سلام
من یه جوون مجرد هستم. مشکلم اینه که به شدت خجالتی ام. خیلی بیشتر از اون چیزی که فکرش رو بکنید. این خجالت هم وقتی در مقابل جنس مخالف قرار میگیرم چند برابر میشه.
وقتی میریم مهمونی خونه فامیل، حتی خجالت میکشم تو روی دختران شون نگاه کنم، میخواستم بدونم این خجالت کشیدن خوبه یا بد؟، آیا تو آینده بهم ضربه نمیزنه؟، اگه بده چیکار کنم درست بشه؟
سلام دوستان
من مشکلی دارم که به نظرم اضطراب و استرسه شدیده و دنبال درمانش هستم، و ممکنه خیلی ها این مشکل رو داشته باشن، پس ممکنه این سوالات بدرد بقیه هم بخوره؛
من از بچگی تا الان که یه پسر بیست و چند ساله ام خجالتی بودم و اعتماد به نفس نداشتم و ندارم، دوران مدرسه هر روز صبح که میخواستم برم مدرسه یا امتحان داشتم، اشتهام به کل از بین میرفت و باید دسشویی میرفتم چون یه احساس بی قراری داشتم و این قضیه تا الان ادامه داره.
مثلا میخوام برم کلاس زبان از یه ساعت قبلش آمادگی پیدا میکنم و دو بار تا موقع بیرون رفتن از خونه دستشویی میرم، سر انگشتام بی حس میشن و همه ش راه میرم، یا موقعی که میخوام برم شهر دیگه برای کاری یا مسافرت همه ش دلشوره دارم لب و دهنم خشک میشه و اصلا نمیتونم چیزی بخورم.
گاهی اوقات تو تاکسی یا جایی برای خرید چیزی خیلی هول میشم و دست و پام رو گم میکنم، مثلا آخرین بار رفتم بنزین بزنم سوئیچم رو گم کردم تو پمپ بنزین و بعد فهمیدم گذاشتم رو سقف ماشین، کمبود وزن شدیدی هم دارم، خلاصه این مشکلات منه و احساس میکنم یک فرد افسرده، خجالتی و مضطرب هستم و به نظر شما چه جوری خودم رو درمان کنم؟، باید پیش روانشناش برم یا روانپزشک ممنون میشم راهنماییم کنید.