سلام
من اول یه سری اطلاعات کوتاه بدم در مورد خودم بعد برم سر سوال
من یه دخترم بالای بیست سال ، اهل دوست پسرم نبودم . چند وقته یه اقا پسری ذهنمو مشغول کرده ولی چون ایشون از خانواده دور ما هستن رابطه با هم نداریم و کلا تو عمرمم یکی دو جمله بیشتر باهاشون حرف نزدم پس ایشون منو زیاد نمیشناسن شاید اصلا اسمم رو هم یادشون نباشه .
ولی من ایشونو تا حدود زیادی میشناسم. میدونم که خیلی شبیه من هستن و خیلی روشن فکرن و خیلی خصوصیات خوب دیگه.... ( نیاز بود میگم)
از شخصیتش خیلی خوشم میاد. با همه پسرایی که تا به حال دور و برم دیدم فرق داره . دست خودم نیست اون اوایل خیلی سعی کردم بهش فکر نکنم و انکارش کنم ولی هی میاد تو ذهنم.
مخصوصا زمانی که برام خواستگار میاد و با خواستگارام صحبت میکنم ناخوداگاه با اون خواستگار مقایسش میکنم و میبینم چقدر فرق داره با بقیه بیشتر ذهنمو درگیر خودش میکنه. فکر میکنم مثل اون دیگه هیچ وقت سر راهم قرار نمیگیره .
فکر میکنم من به احتمال زیاد تا اخر عمرم مجرد میمونم.چون احتمال رسیدنم به اون شخص در حالت عادی صفره و از طرفی هیچکس دیگه به دلم نمیشینه و میترسم از اینکه بعد از ازدواج همسرمو با اون مقایسه کنم و خودم از نظر روحی ناراضی باشم و زندگی یه پسر بی گناه رو هم تباه کنم.
حالا از طرفی من به تازگی از پسرای زیادی شنیدم که میگن ما بدمون نمیاد دختر بیاد خواستگاری پسر ( بر خلاف چیزی که همیشه مشاورا و پدر مادرا و معلمامون میگفتن ) مثلا تو همین سایت خوندم که پسرا این دخترا رو تحسین میکردن! یا مثلا همین پسریی که من ازش خوشم میاد گفته بوده که من دختری که بره خواستگاری رو به خاطر شجاعتش و به خاطر مقابله با عقاید غلط تحسینش میکنم و اینو حق دختر میدونم!!
این شد که ذهنم رفت سراغ این آپشن. من دختری نیستم که بتونم برم زبون بریزم و عشوه گری کنم و کسی رو عاشق خودم کنم. کلا خوشمم نمیاد از این رفتارا.
چون طرف از خانوادمون هم هست هم نمی تونم از واسطه کمک بگیرم چون وجه ام تو خانواده خراب میشه (خیلی تو خانواده رو من حساب میکنن ). ولی عوضش اهل صحبت صادقانه و منطقی هستم.
پیش خودم فکر کردم دو سه سال دیگه که هم درس من تموم میشه هم اون برم باهاش صحبت کنم و بگم که با هم بیشتر اشنا بشیم و اگر به درد هم خوردیم ازدواج کنیم .
به نظر شما دوستای خوب مخصوصا اقا پسرا و دختر خانومایی که تجربه دارن ایا این کار منطقیه؟ کار درستیه؟
اگر اطلاعات بیشتری خواستید میتونم بگم و بیشتر توضیح بدم.
خیلی ممنونم که کمک میکنید
مرتبط با خواستگاری و ابراز علاقه دختر به پسر:
معایب خواستگاری دختر از پسر چیه ؟
آیا دختران می تونن خواستگاری کنن ؟
نمی دونم همکارم نظرش راجع به من چیه
می خوام به پسر مورد علاقه م پیشنهاد بدم ولی غرورم اجازه نمیده
اگه دختری از شما درخواست ازدواج بکنه چه برخوردی می کنید ؟
چرا ما دخترا نباید از پسرا خواستگاری کنیم ؟
ترس از عواقب خواستگاری دختر از پسر
چه طوری بدون سبک شدن، به پسری که ردش کردم ابراز علاقه کنم ؟
چه طوری پسر مورد علاقه مون رو به ازدواج ترغیب کنیم؟
تحت چه شرایطی خودم میتونم اقدام به خواستگاری از پسری کنم؟
چشم تو چشم شدن با پسری که درخواست ازدواجم رو رد کرد
نگران اینم که بهم بگه من هیچ حسی بهت ندارم
چه جوری به پسر مورد علاقم بفهمونم که دوستش دارم
← خواستگاری دختر از پسر (۶۲ مطلب مشابه)
- ۴۱۰۷ بازدید توسط ۳۰۳۸ نفر
- چهارشنبه ۱۹ اسفند ۹۴ - ۱۶:۴۲
