خانواده برتر

حرفتون قبول دارم 

اما یه باید ها باید رعایت بشه . 

بله به عقیده من هم اگه  کسی رابطه جدی قبلاً داشته و مثلا می‌خواسته باهاش ازدواج کنه . 

نامزد کرده 

یا رابطه دوستی چند ساله داشته حتما باید بگه . 

من رابطه داشتم به مدت فلان سال 

و در مورد کیفیت رابطه هم صحبت کن و رد بشه . 

اما با جزییات خیلی ریز که مثلا من فلان کادو رو براش خریدم . 

این کار رو کردم 

اون کار و کردم . 

این رستوران  و اون کافی شاپ رو رفتم . 

رو نباید بگه . 

حدس میزنم شما آقا باشید 

ببین گفتن ریز جزییات ذهن دختر رو آشفته می کنه بهش استرس میده .

ممکن تو آینده مثلا ببریش همون رستوران بدون منظور هم اینکار و بکنی ‌‌

ولی اون دختر فکر کن شما به یاد اون فردی که تو گذشته تون بوده  ایشون اونجا بردی .  

شما همین که آثار گذشته رو پاک کنی و با صداقت بگی فلان تو گذشته من بوده و تموم شده  

والان هیچ حسی ندارم بهش . 

و با رفتارت که در عشق و علاقه و صادقانه باشه 

من بهت قول میدم قبول می کنه . 

اما به شرطی که رفتار و عملت یکی باشه . 

خیلیا با جزییات میگن ولی همچنان خاطراتشو دارن 

وسایل و نگه داشتن 

هنوز فالو دارن 

این چه ارزشی داره 

بگو حتما هم باید بگی اما با صداقت 

پیشنهاد می کنم با یه روانشناس آقا مشورت کنی 

برات آرزو می کنم اگه عشقت صادقانه است حتما بهش برسی 

گذشته افراد مهمه خیلی هم مهمه همونطوری که حال افراد مهمه.

اما این گذشته هم مراحلی داره. میشه از یه چیزایی چشم پوشی کرد از یه چیزایی نه.البته اینم آدم به آدم فرق داره. ممکنه پسری یا دختری باشه که با رابطه جنسی شخصی که بهش علاقه دارن کنار بیان و مشکلی نداشته باشن. ممکنه افرادی هم باشن که صرفا با یه دوستی ساده هم مشکل داشته باشن

مهم اینه شما با ادمی که میخای زندگی کنی همفکر باشی. این مزخرفای که میگن توبه کن خدا میبخشه و گذشته مهم نیست و اینا رو بریزین دور.

شاید خدا توبه رو ببخشه اما این ربطی به همسر آینده نداره.

ما مختاریم که با یک فاحشه یا یک فرد عفیف ازدواج کنیم.

مختاریم خیانت کنیم یا وفادار بمونیم.

مختاریم طلاق بگیریم یا زندگی کنیم.

پس نمیشه حق انتخاب و اختیار افراد رو ازشون گرفت صرفا بخاطر اینکه طرفمون توبه کرده!

اما به این نکته هم باید توجه کنیم. افراد ممکنه از خطاشون پشیمون بشن و اونو تکرار نکنن. ممکنه هم تکرار بکنن

همونطوری که یه ادم کم خطا هم ممکنه خطاهای بزرگی در اینده ازش سر بزنه

پس هیچ چیز مطلقی نیست. اگه میخاین ازدواج کنین بگردین دنبال کسی که باهاش تو این زمینه ها همفکر باشین.

دختر یا پسری که گذشته پارتنرش براش مهمه نباید دروغ بشنوه. بگردین دنبال همفکر

به قول دکتر هلاکویی حتیعیب و ایرادای خودتونم بیشتر بگین تا طرف مقابلتون با چشم باز انتخاب کنه. نه صرفا احساس زودگذر

اینو هم در نظر بگیرین که دیگه تو دنیایی زندگی نمیکنیم که طلاق تابو باشه یا یه کار سخت.

