خانواده برتر

دوستان روانشناس وبلاگ کامل توجیهتون خواهند نمود.  جای من بودی چیکار می‌کردی؟!!! من که دو روز قبل از کنکور پدربزرگم جلوی چشم خودم تموم کرد.  از شهرستان رفتم مرکز استان (شهری که توش زندگی می‌کنیم) و کنکور دادم دوباره روز کنکور تنهایی برگشتم شهرستان واسه مراسم ختم.  فکرشو بکن، سر جلسه کنکور، وقتی سوالات اختصاصی رو پخش کردن فهمیدم ساعت ۹ شده و مراسم تشییع شروع شده!!! (بماند از بس اوضاعم داغون بود ساعت هم نبرده بودم!) دانشگاه شیراز هم یه ساعت توی دیوار کلاساش نیست! نظم خوابم به هم خورد. سر جلسه اصلا نفهمیدم چیکار کردم.  صبحانه هم یادم رفت. سر درد، سر گیجه. بی خوابی. گرسنگی. استرس. اعصاب داغون شده من، همه اینا رو بذار روی هم!!! تازه بیسکوییت سر جلسه رو هم فراموش کردن بردارم! تا چند وقت هم شرایط شما رو به مراتب وحشتناک تر داشتم. در حدی که همین الآن هم بخوام بمیرم مشکلی ندارم.  یه مدت هم به از داستان شهید محسن حججی شب ها تصور می‌کردم ببینم میتونم درد بریده شدن سر رو تحمل منم یا نه. یا میتونم درد تیر خوردن رو تحمل کنم یا نه.  حتی با چاقو گردنم رو نوازش می‌کردم ببینم بریده شدن سر چه حسی داره!!! یا یه موقع نزدیک بود خودمو از طبقه ۷ ساختمون پرت کنم پایین!!! خدا به دادم رسید که کنترلم رو از دست ندادم! دانشگاه که میرم اوضاعم بهتره. سعی می‌کنم تنها نمونم. شده تا ساعت ۸ هم کتابخونه میمونم و خودمو مشغول می‌کنم. روزایی که کلاس نداریمم توی دانشگاه می‌شینیم با بچه ها کد می‌زنیم! الحمدلله دانشگاه هم دولتی شهر خودمون شیراز رشته ای که عاشقش بودم قبول شدم. ولی انتظارم بالاتر از این حرفا بود.  نمی‌دونم، شایدم انصراف بدم سال دیگه کنکور دادم ببینم چی می‌شه.  این چیزا به نظرم توی سن خودمون عادیه. فقط سعی کن کار دست خودت ندی!

بزار در مورده حمله ى قلبى خیالتو راحت کنم دختر گل(همون که شب میخوابن صبح بیدار نمیشن دور از جون) همه چى دسته خداست ولى از نظر علمى احتمال سکته ى قلبى در خانوما اگه مشکل مادرزادى قلبى نداشته باشن و زندگیه سالمى بدون دخانیات داشته باشن قبل یائسگى خیییییلى پایینه(امار دقیقشو نمیدونم مثلا تو در نظر بگیر نیم درصد)، اما در مورد تپش قلبت، قبل فوت همسایتون نداشتى؟ ببین خیلیا تپش قلب میگیرن موقع استرس ولى اگه علائمى مثل عرق کردن شدید، ناتوانى تو حرکت، تنگى نفس و ترس از مرگ دارى تو اون لحظه ممکنه حملات پانیک باشن، این حمله ها بعده یه شوک عاطفى شدید تو بعضى افراد به وجود میاد که نیاز به روانکاوى داره، اگ خواستى راجع به علائمت کامنت بذار، اگه با تپش قلب گرفتنت وزن زیادى کم کردى ممکنه پرکارى تیروئید باشه، ولى احتماله اینا خیلى کمه، به احتمال خیلى زیاد همون استرسه که اونجور تپش قلب استرسى رو همه ى ما هم تجربه کردیم مثل چند دقیقه قبل امتحان یا مسابقه یا یه کنفراس ولى اگه شما بیشتر دارى دلیلش استرس کنکوره و فوت همسایتونم مزید بر علته ولى هیچ تپش قلبى تو سن پایین باعث ایست قلبى نمیشه خیالت راحت حالا در مورد مشکل روحیت، واقعا فوته یه جوون کم سن و سال در اثر یه چیزى مثل حادثه شنیدشم سخته چه برسه به این شما یه آشنایى ام با ایشون داشتى، درکت میکنم، ولى تو باید قوى باشى دلیل خیلى افکار بد استرس و خستگیه، حتماااا بین درس خوندنت استراحت و تفریح مدیریت شده داشته باش، دیدى فکر بد داره سراغت میاد حتى اگه وسط درس بودى برو با مامان یا یکى از اعضاى خونه که باش راحتى حرف بزن و راجع به حست بگو باور کن درد و دل وقتى آدم حالش بده معجزه میکنه، ولى خودخورى باعث زیاد شدن غم و غصه میشه، هرررر چى به ذهنت رسید هر چقدم به نظرت مسخره اومد حتما واسه یکى بگو تا خالى شى، انشالله سال دیگ میاى خبر میدى نتیجه کنکورت عالى شده و راجع به رشته و رتبت پست میذارى، دعات میکنم حتما :)

