خانواده برتر

تا جایی که می دونم خرج خانواده و نفقه تحت هر شرایطی به عهده ی مرد هست.

البته من هیچ علاقه ای به پول زنم ندارم ولی فکر می کنم ثروت زن یا در اختیار مرد هست یا این که خرج کردنش باید با اجازه ی شوهر باشه دقیقاً یادم نیست.

اگه حقوق مرد جوری باشه که کفاف زندگی رو بده حتی اضافات هم داشته باشه درست نیست مستقیم به خانم بگه تو هم در خرج خونه شریک /ولی خود خانوم باید بدونه یه مقدار از حقوقش رو برای بعضی از هزینه ها خرج کنه تا یه باری از دوش شوهرش برداره هر چند شوهرش نیاز نداشته باشه.

حالا اگه حقوق مرد جوری بود که کفاف زندگی رو نمیده باید با هم برنامه ریزی کنند و باهم خرجها را پوشش بدهند.

الان با توجه به شرایط اقتصادی دیگه پول زن و مرد ندارد هر دو کار میکنند برای رفاه خودشون دیگه.

بسمه تعالی
باسلام به استحضارمی رسانم از نظرمن به عنوان یک شهروند ایرانی مشکل ما جوانان بیکار و جوانان جویای  کارنیستند بلکه شاغلینی هستند که علی رغم برخورداری از شغل وموقعیت اجتماعی وعلی رغم برخورداری از بسیاری حقوق ومزایا و امکانات وتسهیلات دولتی به شدت بیکار ومفت خور هستند . شاغل ومشغول به کار کسی نیست که درجایی استخدام شده است واز حقوق ومزایای نسبتا" خوبی برخورداراست. بسیاری از شاغلین ما به شدت در رده ی بیکاران قرار می گیرند. افرادشاغلی هستند که به کوچکترین وظایف خودعمل نمی کنند  ونقش صفر را ایفامی کنند وحتی در ازای ارائه ی کوچکترین خدمات به مردم انتظار دریافت امتیازات ومطالباتی از مردم را دارند. شاغلین بیکار ومفت خور ضرر وزیانشان برای کشور ومردم  از جوانان جویای کار وجوانان بیکار بیشتر است .بدتر ازهمه گندی است که شاغلین بیکار به باور واعتقادات مردم می زنند وبدتر از ان تصویرغلطی است که از نظام اسلامی وانقلاب اسلامی وجمهوری اسلامی در ذهن مردم شکل می دهند.
باتشکر از شما

درسته که وظیفه مرده خرج همسرشو بده ولی وقتی زن شاغله مشکلات زیادی واسه مرد پیش میاره اگه زن در خانه باشه مرد از هر لحاظ احساس آرامش داره اکثرزنانی که شاغلند فکر میکنند به اون ربطی نداره که تو کارهای مالی به خانواده کمک کنه این باعث مشکلات خانوادگی بسیاری میشه  زنانی که غیر شاغلند باید همیشه تو درآمد مردش برنامه ریزی کنه  نه بیشتر از درآمدش انتظار داشته باشه زنانی که شاغلند وبه مردشان کمک نمیکنند هرگز در یک زندگی مطلوب  مشترک موفق نخواهند شد و آینده بیخودی دارند به نظر من زن یا باید کار نکنه یا اگه کار کنه همیشه با موافقت مردش مخارج ضرور زندگیشو انجام بده اگه هم چیزی بمونه پس انداز کنند اگه مرد خرجی میکنه فقط برای زندگیشه که آرام باشه.زنان موفق همیشه همفکر مردان موفق هستند. 

((از نظر قانونی و احکام فقهی زن وظیفه خانه داری یا آشپزی ندارد و حتی می تواند بابت شیر دادن به فرزند یا کارهای خانه طلب اجرت نماید. ))

پس اینکه پیامبراکرم (ص)کارهای بیرون خانه را به مرد و کارهای داخل خانه را به زن سپرده اند چی می شود. پس بگویید ببینم وظیفه زن در خانه چیست ؟مرد باید در قبال تامین معاش خانواده جان بکند و خورد و خوراک و پوشاک و هزینه های درمانی خانواده و هزاران هزینه های مختلف خانه را تامین کند ، درحالیکه زن وظیفه اش خانه داری و آشپزی وپاکیزه نگه داشتن خانه و شیر دادن و مراقبت از فرزندان نباشد و جالب اینکه برای پختن غذایی که مرد با هزاران منت و زحمت جان کندن به خانه آورده طلب اجرت و حق الزحمه هم بکندپس ،این ظلم به حقوق مرد است به نظر من این قانون معنی ندارد.

اگر وظیفه زن آشپزی و بچه داری نیست پس شما بگویید وظیفه ی زن در خانواده چیست یعنی اینکه مرد باید پس از برگشتن از کارهای شاق بیرون خانه تازه باید باتنی خسته به آشپزی و بچه داری وشستن ظروف ولباسها و تمیز کردن وسایل منزل بپردازد و غذای مورد علاقه ی زن و فرزندان را پخته و میز را برای ملکه خانم و فرزندان بچیند.شما اگر کارگر و کارمند باشید چگونه قبول میکنید و هضم می کنید که وقتی به خانه می آیید خانم بگوید طبق قانون مدنی وظیفه ی من پختن غذا وشستن ظرف ها نیست و ما منتظر بودیم و فیلم تماشا میکردیم تا مرد خانه بیاید و غذا بپزد.

این قوانین بی معنی هست که زنان و دختران را پر رو و پر توقع بار می آورد و طلاق ها در جامعه زیاد می شود. چون با هیچ منطقی سازگار نیست.

زنی که در بیرون خانه کار میکند باید درآمدش مثل مرد ،در تامین معاش خانواده هزینه شود و درخدمت خانه وخانواده اش وفرزندان تعریف شود. چونکه در قبال این کار مادر در بیرون خانه ، مادر به وظایفش در خانه نمی تواند عمل کند،تازه اگر قانون برایش  در خانه وظیفه ای قید کرده باشد.

دانش آموزانی را می بینم که چون مادرشان شاغل هست هر روز از خوردن غذای گرم و کافی برخوردار نیستندو هر روز در بوفه های مدرسه ها مشغول خوردن ساندویچ های سرد هستند

تازه پدرومادر هم که از سر کار برگشته اند آنها هم باید ناهار را ساعت 4بعد از ظهر بخورند چون اصلا مادر وقت پختن غذا را در خانه ندارد وذاتا قانون هم او را از پخت و پز و آشپزی معاف داشته است حال این قانون جامع ،این وظایف را از دوش زن برداشته  به عهده ی کی در خانه گذاشته است سکوت اختیارمیکند

برداشتی که از قانون فوق بر می آید این است که زن ها می توانند درآمد خود را صرف خانواده نکنند و وظیفه ی همسر شون هست که تمام هزینه های آنهارو تامین کنند.ومی توانند درآمد خود را هم مستقلا پس انداز ویا صرف موارد دلخواهشان کنند.لازم به ذکر است که مردی که به همسرش اجازه کارکردن میده خوب طبیعتا در قبال این اجازه دادن، طبعاتی به خانواده تحمیل می شودو زن وقتی را که باید صرف کارهای خانه وآسایش و آرامش خانواده وهمسرش و فرزندان خودش بکند در بیرون از خانه صرف کار اقتصادی ومالی خود میکند.در چنین شرایطی مرد و فرزندان برای جبران این خلاء خانوادگی و فیزیکی و عاطفی و نارسایی ها باید با همکاری هم وکم کردن انتظارات خوداز زن ومادر خانواده وقت بگذارند و همت بگمارند وبخشی از کارهای روزمره ی زن خانه را به عهده بگیرندتا امور خانواده با مشکل روبرو نشود.ناگفته پیداست  با این تفسیراز قانون،خانواده نباید در برابر به عهده گرفتن بخشی از وظایف زن خانواده، هیچ توقعی از ایشان داشته باشد  و زن برای خودش از لحاظ مالی مستقل است.این تفسیر از قانون یک تضاد اساسی وقانونی و عرفی و اخلاقی در خانواده پدید می آورد .از سوی دیگرآسیب هاوشرایط و سختی کار بیرون نیز درخانم خانه که شاغل هستندباعث مردانه شدن خصایص ورفتار و منش های آنها می شود و تمکین از مرد و وظایف خانه و عواطف و مسوولیت های او در قبال خانواده و فرزندان کم سو تر و بی رنگ تر می کند.باید واقع بینانه به مساله نگریست این قانون بخشی ازحقوق زن در اجتماع را بیان میکند، نه حقوق یک زن خانواده را که همسری برای مرد خانواده ومادر فرزندان هست ومشروعیت  اشتغال خود را نیز از اجازه ی مرد گرفته است. این تضاد ها را باید قانون در خودش هضم و بر طرف کند و قانونهایی مثل این ،با نادیده گرفتن عمدی وظایف زن در خانواده ،نه تنها توقعاتی غیر معقول و غیر منطقی در زن خانه ایجاد می کند بلکه موجبات آسیب هایی فراوان در محیط خانه است.