امروزه به راحتی میشه عشق چند ساله رو هم کنار گذاشت پس عاقلانه انتخاب کنین و از اول رابطه خواسته هاتونو به طرف مقابل بگین تا بعدا به جدایی ختم نشه. 

سلام

بنظر من اگه مسئله جدی باشه باید گفته بشه در غیر اینصورت خیر

به عنوان مثال دختری که رابطه جنسی داشته قبل ازدواج، پسری که قبلا صیغه کرده یا مثلا طلاقی اتفاق افتاده و ... هر چیزی که ممکنه رو زندگی اینده فرد تاثیر بزاره باید گفته شه

اما مثلا  شما یکیو قبلا دوس داشتی حتی بهش ابراز علاقه کردی اما اون فرد شما رو رد کرده یا حالا رفته با یکی دیگه ازدواج کرده. اینجا دیگه رابطه ای نبوده بینتون پس لازم نیست موقع ازدواج هم به طرفت بگی قبلا یبار عاشق شدی 

یه جا دیدم دکتر هلاکویی هم همینو میگفت.میگفت اگه گذشته ای که بر ملا بشه رابطه رو به هم بزنه؛باید گفته بشه.

اما بعضی دخترا و پسرای ایرانی به زور میخوان طرف مقابلشون رو روشنفکر کنن.

میگن گذشته پارتنرتون به شما مهم نیست.در حالی که من تو سایت های انگلیسی زبان آمریکا و هند و بریتانیا بارها و بارها دیدم که میگن گذشته رو بگید چون برای خیلی ها مهمه.البته اکثرا میگفتن جزئیات خیلی ریز رو نگید.

تا حالا زندگی هایی رو دیدم تو اطرافیان که به خاطر گذشته دختر که بعدا برملا شده کارشون به طلاق کشیده شده.نمونش دختر همسایه رو برویمون.با بچه جدا شد.(خیلی هم غم انگیز بود چون آبروش رفت).

الانم عصر رسانه هست و دوست دختر پسرا از هم کلی عکس دونفره دارن و تولد و پارتی و حتی بعضا دیده شده با هم میرن شمال؛ماه پشت ابر نمیمونه.پس بهتره همون اول گفته بشه.

سلام. وقت همگی خوش
هر آدم نرمال و معمولی که شما تو این اجتماع میبینید تو دوره نوجوونی و یا حتی جوونی و دانشگاه به یه نفر علاقه مند میشه یا یه نوع حس خوش اومدن و فکر کردن به جنس مخالف. گاهی این در حد یه فکر باقی میمونه و گاهی اون به ارتباطی دوستانه منجر میشه. این ارتباط میتونه در یه حد عشق بازی نوجوونی و جوونی باشه و گاهی حرارتش زیاد میشه و به عشق وفکر ازدواج تبدیل میشه که بعضیا به ازدواج ختم میشه و بعضیام نه. اگه نامزدی و عقدی بوده و رفتار پرخطر جنسی بهتره که اطلاع داده بشه. عملا اگه یه ارتباط و حس عادی بوده گفتن و نگفتنش هیچ تفاوتی نداره چرا که بوده و شاید فقط درگیری ذهنی رو برای طرف مقابلی بوجود بیاره که خود اون طرف همون حس هارو تجربه کرده. با توجه به فرهنگ و جامعه ای که توش بزرگ شدیم وقتی کسی با شخص جدیدی آشنا میشه و یا ازدواج میکنه احتمالا بعد از مدتی پیش خودش بگه اون نفر چی داشت که اصلا من بهش فکر میکردم یا اگه از رابطه ای بیرون اومده باشه نوعی حس بد داره که چرا به خودم یا همسر آینده‌ام خیانت کردم و چرا فکر و احساسمو درگیر شخصی کردم که اصلا لیاقت منو نداشت یا همخوانی با من نداشت و درصدد جبران برمیاد. ته همه این داستان که فرد از رابطه قبلی خارج میشه میتونه باعث تلنگر به فرد بشه و منتظر یا یابنده عشق واقعی برای زندگی باشه یا به دنبال روابط جدید دوستی بره که اگه مورد دوم رو پیش بگیره عمدتا در زمان ازدواج پنهان کاری میکنه.