من که دلم میخواد شب بخوام صبح پا نشم

عزیزم وقتی میگی تو مهمونی و این جور جاها هستی به این چیزا فک نمیکنی خب ینی باید دورو برتو شلوع کنی،باید همش خودتو به کارای مختلف مشغول کنی مثلن یه هنر یاد بگیر اونو انجام بده تو تنهاییات یا فیلم ببین یا هر وقت تنها شدی نمیدونی چیکار کنی دوباره دارن اون فکرا میان سراعت سریع شال و کلاه کن برو پیاده روی!حتی شده یه ربع!به جون خودم تاثیر داره!دویدن هم خیلی خوبه! در کل سعی کن تنها نباشی اما خب پیش میاد ادم تنها باشه.تنهام شدی این کارارو کن! نگران نباش زودی حل میشه قوی باش💪💪

دوستان روانشناس وبلاگ کامل توجیهتون خواهند نمود.  جای من بودی چیکار می‌کردی؟!!! من که دو روز قبل از کنکور پدربزرگم جلوی چشم خودم تموم کرد.  از شهرستان رفتم مرکز استان (شهری که توش زندگی می‌کنیم) و کنکور دادم دوباره روز کنکور تنهایی برگشتم شهرستان واسه مراسم ختم.  فکرشو بکن، سر جلسه کنکور، وقتی سوالات اختصاصی رو پخش کردن فهمیدم ساعت ۹ شده و مراسم تشییع شروع شده!!! (بماند از بس اوضاعم داغون بود ساعت هم نبرده بودم!) دانشگاه شیراز هم یه ساعت توی دیوار کلاساش نیست! نظم خوابم به هم خورد. سر جلسه اصلا نفهمیدم چیکار کردم.  صبحانه هم یادم رفت. سر درد، سر گیجه. بی خوابی. گرسنگی. استرس. اعصاب داغون شده من، همه اینا رو بذار روی هم!!! تازه بیسکوییت سر جلسه رو هم فراموش کردن بردارم! تا چند وقت هم شرایط شما رو به مراتب وحشتناک تر داشتم. در حدی که همین الآن هم بخوام بمیرم مشکلی ندارم.  یه مدت هم به از داستان شهید محسن حججی شب ها تصور می‌کردم ببینم میتونم درد بریده شدن سر رو تحمل منم یا نه. یا میتونم درد تیر خوردن رو تحمل کنم یا نه.  حتی با چاقو گردنم رو نوازش می‌کردم ببینم بریده شدن سر چه حسی داره!!! یا یه موقع نزدیک بود خودمو از طبقه ۷ ساختمون پرت کنم پایین!!! خدا به دادم رسید که کنترلم رو از دست ندادم! دانشگاه که میرم اوضاعم بهتره. سعی می‌کنم تنها نمونم. شده تا ساعت ۸ هم کتابخونه میمونم و خودمو مشغول می‌کنم. روزایی که کلاس نداریمم توی دانشگاه می‌شینیم با بچه ها کد می‌زنیم! الحمدلله دانشگاه هم دولتی شهر خودمون شیراز رشته ای که عاشقش بودم قبول شدم. ولی انتظارم بالاتر از این حرفا بود.  نمی‌دونم، شایدم انصراف بدم سال دیگه کنکور دادم ببینم چی می‌شه.  این چیزا به نظرم توی سن خودمون عادیه. فقط سعی کن کار دست خودت ندی!

