خانواده برتر

۲ سال به نظرم مساله ی مهمی نیس

ببینین معیارای شما رو داره ؟

کاری هست؟ عرضه ی پول درآوردن داره؟

پیشنهادم اینه حتما حتما دوره ی آشنایی رو طولانی کنین تا کامل بشناسینش

پسرخاله دخترخاله همو خوب نمیشناسن چه برسه فامیلای دورتر

کامل و دقیق بشناسینش

اخلاقشو،عرضه ی کاریشو،خونوادشو،وضعِ مذهبی و فکریشو

انقد رفت و آمد کنین و حرف بزنین و توی موقعیتای مختلف رفتارشو ببینین که مطمعن بشین و با اطمینان یا ردش کنین یا قبول کنین

کار داره؟ بیکاره یا دانشجو یا ؟

ان شاءالله اونی واستون پیش بیاد که صلاحه

به سوال کننده

من که از یه نفر خوشم اومد بهش گفتم نه یه بار نه دو بار بلکه سه بار.بار اول گفت میخوام ادامه تحصیل بدم بار دوم همین گفت بار سوم لبخندی زد گفت نمیدونم اما میخوام ادامه تحصیل بدم اتفاقا آشنا هم بود اما من بیخیالش شدم برادرم هم قبل ازدواج همش کار میکرد و آخرش یه مغازه خرید. اگه کار داره یا مغازه یا .. بهش آره بگو اما نداره خودت واقعا چی فکر میکنی؟ البته خدا رو شکر خودت گفتی اگه خوشش میومد یه تکونی به خودش میداد. ببین 25 سالشه ببین قبل از اون دنبال کاسبی کاری و.. نبوده آیا درآمدی داره  و مهم تر از همه این درآمد فقط و فقط حاصل تلاش خودش باشه به این مرد میشه تکیه کرد. اما اگه شعار داد من اینکارو میکنم اون کار میکنم بعد ازدواج، بدون همش دروغ و مرد عمل میکنه تا اینکه بخواد شعار بده

سلام عزیزم.

یه نظر کلی دارم برا سوالت.

شرایط شبیه به تورو تجربه کردم.

و مدام از این فکرا میکردم باخودم.تازه چندین بارهم جواب منفی دادم بدون بررسی شرایط، که قانع نشدن.

وقتی اجازه دادیم بیان و یه جلسه صحبت کردم تمام مسائل برام روشن شد.

باورت نمیشه همونی بود که میخواستم در صورتی که حتی تصورشم نمیکردم(ببین کارا خدارو 😂)

به نظرم شماهم همینکارو بکن.

چون آدم حتی با یه بار هم صحبتی هم میتونه خیلی چیزها دستش بیاد.

اگه مشکل خاصی غیر از سوالای پیش اومده نداری و خانواده موافقن در حد یه جلسه معارفه اجازه بده بیان تا به جواب سوالات برسی و از این حالت در بیای.

 لطفا بیخودی رد نکن ...

منطقی برو جلو .

نه احساسی!!

به نظرم اینجا با این اطلاعاتی که دادی منطق میگه بزار بیان باهاش صحبت کن تا جواب سوالات دستت بیا .

ان شاءالله هرچی صلاحته پیش بیاد.

موفق باشی.

سلام

شما تو سن ۱۹ سالگی می‌خواید ازدواج کنید؟!

ببینید به عنوان یک انسان به لحاظ عقلی شما تا ۲۲ یا ۲۴ جا دارید به لحاظ جایگاه اجتماعی هم که تازه اول راه هستید

از طرفی شما هنوز تازه وارد جوونی شدی تا یک سال قبل نوجوون حساب می‌شدید و تا ۳۹ سالگی هم زمان بسیاره و قاطی جوونا!

واقعاً نیازی به این عجله در تاهل هست؟!

در مورد این آقا و ادعا‌شون خب خیلی حرفی برای گفتن نیست اما اونطور که شما فرمودی گویا ایشون مشغول به کاری نیستند واقعاً ازدواج با همچین کسی منطقی‌ست؟!

سرکار رفتن که نباید بخاطر ازدواج باشه به هر سو از یک سنی به بعد باید از خانواده مستقل شد و اولین قدم برای استقلال به نوعی استقلال مالی‌ست ولی خب پسری که تا ۲۵ سالگی نون خور مامان و بابا بوده می‌تونه یه زندگی رو اداره کنه؟! می‌تونه مایحتاج خانواده(زن و فرزند) رو تامین کنه؟!

به نظرم ایشون یکم زیادی رو ابراست چون اگر کار نداره و اومده به خواستگاری شما نشون دهنده‌ی یک مرد بالغ و عاقل نیست 

به بلوغ نرسیده چون وابسته به خانواده‌ست عاقل نیست چون حساب نمی‌کنه برای تشکیل یک زندگی مشترک خصوصاً در ایران داشتن حداقل‌های مالی برای مرد الزامی‌ست 

شما هم خیلی خودتون رو درگیرش نکنید، الآن درس و استقلال شما در اولویت هست مطمئنن در آینده با پسران و مردان خیلی بهتر و عاقل تری رو به رو میشید

موفق باشید

سلام، سوال اول اینکه خب مسلما هرکسی تو زندگیش دنبال انگیزه میگرده، انگیزه اگه یه عشق باشه که خیلی هم خوبه ولی چند تا سوال پیش میاد، اول اینکه اصلا ایشون مطمئن نیستن به این عشق میرسن یا نه، دوم اینکه باید دید این اقا واقعا تلاششون رو کردن یا اصلا ادم بدشانسی هستن و موقعیت مناسبی گیرشون نیومده

برای دومین سوال باید بگم هرکسی توی برخوردهاش فرق میکنه مثلا من خیلی جاها دیدم که ادمایی که از همدیگه بدشون میاد و همیشه سر به سر هم میزارن کسایی هستن که واقعا طرف مقابل رو دوستش دارند، حالا برای برخورد این اقا هم خب شاید اصلا خصوصیاتش اینه، شاید نمیخواسته شما از این احساس باخبر بشید، شاید نمیخواسته بقول خودشون توی کنکورتون لطمه ای وارد بشه

پ ن شما هرطور دوست دارید میتونید فکر کنید و هرطور دوست دارید تصمیم بگیرید چون این شمایید که تصمیم گیرنده اخر هستید، حالا ایشون یه ادعایی کرده خب شما اصلا این ادعا رو ندیده بگیرید که اصلا این اقا علاقه ای به شما نداشته و صبری هم نکرده، الان بدون ادعا اومده خواستگاریتون، شما هم با شرایط فعلی تصمیم بگیرید و جواب بدید، اصلا هم به فشار خانواده فکر نکنید و منطقی و دلی تصمیم بگیرید، شاد و موفق باشید

روشنفکر بازیت رو بذار کنار لطفا

سن ۱۹کاملا برای ازدواج مناسبه 

برای دختر دیرم هست

مردهای (واقعی) برای اینکه زن مورد علاقشونو بگیرن هر کاری میکنن

دوباره خیلی خیلی زیاد تاکیید میکنم هر کاری... هر کاری!

و همیشه میخوان خوش بختش کنن

یکی از موارد خوشبختی مسائل مالی هست که مرد باید انجامش بده

اینکه میگید شغل نداره من رو به شک میندازه که اصلا دوستتون داره یا نه!

چون یه مرد واقعی تا مطمعن نشه که میتونه زنشو خوشبخت کنه اصلا هیچ کاری نمیکنه

یه مورد خوب دیگه که خودتون اشاره کردین اینکه کسی که کسیو دوست داره حداقل نگاش که میکنه!

من خودم میدونم یه مرد و زن وقتی علاق دارن چه کارهایی میکنن ولی خودمم نمیتونم ازشون جلوگیری کنم!

هیچ اثباتی هست که عاشقتون باشه؟

فکر کنم فقط برای اینکه فامیلید و میخوان دانشگاه نرفته شوهرتون بدن ایشون رو انتخاب کردن براتون

نگرانی شما بی مورده دختر جان

انسانها شخصیت متفاوتی دارن و شرایط یکسانی ندارن نمیتونید بگید هرکس دوستون داره باید بهتون ابراز علاقه کنه

پس از این نظر با فکر و خیالات درمورد علاقش شک نکنید و سعی کنید. ببخشید ولی بر افکار ناپختتون غلبه کنید و واسه زندگی منتظر عاشق و معشوقی و چراغ سبز و ناز کردن دواندن داماد نباشید

ممکنه فرصت اسون و خوبی باشه که خداداره جلوتون میذاره.ممکنه

ولی درمورد اینکه اگر یه پسر شخصیو دوست داشته باشه واسش تلاش میکنه درست میگید فک کنم خودم اگر شخص مورد علاقمو پیدا کنم اگر بدونم با کارگری کردن سر ساختمون هم بتونم دو روز زودتر بهش برسم اینکارو میکنم

و از این نظر میتونید به این پسر اشکال بگیرید یا از خودشون سوال کنید

البته شرایط جامعه طوری نیست که بتونید بگید حتما باید یه شغل عالی تا الان جور میکردی واسه رسیدن من بلکه درست اینه که به تلاشش نگاه کنید هرچند موفق نشده باشه

و واقعا هم از این نظر که نگاه کردن به تلاشش تو این دوسال معیار مهمیه باهاتون موافقم

و اینکه من داشتم درمورد علاقه صحبت میکردم و مطمئنا ازدواج به پیش نیاز مالی و دائمی و قابل اعتماد و همچنین پسندیدن پسر از طرف شما و اماده بودن یا نبودنتون واسه ازدواج یا افکار و سلیقه هاتون یا مهم بودن یا نبودن اختلاف سنی واستون هم نیاز داره

درضمن معیارهای پدرومادر براساس مصلحت هاست میتونید یه مقدار سلیقه خودتون روهم چاشنی این قضیه کنید نه خودتون تنها تصمیم بگیرید و نه اینکه خانوادتون تنها تصمیم بگیرن

بای بای

شما اصلا هیچ فکری نکن.اینکه دوستم داشته یانه..چونکه دوست داشتن و عشق و عاشقی قبل ازدواج معیار نیست.مهم بعدِ ازدواجه که پایدار بمونه یا نه.فکرت درگیر این قضیه نکن.

به خانواده هم بگو اینقد احساسی نباشن..که طرف فامیلمونه و...وصرفا به پدر مادر طرف نگاه نکنن و بگن اینا آدمای خوبین و حتما پسرشون هم مثلِ خودشونه! بعضی پسرا  اخلاقشون از زمین تا آسمون با پدرشون فرق میکنه.

خلاصه فقط زوم کنید روخودِ پسره . 

احساسی هم نباش.

منطقی بشین فکر کن که آیا به درد زندگی میخوره یانه. کامنت پسر شکست خورده هم خوب بود.

ان شاء الله که خیره.

ادعاهای این اقارو بیخیالش 

ببین شرایطش واست خوبه یا نه 

ببین دوسش داری یا نه 

سلام،

نگفتید شما که تحصیلات ایشون چیه؟

خیلیا تا این سن مشغول درسن اگه برن ارشد بعدشم که سربازیه، به خاطر سربازی نمیشه کار خوب یا ثابتی داشت، ولی من خودم تا سربازیو در حین خدمت به شدت به فکر کار بودم و اما کسی نمیدونست و همه فک میکردن تو خونه بیکارم، اما همش به فکر تولید بودم که موفق هم شدم، خیلیا رو هم میشناسم که یه مدت مخفیاته تو کاری سرمایه گذاری کردن بدون جلب توجه و یدفه اطرافیان دیدن که بسیار پیشرفت کرده و وضع مالیش خیلی خوب شده، شما حتما باش صحبت کنید.

راجع به علاقه هم پسرای خوب اصولا وقتی دختر مورد علاقشونو میبینن هل میشن و به همین دلیل سلام عادیم براشون سخت میشه، طبیعیم هست منتظر مونده کنکور شما تموم شه اقدام کنه چون آشنا هستن میشناسین به نظرم روش فک کنید ممکنه مورد خیلی خوبیو از دست بدین، خوشبخت بشین

به به حافظ

اتفاقا جناب حافظ هم کاملا درست و سنجیده دارن حرف میزنن

دختر 19 ساله الان هنوز بچس کاملا شاید تک و توکی پخته باشن

19 که سهله الان 25 هاشون هم میتونم بگم در نصف موارد هنوز برای زندگی اماده نیستن 

مخصوصا شهرهای بزرگ

سلام عزیزم نگفتی پسره تحصیلاتش چیه؟

خودت دانشجویی؟

ببین اگه طرف درس خونده باشه خوب خیلی فرصت کار نداشته، ممکنم هست کار میکرده پاره وقت، شما حتما باش صحبت کن ببین حرفش چیه چون بالاخره پدر و مادر آدم بقیرو بهتر میشناسن ممکنه واقعا کیس خیلی خوبی باشه حتما باش صحبت کن ضرری نداره ممکنه بعدا پشیمون شی مثل من

به نظرم به شما علاقه داره حالا زیاد یا کمش رو نمیدونم.شاید خجالت میکشیده در دیدار هایی که تو این چند سالی که شما رو میدیه این علاقه رو ابراز کنه.نباید این طور در نظر بگیری که چون به شما نگاه نمیکرده و در ظاهر اهمیتی نمیداده،به شما علاقه نداشته.

اما در مورد کار باید روش فکر کرد که واقعا چرا نرفته دنبال کار مناسب و کسب درامد چون بلاخره وقتی کسی رو میخوای باید براش تلاش کنی ولی این اقا بیخیال بوده.شاید اگه چنین چیزی رو بهش بگین،بگه کار نیست یا بگه درست حسابی پیدا نمیشه.من قبول ندارم این حرف رو.مرد باید هر کاری باشه بکنه و نگه که در شان من نیست و عارش بیاد.بعضی ها هم که دنبال کار راحت و پول راحتن.این جور مردا به درد زندگی تو این شرایط سخت زندگی اونم تو ایران نمیخورن.

ببین الان زندگی سخت تر از چیزیه که فکر کنی.حداقل شوهر اینده شما باید بتونه یه کار ثابت و درامد خوب(حداقل حداقل)داشته باشه.حالا خونه و پس انداز بماند.وگرنه کارت خیلی خیلی سخته.با یه دوست داشتن و عشق خالی هم نمیشه زندگی کرد.غید فانتزی فکر کردن رو بزن تا زندگی به باد نره.

چه جالب

منم به هر دختری ابراز علاقه میکنم یک داستان درام میسازم! اینکه من 10 ساله بهت علاقه داشتم من از وقتی بچه خردسال بودی بهت حس داشتم این حس با بزرگتر شدنت تقویت شد، بعد سربازی بود، بعد شرایط کاریم مناسب نبود اینطوری شد که بهت نگفتم و الان تصمیم دارم بگم!

یعنی گاهی اوقات خودمم از دروغ هایی که به دخترا میگم برای ابراز علاقه و داستانهایی که میسازم خندم میگیره.

به به حافظ رندانه

روشن فکر فقط خودتیو بس داداچ.بقیه اداتم نمیتونن درآرن.۱۹ سالگی دیرم هست واسه ازدواج؟؟؟😐😐

ناپختگی از متن سوالکننده میباره.دغدغه اش اصلاً دغدغه نیست.

چی میشه این دختر ۳ ۴ ساله دیگه که یه کم پخته تر شد و درک بیشتری از زندگی پیدا کرد ازدواج کنه؟؟۲۲ ۲۳ سالگی خیلی دیره؟؟

این که ایشون همه جوانبو در نظر گرفته خودش ینی خیلی هم پخته هست، بالاخره آدم رو ازدواج باید حساسیت نشون بده و 19 سن کمی نیست تا بخوان صحبت کنن و نامزدی، سنش راحت 22 میشه .

این که برای فامیل اومده جلو احتمال اینکه بخواد دروغ بگه کمه دلیل نداره میتونه این همه دختر غریبه بره دنبال اونا. حتما شمارو میخواسته وگرنه خیلی از پسرا راحت طلبن، و تا سن سی سالگی هم دنبال دوست دخترن

به به حافظ

جناب بهلول عزیز و خانم مشکات عزیز درست فرمودند

اما این نظر شماست و نظرتون محترم

اما از نظر من دختر ۱۹ ساله واقعاً سنش کمه برای ازدواج!