آیاخانواده و مرد  در ازای تلاش و به عهده گرفتن وظایف زن و مادر خانه ، در غیاب مادر، نباید انتظاری از خانم داشته باشد!!؟؟؟قانون وظایف مادر و زن را در غیاب او به چه کسی واگذار میکند ،آیاوظایف زن در خانه را، به مرد یا به فرزندان زن تفویض اختیار می کند ؟؟!!چرا سکوت می کند و کلی گویی ناقص.آیا وظیفه ی مرد و فرزندان است که  در شرایط کنونی گرانی و تورم هم در بیرون خانه کار منند و هم وظایف زن را انجام دهند تا خانم در بیرون برای خود مال بیندوزد و وظیفه هم نداشته باشد از این اندوخته ی صرفا مالی خانواده را بهره مند سازد؟؟؟! وفردا وآینده ی تربیتی فرزندان را به چه کسی می سپارد؟؟!زنی که با جسم و روانی خسته از محیط کار عموما مردانه برمی گردد، ساعتها وقت لازم دارد که قسمتی از وظایف خانه ی خود را به خاطر آورد. مرد و فرزندان نیز مجبورند با غذایی سرد و یانیمرویی خود تدارک دیده سرکنند ویا مثل بنده ساعت 4بعداز ظهر صبر کنیم تا موفق شویم ناهاری دور همی با خانواده بخوریم. آقایان وخانمها، بی انصافی است که ما یک طرفه قضاوت کنیم و زحمات خانمهای شاغل را برای خانواده نادیده بگیریم.با این اوصاف در صورتی که درآمد مادر صرف خانواده شود ، مرد و فرزندان وظیفه دارند در برابر کار خارج از وظیفه ی مادر و زن در خارج از خانه ،از ایشان سپاسگزاری کنند . ولی قانونگزار وخانم های شاغل باید بدانند که این  قانون به هیچ وجه جامع الاطراف نبود ه ونیست که این درآمد را در انحصار ومتعلق زن تعریف کنیم، زیرا با کوشش تمام خانواده به دست آمده است نه یک عضوآن