سلام البته یکی از مسائلی که با عث این تفکرات میشه عدم شناخت دقیق از مرگ است چون خیلی از ما ها فکر می کنیم مرگ یعنی پایان همه چیز. یه مثال بزنم : در پایان سال تحصیلی که دانش اموزان کارنامه های خود را می گیرند واز قبولی خود مطلع میشن از شادی کیف وکتاب خودرا به این طرف وان طرف پرت می کنند جیغ وفریاد شادی می زنندوبا شتاب از مدرسه خارج می شوند وقتی نگاه می کنیم هیچ دانش اموزی درمدرسه نیست حتی ان دانش اموزان ضعیف. چرا این اتفاق می افتد چون دانش اموزان خودشان را مالک مدرسه ومیز وصندلی ودفتر مدرسه نمی دانند وبرای همین راحت از مدرسه دل می کنند . حال حکایت این دنیا هم همین است وقتی ارزوها ووابستگی ها وحس مالکیت ها درما به وجود امد حس می کنیم مرگ نا گوار است درصورتی که اگر این وابستگی در ما نباشد ودنیا را مدرسه ای بدانیم که امده اییم با کارها ورفتارهای خود نمره قبولی بگیریم واز ان درپایان سال تحصیلی خارج شویم خب کسانی که دنیا را همه چیز خود می دانند برایشان سخت است که از ان دل بکنند. البته سوء تفاهم نشه که شما به این دنیا دل بسته ای. این حالات درجوانان تا حدودی طبیعی است چون وقتی می بیند که یه همسایه یا یه دوست را از دست داده برایش خیلی سخت است اما باید اینواقعیت ها را به ما اموزش می دادند که مرگ به سراغ همه می اید ودلیلی هم نیست که در سن پیری یا کهولت بیاید پس باید دید ما ان قدر رشد پیدا کند که بفهمیم که: از کجا امده ایم برای چه امده ایم به کجا خواهیم رفت اگر روی این سه جمله کوتاه دقت کنیم که دنیایی از معنا وحرف در ان نهفته است جهان بینی ما رشد پیدا کرده وهستی را با دید دیگر نگاه خواهیم کرد وخواهیم فهمید دنیا سرای فانی وعقبا سرای جاوید است .

عزیزم مرک حقه دیر یا زود باید بمیریم: -) به نظرم بهتر بود اون افتادن دختر همسایه و با پلیس در میون میزاشتن تا بررسی بهتر میشد که واقعا چه اتفاقی افتاده. یه لحظه به ذهنم خطور کرد که کاش من جای اون دختر بودم.

