پوشیدن لباس های باز در دوران عقد جلوی شوهر، خوبه یا بد؟
تاره عقد کردیم، چطور به شوهرم بگم سطح روابط مون رو بالاتر ببره؟
شوهرم بعد از عقد ازم دوری میکنه
در دوران عقدم ولی با هم حتی رابطه ای در حد روبوسی نداشتیم
در طول سه سال عقد، رابطه مون از سطح دست دادن فراتر نرفته، چرا ؟
کار درستی کردم که در دوران عقد راضی به رابطه کامل شدم ؟
← مسائل جنسی دوران عقد (۱۵ مطلب مشابه)
- ۳۲۰۸۷ بازدید توسط ۲۲۷۶۶ نفر
- شنبه ۱۷ خرداد ۹۳ - ۱۶:۱۴