حتی بعضی اوقات سن زیر ۲۶ هم برای ازدواج کمه چون اون بلوغ لازم شکل نگرفته

بحث سن یک اصل قطعی نیست بلکه یک امر متغیر هست ممکنه برای شما و اقوام دیر هم باشه چون زودتر به بلوغ رسیدند و به اصطلاح بلوغ زودرس داشتند، هم به لحاظ جسمانی و هم عقلی_استدلالی

دوره‌های نوجوونی و جوونی رو طی نکردند و سریعاً پا در دنیای بزرگسالان گذاشتند اما چیزی که من از متن سوال کننده‌ی عزیز متوجه شدم این بود که ایشون تازه وارد دنیای جوانان شدند و راه برای تغییر و تحول برای ایشون زیاده با این اوصاف ازدواج در این سن هم "از نظر من" زوده

ضمناً سوال کننده‌ی عزیز فرمودند که بخاطر این قضیه درگیری ذهنی پیدا کردند خب همین یک هشداره که ایشون هنوز آماده‌ی ازدواج نیست

چون بحث دو سال احساس اون پسر به ایشون ابداً مهم نیست و همچنین اینکه اجباری هست یا نه هم برای قرارهای بعد هست الآن ایشون باید می‌دید شرایط خودش و اون پسر جوری هست که بتونند ازدواج کنند؟!

مثلاً در بحث ازدواج یکسری محدودیت‌ها برای ایشون بوجود میاد، آیا با توجه به اینکه قرار برند دانشگاه آمادگی پذیرفتن مسئولیت‌ها و محدودیت‌های ازدواج رو دارند؟!

اون پسر تونسته با کسب حداقل‌های استقلال خودش رو آماده برای پذیرفتن مسئولیت‌های بعد از ازدواج بکنه؟!

در هر صورت به نظرم خانم سوال کننده دانشگاه بروند، درس‌شون رو بخونند تا بعد ببینند وضع و حال‌شون چطوره و چی پیش میاد

هیچ عجله‌ای نیست

موفق باشید

یه پسر میتونه هر سنی که خواست بره خواستگاری و محدودیتی نداره، اما تضمینی نیست که برای یه دختر خواستگاری که مثلا تو 20 سالگی میاد یه خواستگار به همون خوبیم تو سن مثلا 26 سالگی بیاد. خیلی از دخترا تو سن پایین خواستگار خوبو رد میکنن اما تو سن بالا دیگه خواستگار به اون خوبی ندارن و یا ازدواج نمیکنن و مجرد میمونن یا با یه آدمی که خیلی مورد نظرشون نیست ازدواج میکنن.

سن 19 اصلا سن کمی نیست و سن بلوغ عقلی دخترا سه سال از سن بلوغ عقلی پسرا کمتره، و یه دختر تو این سن قدرت تشخیص رو داره

به نظرم رو هر کیسی که به نظرت بد نیست و خوبه فکر کن و راحت رد نشو، حالا آشنا هم باشین بهتر میتونی بشناسیش حتما باش صحبت کن و سوالاتو بپرس حداقل یه تجربس برات شایم همونی باشه که میخوای. ما هم خواستگارامونو راحت رد کردیم الان بدون خواستگار خوب موندیم:/

به جنتلمن 

شما جنتلمن هستی حتما دخترایی که پسرا رو میذارن سرکار یا تیغ میزنن یا تو مراحل آشنایی ازدواج خود واقعیشون رو پنهان میکنن هم lady محسوب میشن!

باز حداقل برای ازدواج باشه قابل تحمل تره 

بنظرم مضخرف ترین آدما اونایی ان که برای رسیدن به منافع خودخواهانه ی خودشون روی احساس بقیه دست میذارن 

سلام

 منم کمی تا قسمتی ابری با کامنت حافظ رندانه موافقم!

هرچند تم زندگیه شما هم در رسیدن به بلوغ های مختلف دخیله!

...

خب دوما نظر خونواده تا زمانی مهمه که شما خودتون تشخیص بدین که درست میگن و واقعا این شخص به دردتون میخوره یا نه!

ببین خواهر من همین که الان راجع به نظر خونوادت یه لنگه پا موندی یعنی هنوز نمیتونی درست تصمیم بگیری!

ممکنه بری دانشگاه و کلا معیارات فرق کنن ها؟!

خیلی این موردو دیدم  .. واقعا فکر میکنی این پسر معیاراتو داره؟

اصن معیاارتو تا حالا واسه خودت تعریف کردی؟

آدم با آدم فرق میکنه ولی منی که 22 سالمه واقعا گاهی گیر میکنم هرچند از 19 سالگیم خیلی خیلی پخته تر شدم چون سرت ازدرس و کنکور میاد بیرون تازه رو زندگیای بقیه زوم میکنی تجربیات همین جا رو بخون و پسرا رو تو دانشگاه خیلی خوب میشه شناخت و.... 

کلا بستگی به خودت داره!

اما در ازدواج خیلی مسائل هست.. برای راهنمایی انواع کفویت دکتر فرهنگ رو بخون!

کار جایی نیست.ببین توانایی پول در آوردن داره یا نه .این مورد رو پدرت تشخیص میده. مورد بعدی اینکه آدم ها با هم فرق دارند ،به قول شعر 

اگر با نبودش میلی چرا ظرف مرا بشکست لیلی .آره لیلی ببخشید 😌یک چند ماهی با هم باشید تا بعد . وقتی میشه طرف رو شناخت ....

سلام،به نظر من یکم بیشتر فکر کن

راستی،آقای نجفی یه سوال،هر چی میخوام ثبت نام کنم نمیشه،چ کنم😢😐

سلام عزیزم

به نظر من کلا قضیه این که شمارو دوست داشتن یا نداشتن رو بذار کنار

فکر کن یه غریبس اومده خواستگاریت و با معیارهات بسنجش ببین با معیارات هماهنگه یا نه 

در مورد اینکه گفتی من حس نکردم دوستم نداره

خوب شاید واقعا پسر با درکی بوده و از طرفی با حیا 

یا مثلا پیش خودش گفته چون کنکور داره رفتاری نداشته باشم که درگیریه ذهنی پیدا کنه 

فقط خودشو در نظر نگرفته

و شاید دلیل دوری کردنش هم همین بوده که ترسیده رفتارش تابلو باشه

و شاید واقعا طی این دوسال تلاش کرده برای بهبود وضعیتش

ولی نتیجش اونی که میخواسته نشده

به نظر من کلا این مورد رو زیاد دقت نکن جدای ازاینا خودشو در نظر بگیر

با دقت از تمام جنبه ها برسی کن

ان شاالله تصمیم درست رو بگیری

چقدر راحت این پسر بیچاررو میکوبی، ینی چی پسرک

شما مگه این پسرو میشناسی میدونی درس خونده نخنده دنبال کار رفته نرفته سربازی داره یا نداره

پسری که ابراز علاقه کرده و رفته خواستگاری و حتما تو خودش دیده که میتونه یه زندگیو بچرخونه شما وقتی از وضعیتش اطلاع نداری انقدر راحت نظر نده و با آینده این دختر بازی نکن

مسلما پسری که برای یه دختر تو فامیل میره جلو حتما به فکر کارشم هست و حتما درستش میکنه، که نمونش تو پسرها بسیااار زیاده و این پسر سنیمم نداره 

سلام، نگفتی دانشگاه میری یا نه؟

شاید صب کرده بری دانشگاه بعد بگه

ببین پسرا اگه علاقه نباشه برای ازدواج جلو نمیان مگه شما پولدار باشید یا مریت خاصی داشته باشی همین علاقه باعث میشه بره دنبال کار خوب اگه میبینی خوبه فک کن با هم زندگیتونم میسازین خیلی بهتره

از همگی واقعا ممنونم که راهنماییم کردن 

 بهشون فرصت می دم تا کار پیدا کنه بعد بیاد خواستگاری تا اون موقع هم خودم وارد محیط دانشگاه می شم و ان شاءالله که پخته تر بشم ولی نظر کاملا درستی بود که داشتم احساسی به قضیه نگاه می کردم ادعایی که کرده مهم نیست شرایط الانش مهمه

از سایت خوبتون سپاسگزارم