اره صداقت مهمه اما توبعد عقد و ازدواج هم باید تو صداقت بمونی وفادار باشی زیر قول و قرارت نزنی من به هیچ مردی اعتماد ندارم اونم بخاطر نفرتی که از همون مردای به ظاهر توبه کار دارم . به من گفت قبلاً یه دوست دختر صمیمی داشته و همه چیز تموم شده و بهش فکر نمی کنه اما دروغ گفت چند ماه بعد عقد سر و کله دوست دخترش پیدا شد و به من خیانت کرد و با اون رفت . اینقدر هم اذیتم کرد به زور ازش طلاق گرفتم عوضی حاضر نبود ۱۴, سکه مهریه رو بده . اینقدر بی شرف بودبهم عنگ‌ خیانت زد تا من منصرف شم ‌‌

من چون دوستش داشتم مهریه کم گذاشتم بدون هیچ حقی . 

آخرشم شد خیانت و تهمت و آه و و حسرت . 

من دیگه به هیچ مردی اعتماد نمی کنم بخصوص مردی که سابقه دوستی و رابطه داشته باشه اینا نه عوض میشن نه توبه می کنند فقط هدفشون اینکه که یه دختر ساده گیر بیارن عاشقش کنن با کمترین امکانات بعد برن سراغ خونه اول 

اینقدرم دختر بازی کردند لم دخترا دستشون دخترای خامی مثل من هم زور جذبشون میشن . آخرشم میشه سرشکستگی جلو خانواده و دوست و آشنا . 

محال کسی عوض بشه. 

خدا هم بگه عوض شده من میگم نه . این جور  مردا فقط یه عصا می‌خوان برای کوری و پیریشون 

و یه بچه که بگن منم بچه دارم 

وگرنه همون کندی بودن که هستند .  

سلام خیلی ممنون پست خوبی بود.

آدمی که صداقت داره

1_ برای ما احترام قائله و به این بلوغ رسیده که افراد حق انتخاب دارن و حق دارن ما رو نخوان حتی اگه ما خیلی خوب باشیم اون حق داره با دونستن ی موردی از ما، از ما زده بشه

2_بعدها هم بیشتر دوستمان خواهد داشت چون به تصمیم گیری های ما احترام می‌گذاره و خودخواه نیست

  3_مغزش رشد یافته هست و از این حد از حماقت گذشته که با دروغ میشه خوشبخت بود و شک نکنه در زندگیش جواب اون دروغو میگیره و سرش کلاه خواهد رفت دیر یا زود

4_پای اشتباهاتش میمونه  و تبعاتشو میپذیره  در زندگی مشترک هم بیشتر میشه بهش تکیه کرد

5_اعتماد به نفسش بالاس میدونه با صداقت داشتن،لطمه ای به اینکه انتخاب نشه نمیخوره یا اگر هم انتخاب نشه مورد براش کم نیست.اونقدر محکمه که با رد شدن از خودش ایراد نگیره

البته هر انسانی در زندگی قابل تغییره!

برای من گذشته طرف خیلی مهمه ،من حق طلاق میگیرم ، اگه بدونم بهم دروغ گفته طلاقش میدم

صداقت خوبه 

من حاضر نیستم با کسی که رابطه خیلی صمیمی با کس دیگه ای داشته ازدواج کنم . تجربه ثابت کرده این طور پسرا هم از نظر روحی مشکل دارند و هیچ وقت گذشته شوند فراموش نمی کنند و زیاد دروغ میگن و شکاک هستند و از نظر جسمی هم سالم نیستند ممکن بیماری های جنسی ( سوزاک و تفلیس زیگل تناسلی ) 

داشته باشند این پسرا بهتره برن با یکی مثل خودشون ازدواج کنند . 