عطای زن شاغل را باید به لقایش بخشید ازدواج با زن شاغل از هر نظر صحیح نیست  چون مجبوری همه چیز و تحمل کنی و آخرش هم هیچ .سال قبل یک نظر سنجی از آقایانی که با خانم های شاغل ازدواج کرده بودند انجام دادیم به خدا قسم 90درصد آقایان از ازدواجشان ناراضی بودند.سوال ما این بود اگر به سال های قبل از ازدواجتان برگردید آیا باز هم با این خانم شاغلتان ازدواج می کردید؟یا خانم های خانه دار را برمیگزیدید؟ اکثر قریب به اتفاق جامعه آماری ما را آقایانی تشکیل می دادند که سالهای زیادی از ازدواجشان می گذشت.اعم مصائب زندگی با زن شاغل را اینگونه بیان می کردند:1- اختلاف در مورد مسائل مالی،خونه باید مال من باشه ،حقوقم باید در اختیار خودم باشه و...2-مشکلات زندگی را مرد با بچه هاش تحمل می کنه و پز حقوق و پول را هم زن می دهدومی گوید خرج اعضای خانواده با مرد است خلاصه در صورت ازدواج با زن شاغل، از اونجا رونده و از اینجا مونده میشین.چون شما به خاطر نیاز های مالی خانوادهبا زن شاغل ازدواج می کنید و روغن انواع مشکلات را به تن خود می مالید ،در حالیکه خود اینها آفت زندگیتان خواهد شد نه به خوشبختی وعشق در زندگی میرسید ونه به پولی که در هوسش بودید4- در جامعه ما قوانین ظاهرا و باطنا به نفع خانم هاست قانون می گوید زن وظیفه اش پخت و پز و خانه داری و کارهای خونه نیست با این قانونهای عجیب و غریب مرد بیچاره آیا پس از برگشتن از سر کار باید برای خانم و بچه ها غذا بپزد و بچه داری کند؟!!! با این وجود پس وظیفه زن در خانواده چیست؟! 5- غر زدن همیشگی و پر توقع بودن ،مغروربودن وتمکین نکردن به مرد بعنوان مدیر خانواده و قانع نبودن از خصوصیات زنان شاغل هست در عین حال تضاد در نقش زنانگی و رفتاری و مشکلات عاطفی از مشخصه های همیشگی آنهاست.به علت خستگی در بیرون خانه هم عصبی و آسیب پذیر می باشند و در ایفای نقشهای خود در زندگی بعنوان همسر و مادر فرزندان موفق نیستندمردان و اعضای خانواده اینگونه خانم ها با فست فود ها و ساندویچ ووخلا عاطفی روز را شب می کنند

همسرم شاغل بود و خیلی دوستش داشتم بهش اعتماد داشتم  و نصف مال واموالمون را به نامش کردم بعداز مدتی توقعاتش بالاتر رفت و دائما غر می زد ،خلاصه من و بچه ها مانند استخوان در گلو مانده ها تحمل میکردیم. به من میگفت هر کجا دلم خواست می روم و نیازی به اجازه ی تو ندارم .پولی را که در میاورد هم برای خانواده خرج نمی کرد و منت هم می گذاشت .بلاخره بعد از کلی مشاجرات و مشکلات صبرم سر اومد رفتم طلاقش بدهم با مشاور حقوقی خانواده صحبت که کردم فهمیدم که طبق قانون خنده دار ما، نصف دیگه خونه وزندگیم را هم باید بهش بدم تا بتونم طلاقش بدم و آینده خودم و بچه هام هم مدام آزارم میدهد. زن باید زن زندگی باشه نه شاغل 

 روی سخنم بیشتر با آقایون هست به نظرم بعضیا میخوان خودشون رو خیلی روشنفکر نشون بدن  و میگن حقوق زن واسه خودشه و یه قرونشم نباید بیاره در خونه و چه معنی میده و از این حرفا ... که اینارو باید در زندگی واقعی دید! و خیلی ها هم خیلی تعصبی و سفت و سخت هستن  و از هرجا یه سری قانون که به نفع خودشونه برداشتن و می تازونن که اگه بخوان اسلامی به قضیه نگاه کنن تا اونجایی که می دونم زنی که در خانه کار میکنه میتونه دستمزد بگیره و حتی پول بگیره تا به بچش شیر بده و می بینیم که همون دوران بچه ها  دایه داشتن. پس سفت و سخت و طبق اصول اسلام پیش نرید و قانونا زن میتونه حتی یک قرون در خونش خرج نکنه و با اینکه شاغله نفقه هم بر مرد واجبه که مبلغش طبق شرایط زندگی قبلی زن محاسبه میشه و باید بهش داده بشه که البته کو اجرای این قوانین. زبان زن قاصره از گرفتن بسیاری از حقوقش!

حالا من این چیزا رو گفتم که یذره از روی انسانیت به قضیه نگاه کنیم و چه زن و چه شوهر خودشون رو بذارن جای هم و به قضیه نگاه کنن .  متاسفانه جامعه ما مرد سالار هست و بیشتر آقایون میخوان بنابه سنتی که در خانوده خودشون داشتن و با نگاهی که  نسبت به رفتار پدران  با مادران خود داشتن همون روش رو در زندگی خودشون هم بکار بگیرن .اون دسته از مردانی که شاهد مشارکت خوب پدر و مادرشون بودن در این زمینه هیچ مشکلی ندارند ولی یه عده آدم پیدا میشن که میخوان قوانین عصر حجری رو در خانه خودشون پایه گذاری کنن درصورتی که زمونه عوض شده و خوش به حال مردی که آگاهه و طرز فکرش ورای این قوانین هست و در وهله اول به همسرش بعنوان یک انسان مثل خودش نگاه میکنه نه یک زنی که همواره در طول تاریخ پس زده شده .

