با عرض سلام
چرا یک عده افراد بد ذات رو سفید می بینن؟، هر چقدر برای این شخص دلیل میارم و میگم که این ها خیرخواه من و تو نیستن، دارن ازت سوء استفاده می کنن، چنان خشمگین میشه و میگه تو خیلی آدم خوبی هستی؟، و طوری باهام رفتار میکنه که انگار من مقصرم و همین رفتار غیرمنطقی باعث بشه احساس بدی نسبت به خودم پیدا کنم و برای اینکه بیشتر از این آسیب نبینم از این شخص فاصله بگیرم و ارتباطم رو باهاش کم کنم، خصوصا که ایشون یکی از اعضای خانواده ام هست.
اشخاص بد ذات بهم نیش و کنایه بزنن، مسخره ام کنن، پشت سرم یک عالمه حرف بزنن، سخن چینی کنن، به خاطر ظاهرم تحقیرم کنن و تو سختی ها کنارم نباشن، بعد ایشون بگه منظوری نداره، اشکالی نداره، اونا خودشون گرفتارن (در حالی که همیشه ما نیازهای اون ها رو برطرف کردیم)، باهات شوخی کرده تو نباید ناراحت بشی، یه کم ظرفیت داشته باش و هیچ درکی از احساسات و ناراحتی من نداشته باشه، مدام برای رفتار زشت این افراد توجیه بیاره، آخه این توجیهات چه گناهی از اینها کم میکنه؟، تازه همین گذشت کردن های بیش از حد این ها رو گستاخ تر و وقیح تر کرده.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه)