خانواده برتر

سلام

میخواستم یه موضوعی رو مطرح کنم. میدونم تکراریه و خیلی حرف زده شده در موردش و با یه سرچ ساده تو همین جا هم کلی مطلب درباره ش میبینیم. اما به عنوان یه مخاطب نه همیشگی این سایت، خواستم که بنویسم.

من یه پسرم . چند روز پیش 24 سالگی رو هم رد کردم. لیسانس مکانیک گرفتم و سربازی هم رفتم و دو ماهه که تمومش کردم. اما من یه گرفتارم. گرفتار یه بلای خانمان سوز که مطمئنم فقط کسانی که مثل من گرفتار باتلاقش شدن میفهمن چی میگم. گرفتار اعتیاد اونم به خ ا . چیزی که جدای مسائل شرعی و اعتقادی، واقعا میتونه از تمام جهات برای یه نوجوان یا جوان ویران کننده باشه این مسئله.

نمیدونم و دیگه یادم نیست که کی و چه جوری شروع شد شاید از سال های دبیرستان کم کم ... تا حالا. شد همراه همیشگیم تو دوران دانشگاه و سربازی و ... و همراه اون هزاران بار تصمیم جدی به کنار گذاشتنش و هزاران بار شکست. به درسم لطمه زد، به مسیر مورد نظرم در زندگی لطمه زد و دورم کرد ازش، به ظاهرم به روابطم و ... به همه زندگیم نیش خودشو زد. و من با وجود تنفر ازش، مغلوب همیشگیش شدم.

واقعا مدت هاست از همون چند سال پیش دیگه نه لذتی داره و نه نیازی رو رفع میکنه و نه چیزی، ولی هست.

دوستان من همه راه و روش هایی که گفته میشه و دیدم و خوندم رو رفتم تو این سال ها، اما نشد. نماز و عبادت داشتم اهل مطالعه شدم سرکار رفتم، ورزش کردم، سعی کردم تمام روزم رو پر کنم و یه ساعت هم خالی نباشم و همین طورم بود، دختر مورد علاقه م رو توی زندگیم پیدا کردم و کلی انگیزه بابت اون، اما نشد. نشد که نشد ...

خنده داره اما الان برای این آزمون استخدامی دارم میخونم یک ماهه و وسط مطالعه این درس های سخت هم تایم هایی پیش میاد ک صرف این لعنتی میشه ...

میدونم زیر این پست ها معمولا مذهبی ها توصیه به نماز و عبادت و ... میکنن و برخی دوستان دیگه هم توصیه های دیگه دارن، اما باور کنین من همه این راه ها رو، همه توصیه های چه مذهبی و چه روانشناسانه رو به کار بستم و نشد . با تمام وجودم خواستم و نشد. همیشه اگر هم کارم به ترک کشید  بازم برگشتم بهش.

پس کارم از توصیه و نصیحت و راهکار دادن گذشته دیگه و نیازی هم نمیبیم بهش.

من روسیاهم ، از خودم از خدا از اطرافیانم که دیدن تقریبا سوختم و به فکرشون خطور هم نمیکرد و نمیکنه که آدمی مثل من گرفتار این داستان باشه. الان هم با وجود اینکه خسته ام از زندگی و همه چیز اما بازم در حال تلاشم برای نبودنش و زندگی کردن سالم.

نمیدونم چرا اینا رو نوشتم فقط یه چیزی:

اگه اطرافتون پسر یا دختر نوجوونی هست دوره راهنمایی یا دبیرستان، توی خانواده یا اطرافتون، یه جوری داشته باشینش و آگاهی بدین بهشون از سنین دوازده سیزده سالگی که گرفتار این لعنتی نشه. چون اسیرش شدن واقعا آدم رو مثل باتلاق میکشه داخل و دیگه کارت میشه فقط دست و پا زدن تا موقعی که بتونی ازش در بیای.

موفق باشید.

مرتبط:

توصیه به جوانان برای داشتن یه آینده موفق

من یه توصیه میکنم، شما هم یه توصیه بکنید

توصیه های خواهرانه برای دختران

به دختری که داره 20 ساله میشه چه توصیه هایی دارید

۱۵ توصیه به پسر ها در ارتباط با ازدواج، کار و زندگی

سرکوفت و نصیحت در نوجوانان نتیجه مطلوبی ندارد

تجربیات شما در مورد نصیحت های دیگران

با نصیحت های خیرخواهانه مرهمی باشید برای زخم هام

نصیحت کنید تا زمان پیری احساس نکنم عمرم الکی گذشته

برای رسیدن به موفقیت، روزانه چند ساعت تلاش می کنید ؟

چیکار کنم که هم آرامش داشته باشم هم موفق بشم

چند نکته ی ساده برای موفقیت در زندگی