به نظر من اگه یاد بگیریم یه سری مسایل رو خیلی آگاهانه و محترمانه و شفاف بدون رودربایستی و اینکه اگر عنوان کنم زشته ویا چه فکری میکنه ! دو نفر با هم درمیون بذارن . ازدواج یک قرارداده و باید حدالامکان همه مساعلی که در طول زندگی ممکنه باهاش مواجهه داشته باشیم در اون مشخص و شفاف ذکر شده باشه  و دو طرف ملزم به رعایت تعهداتشون بصورت صادقانه داشته باشن.

من با حرف دوستمون که میگفت زنان اگر بهشون ثابت بشه که کلاه نمیره سرشون و مورد سو استفاده قرار نمی گیرن جونشون هم کف دست میگیرن و در زندگیشون میذارن .ولی وقتی عدم صداقت ببینن و یا تحکمی مبنی بر تصمیم گیری شوهر بر اموالشون  ببینن حس بد میگیرن و آغاز اختلافات میشه . آقایون محترم نظر خواهی از زنتون هیچی از شما کم نمی کنه که هیچ شمارو تبدیل میکنه به بهترین و تک ترین موجود دنیا یرای زنتون . اینم اضافه کنم که این حرفا وقتی جواب میده که خانم هم متقابلا آگاهانه و محترمانه عمل کنه .

با آرزوی زندگی پر از شادی و سختی برای همه که آخرش شیرینیش یرامون بمونه و زیباییش.

به عنوان یه خانم شاغل

از همون اول توافق کردیم بخشی از هزینه های زندگی رو تقبل کنم ( چون همسرم تازه فارغ التحصیل بود )و مقداری هم برای مسایل شخصی خودم  اعم از رفت و آمد و خرید شخصی و آرایشگاه و ... هم برای خودم نگه می دارم کلا جز در مواقع خاص از ایشان پول نمی گیرم  ولی خرید مایحتاج و هزینه سفر و خورد و خوراک و خرید وسایل احتمالی خونه و احیانا هرگونه تعمیراتی با ایشون باشه هزینه های بچه لباس و پوشک و ....با ایشان ه ولی اگه ببینم کم میاره بدون اینکه بگه خودم کم و کاستی ش رو پوشش می دم

هیچ وقت نگفتم دقیقا چقدر حقوق می گیرم کارت حقوق ی م روهم به ایشون ندادم خودم یه کارت جدا برای پس انداز داشتم اعم از وجه نقد و طلا و سهام و.. که بخش زیادی ش رو برای خرید خونه فروختییم.

چند کارت عابر بانک داشتیم یکی برای پس انداز یکی برای مخارج ماهانه خانه و کارت قسط ها هم که به جای خودش محفوظ است  اول ازدواج ایشان نه خانه داشت نه ماشین به حول و قوه الهی و تلاش خودش و همراهی و صرفه جویی من الان هم خونه و ماشین متوسط و پس انداز متوسطداریم البته همه رو باید ارتقا بدیم

باطن زندگی مون رو با ظاهر زندگی دیگران مقایسه نکردیم و نمی کنیم تنش و درگیری مالی نداریم نه اینکه مشکلات مالی  نداریم البته که داریم ولی گذراست  .

همیشه به همسرم می گم این خونه و زندگی تو هست من م تابع و رای و نظرت هستم و پشت ت رو برای هر گونه پیشرفتی( به خصوص مالی ) خالی نمی کنم اینها رو که می گم در هر موردی که باشه با آرامش تصمیم می گیره و معمولا هم درست تصمیم می گیره

این م بگم من قبل ازدواج استخدام رسمی دولت بودم و خودرو داشتم ولی خونه به نام خودم نداشتم ولی برنامه ریزی ش رو کرده بودم و خونه رو هم سه دونگ سه دونگ خریدیم و سند محضری زدیم