لطفاً کسانی که این مشکل رو ندارن نخونن بدردشون نمیخوره،بعضی چیزا برای تجربه خوبه بعضی چیزا هم نه. دقیقاً برای منم پیش اومد ،خودم نگران شدم ولی به شما میگم جای هیچ نگرانی نیست،رها کن تا رها شی، من پدربزرگم و یکی از اقوام جوونمون و همسایه نوزده سالمون همگی در یک سال فوت شدن،ده سال پیش هم یه پسر بچه حدوداً ده ساله دور از جون بیماری سرطان گرفته بود و من دیدمش ولی خب متأسفانه خوب نشد و از دنیا رفت، یه مدت منم احساس میکردم همون بیماری رو دارم،یه مدت احساس میکردم سرطان پوست دارم یه مدت حس میکردم بیماری سخت عصبی ای.ال.اس دارم یه مدت ترسیده بودم که نکنه بیماری معده یا کبد داشته باشم و حتی یه مدت هم مشکلات قلبی عروقی رو ترسش رو داشتم و مثل شما هنگام خواب میترسیدم. همه اینها هم بخاطر دیدن افرادی بود که براشون این مشکل بوجود اومده بود. اینو بدون که توهم بیماری یا مشکل باعث زاییده شدن واقعی و پدیدار شدن علائم واقعی اون در بدن میشه. اگر لازم دیدی به روانشناسها مراجعه کن اما اینجور افکار و فکرها دو نکته اساسی دارن یکی اینکه خیلی همه گیر تر از اونی هستن که ما فکر میکنیم حالا به انواع مختلف و بالای 99 درصد اونها به امید خدا بعد از یه دوره کوتاه یا متوسط برطرف میشن مورد دیگه اینکه درگیر شدن یک انسان در اینگونه ترسها و فکرها بستگی به میزان اهمیتش به اون داره ،هرچقدر بیشتر درگیرش بشی و اهمیت بدی برات ترکش سخت تر میشه و این غول ذهنی بزرگ و بزرگتر میشه پس اصطلاحاًً در نطفه خفه شون باید کرد و بزرگترین کلید درمانیش بی توجهی و رهاکردنش حالا به هر روشی که انسان خودش بلده و براش مفید تره هست،حالا یکی با کار یکی با تمرین هایی ذهنی یکی با توکل و ایمان قوی یکی با تجربه بیشتر و موارد دیگه. یه فیلم نشون میداد خیلی وقت پیش به نام افسانه مرلین اون قدیمی تر ها یادشونه یه فیلم تخیلی بود که دوتا جادوگر خوب و بد با هم درگیر بودن داخلش،دست برقضا جادوگر بده که یک زن هم بود قدرت و نیروی بیشتری داشت و به واسطه خباثتی که داشت ضرر بیشتری به اطرافیان میرسوند و کسی حریفش نبود.مرلین که نیمی انسان و نیمی جادوگر بود یکی دوباری باهاش دست و پنجه نرم کرد ولی اون هم حریفش نشد اما با فکر و تعقل نقطه ضعف و قدرت اون جادوگر رو پیدا کرد و علیه ش به کار گرفت و موفق شد. درسکانس پایانی فیلم مرلین بهش میگه ما با تو مبارزه نمیکنیم ما تو رو فراموش میکنیم و به همراه جمعیت حاضر اون صحنه رو ترک میکنه و جادوگر خبیث به طور کامل از بین میره. این افکار همگی زاییده شیطان هست که انسان رو از فکر واداره از تعالی از درس خوندن از کارهای مفید و همچنین حضور قلب در نماز و عبادات.با ذکر و یاد و نام خدا جایگزینشون کنید به روشی که گفتم. همیشه برای کسانی که این قبیل مشکلات رو دارن دعا کردم و میکنم شما هم همینکار رو کنید. " لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم " "الحمدلله الذی یفعل ما یشاء و لا یفعل ما یشاء غیره "

خب مسلما ادم وقتی تو اجتماعه حالش بهتره  بنظرم ارتباطتون رو باخدا قوی تر کنید من امتحان کردم :)

سلام چه دختر گلی هستی. کامنتات خیلی حس خوبی داشت. برا خودت مشخص کن چه دانشگاهی میخوای قبول شی و چه رشته ای. الانم که همه تقریبا قلم چی میرن خودتو با برنامه هاشون وفق بده. من خودم یه مدت یه بازی خخخ روی گوشیم نصب داشتم وقتایی ذهنم به جاهایی که دوست نداشتم میرفت و اذیتم میکرد. میرفتم سر وقت اون بازیه خیلیییی خوب بود.  واقعا ذهنم آزاد میشد. بعدش برمیگشتم سر کار خودم. یا جدول حل کن. الان باید بتونی تمرکزتو حفظ کنی ... خدا رحمت کنه اون دختر خانم رو ... ولی اینکه همش فکر میکنی ممکنه برای تو پیش بیاد خنده داره... وقتتو الکی هدر نده... رقبای تو الان دارن کلی درس میخونن تو الکی ذهنت درگیر این چیزا شده.... خب بهت استرس هم وارد کردم. خخخ حالا برو سر درست آفرین دختر خوب. موفق باشی.