دخترای بی گناهی بودند از همسراشون صد جور مرض گرفتند مثل اچ پی وی که تقریبا اگه وارد بدن یه زن بشه درمانی ندارن و عود می کنه .

توبه هم برای خودشون نخواستیم 

لذت بردم از نظراتتون خانم نیلوفر و امین خان.

کاملا حرفاتون درسته. اینم بگم که بحث رابطه برای خودم نیست و صرفا چون اون پست را دیده بودم به فکر افتادم این مطلب را بنویسم.

بله قطعا باید با کسی وارد رابطه شد که توقعات و خط قرمزش هاش با خودمون همخوانی داره. من که به شخصه همیشه روی دوستی ساده طرفم هم حساس بودم چرا که خودم تجربه ای در این زمینه نداشتم پس حق خودم می دونستم که همسرم هم مشابه من بوده باشه.

یادمون نره گذشته ی افراد بیانگر کیفیت نسبی آیندشون خواهد بود. پس از هیچ چیز نباید سرسری گذشت و همچنین به هیچ قیمتی نباید در داشتن صداقت با طرف مقابل شک کرد.

این مطلب رو فقط کسی که بهش اعتقاد داره انجام میده هیچوقت نمیشه کل جامعه مد نظر رو عوض کرد تو این شرایط که امار ازدواج کم شده وشرایط اقتصادی سخت دختر ها و پسرها علی الخصوص دخترهابه این مسئله گیر نمیدن حاضرن با یک مرد بالای ۳۰ که ثبات مالی بیشتری داره و کلی رابطه و...داشته ازدواج کنن اما با یک فرد نسبتا کم سن و با اخلاق و سالم ازدواج نکنن،امار طلاق هم که مشخصه ۹۰ درصد علت طلاق بخاطر خصوصیایه که طرف تو مجردیش داشته این از تبعات جامعه گرفتار و پر از معزله و تاثیرات فرهنگی و اقتصادی بر روی فکر و رفتار مردم.

صداقت مهمه اما نوع گفتنش مهم تره . ی نفر به اسم صداقت چیزهای بی ربط میگه.

یا میاد آبرو همه رو می‌بره ب خاطر خودش .

برام جالبه که هرکسی از یک دیدگاهی به این قضیه نگاه کرد. و حرف ها هم غالبا منطقی بودن.

اما روی صحبتم با کاربر "دختر خانم" هست.

ببینید گیریم حرف شما درست باشه( البته همیشه استثنا وجود داره) اما شما نمی تونید به استناد این ایده که قطعا طرف با فلان میزان سن قبلا با کسی بوده ازش چیزی را پنهان کنید. هر دو حق تحقیق و سوال از یکدیگر را دارید. اما حق دروغ و پنهانکاری خیر.

بعدم اینکه پذیرفتن رابطه ی گذشته طرف مقابل یه تصمیم شخصیه. و نمیشه گفت اگر کسی پذیرفت روشنفکره و اگر نپذیرفت کوته فکر!

این عقیده اشتباهه که ما روابط باز عاطفی و غیره قبل از ازدواج داشته باشیم ولی از هر شخصی که خواستیم باهاش ازدواج کنیم انتظار داشته باشیم همه چیز رو بپذیره و اگر نپذیرفت بگیم طرف امروزی و روشنفکر نیست. روشنفکری  و پخته بودن توی داشتن روابط قبل از ازدواج معنا نمیشه.

پس دقت بیشتری داشته باشید و با کمال صداقت به انتخاب طرفتون احترام بگذارید.

