من یه پسر سی ساله هستم که به هر دلیلی حالا اشتباهات مالی ای که داشتم یا تلاش هایی که کردم و پول زیادی بدست نیاوردم، خب زندگیم طوری بود که برای یه جاهایی باید هزینه زیادی میکردم و عمدتا در کسب و کارم بوده و خب بازدهی مورد نیازم رو کسب نکردم.
در هر صورت الان احساس میکنم که فقط به خاطر اینکه یک ماشین ندارم هیچ دختری هیچ ارزش و شخصیت و احترامی برام قائل نیست، یعنی چون پای پیاده اینور اونور میرم یا اگر به دختری پیشنهاد بدم که بفهمه من ماشین ندارم هیچ احترامی برام قائل نیست.
من میبینم پسرهایی که ماشین دارن حتی یه پراید داغون که حتی معلوم نیست پولش از کجا اومده چه حالا به زحمت خودشون یا با کمک این و اون یا حتی از راه نادرست احترام بیشتری دارن. آخه یه جوری شده هر کسی یه ماشین میخره بعد میره خواستگاری و توقع دختر هم اینه که ماشین داشته باشه و مثلاً یه آدم بزرگ میگن چرا نباید یه ماشین خریده باشه و ...
من خیلی احساس بی ارزشی و پوچی میکنم، تا همین سال پیش روحیه ام عالی بود، اما از وقتی که دیدم به هر دختری که ابراز علاقه میکنم به خاطر شرایط مالی و نداشتن ماشین و خانه و یا شغلی که درآمد نون و آبدار و ثابتی داشته باشه، اصلا حتی من رو به حساب نمیارن دلم میگیره، گاهی اوقات با اینکه یه پسر سی ساله ام دوست دارم بشینم یه جا و سیر گریه کنم و این کار رو میکنم و دلم خیلی درد گرفته.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۲ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل پسران حدود ۳۰ سال (۴۰ مطلب مشابه)