منم افسردگی شدید دارم از بچگی از مهد کودک تو فکر مرگ بودم اینقد شدید بود که ی روز تو 7 سالگی سعی کردم خودمو بکشم با چاقو میگفتم از انتظار واسه مردن خسته شده بودم میگفتم ی روزی میمیرم هرچه زود تر بهتر که مامانم رسید چاقو رو از دستم گرفت ولی ی خط رو شکمم انداختم باهام حرف زدن بهتر شدم بهم گفته بودن ادمای پیر میمیرن ولی از اون روز همش نگران مامان بزرگ بابابزرگم بودم شبا ساعتو کوک میکردم حدود 4 بار بیدار میشدم که چک کنم نفس میکشن یا نه خیلی اذیت میشدم ی روزم معلممون درباره اتفاقات قیامت گفت بدتر شدم دبستان بودم خیلی ترسیده بودم همش منتظر بودم بمیرم یا دوستا و خانوادم براشون اتفاقی بیوفته همه فعالتامو ول کردم میگفتم همه اخرش میمیریم چه لزومی داره واسه موفقیت تلاش کنیم کارای بدی میکردم بداخلاق شده بودمومیخواستم خونوادم دعوام کنن اونقدر زیاد وقتی میمیرم ناراحت نشن قلبشون نشکنه و بگن خوب شد مرد دختر بدی بود راحت شدیم از دستش  رابطم با دوستامم بهم زده بودم تا وقتی مردم دلشون تنگ نشه همش فک میکردم میمیرم بعد ی مدت خوب شدم دوباره رسید به کنکور و بدشدم همش تو همین فکر بودم درس نخوندم ی ماه خیلی اذیت شدم شاید فقط تو که این مشگلو داری درک کنی استرس داشتم مریض شدم بعد عید گفتم دارم میمیرم کلی دکتر و ازمایش رفتم تا معلوم شد چیز خاصی نیس این تپش قلبو قلب دردم همیشه داشتم اینا واسه استرسه بعد کنکور که رشته دلخواهم نشدم بدتر شدم فکرو خیالام اوج گرفت مریض شدم الان تو ی وضع روانی بدی هستم که چند بار سعی کردم خودمو بکشم یعنی دست خودم نیس ی لحظه ی جوری میشم مث مرده ها شدم تو دو ماه 10 کیلو وزن کم کردم همش محاصره شدم به وسیله خونوادم چون چند بار سعی کردم خودمو بکشم ولی شهامتشو ندارم ی بارم دوستم حدث زد فوری خودشو رسوند قفلو شکستن ی بارم لب پشت بوم نمیگم میخواستم خودمو بکشم ولی داشتم بهش فکر میکردم که پسر خالم اومد لبه نشت گفت اگه نری کنار میپرم دست خودم نیس از همه چی میترسم مثلا باور میکنی اصلن هیچی نمیخرم؟ ی بار مامانم کلی لباس واسم خرید نگاشون نکردم اونم ناراحت شد میگه اهمیت نمیدی ولی من ی حس خلا و بی اعتمادی دارم به همه چیز هیچ چیزو متعلق به خودم نمی دونم نه لباسایی واسم خریده بود نه چیزای دیگه میگم همه اینا رو میزارمو میرم اعصابم خرد میشه بهشون نگاه نمیکنم از طرفی از زندگی خسته ام از ی طرفم میگم اگه بمیرم اطرافیام ناراحت میشن همش میگم دنیا ارزش نداره از خونه بیرون نمیشم زیادی فکر می کنم منم مث تویم خیلی بد هس😢😢😢

سوال کننده عزیز ممنونم که وقت گذاشتی با وجود نگرانی که خودت داشتی راهنماییم کردی☺☺☺ خواهر خوبم با اینکه نمیشناسمت مطمئنم دختر لایق و خوش قلبی هستی❤ خیلی خیلی توصیه هات به دردم خورد  دارم سعی میکنم تغییر کنم و دیدمو نسبت به دنیا عوض کنم سعی میکنم شاد تر باشم  نکته هایی اشاره کردی خیلی خوب بود چون واقعا قصدم تغییره میخوام همشونو انجام بدم تا وقتی که حالم کاملا خوب شه☺☺☺ برات ارزوی موفقیت دارم امید وارم سال دیگع این موقع همون رشته و دانشگاهی باشی که میخوای☺💙ممنونم بابت همه چی🙏🌹🌷