سپاس از نظرات همه عزیزان

بله باید حتما بگن

مخصوصا اگه رابطه جنسی داشته یا رابطه خیلی صمیمانه ای داشته که کلی خاطرات عاشقانه با هم ساختن

چون کسی که همچین روابطی داشته مثل کسیه که قبلا ازدواج کرده

چطور ازدواج رو باید گفت. خب این هم همونه

الان خیلی هان که این روابط دارن و براشون عادیه ولی باید با هم ازدواج کنند

صداقت مهمه خیلیم مهمه 

حتما  دو نفر باید صداقت داشته باشند . هرکسی حق داره بدونه با کی میره زیر یه سقف .

این چرت  و پرتا هم گذشته هر کس به خودش مربوطه قبول ندارم . 

گذشته یعنی رزومه یه آدم که نشون میده اون چه طوری فکر کرده زندگی کرده ..

به خانم شیما 

من حاضرم تمام آزمایش های بیمارهای واگیر دار و مقاربتی رو بدم . هیچ ترسی هم ندارم 

اصلا هم ناراحت نمیشم خانمی بگه بیا بریم آزمایش بدیم . 

اینم یه نوع صداقته صداقت که به حرف نیست 

باید تو عمل هم نشون بدی . 

من مشکلی ندارم . 

لا الله الا الله!

کم کم داریم به تمدن غرب وحشی نزدیک می شویم.

اشتباه کردن با توبه در درگاه الهی بخشیده می شود اما اصرار بر گناه و گفتن آن نشان دهنده لاابالی و دوری از شریعت هست.

برخی اشاره کردند که افرادی که با هم رابطه دارن باید با خودشون یا یکی مثل خودشون ازدواج کنند. من کاملا قبول دارم و درسته. در صورتی که اینطور باشه مشکلی به وجود نمیاد واقعا. مشکل از جایی شروع میشه که افراد میدونن روابط پیش از ازدواج برای اکثریت مقبول نیست اما باز هم واردش میشن و زمانی که شکست خوردن با دروغ گویی و پنهانکاری سعی در پاک کردن و توجیه گذشته ی خودشون دارن. من هم مثل آقا مسعود با جمله ی مزخرف گذشته هرکس به خودش مربوطه مشکل دارم و قبول ندارم. چون زندگی مشترک یعنی ما و نه من. باید از فردیت خارج شد.

خب طبق چیزی که از این نظرسنجی پیداست همه با صادق بودن موافق هستند. پس چرا توی جامعه شاهد عدم صداقت هستیم؟ آیا بیشتر اهل شعاریم و وقتی به خودمون میرسه نظرمون عوض میشه؟

امیدوارم در برابر خودمون و سپس دیگران انسان هایی باشیم که به معنی واقعی کلمه انسان هستند.

من طبیعتا پاسخم را گرفتم و سپاس از مشارکت شما عزیزان.

زنا و روابط نامشروع در دین مبین اسلام حرام هست و کسی که تجاهر به معصیت کند طبق قانون قابل پیگیری است.

معلوم است که کم کم داریم به تمدن غرب وحشی نزدیک می شویم البته قشر لا دین و کم دین و روغنفکر.

لذا hiv و ایدز و انواع بیماری های مقاربتی و بچه های نامشروع و افزایش چند صد برابری سقط جنین *** *******

شما نویسنده پست 

فایده داشتن صداقت در روابط نیستین ؟!🤔😏

سلام 

گذشته ما جزئی از شخصیت ماست، به نظر من حتما باید گقته بشه. 

خودم به عنوان دختری که هیچ رابطه احساسی و عاطفی در گذشته نداشتم (امیدوارم کسی نگه غیر عادی هستم!!!!)  ترجیح میدم، گذشته طرف مقابل رو بدونم و با دونستنش تصمیم بگیرم تا اینکه بعدا توی زندگی متوجه عدم صداقت بشم، که از نظر من خیلی میتونه برای زندگی مشترک مخرب باشه، باعث میشه دیگه تو هیچ زمینه نتونم به طرف مقابلم اعتماد کنم. 

شما خودت مسلمونی که برای دیگران آرزوی بیماری میکنی؟

یه تجدید نظر کامل در اعتقادات بکن

اصل اسلام زبان خوشه