سلام
من یه دختر محجبه هستم. ینی حتی یه تار موهام رو تاحالا نامحرم ندیده به طوریکه تو اقوام زیبایی حجاب من معروفه. مانتویی هستم و همه مانتو هام شیک و سنگین هست.روزه هم میگیرم.اما در خوندن نماز سهل انگار هستم.و این برگرده به یه خاطره از کودکیم که بعد از اون به نخوندنش عادت کردم.خیلی عذاب وجدان میگیرم.احساس میکنم که با نماز نخوندن فرقی با بد حجابا و یا بی حجابا پیش خدا ندارم.
تا حالا خدا خیلی بهم تو همه مراحل زندگی لطف داشته به طوریکه اکثرا بهم میگن خدا تو رو خیلی دوست داره.ولی خودم احساس میکنم خدا داره جواب کاری خوبمو همین دنیا بهم میده که اون دنیا یه راست برم جهنم.تا حالا خیلی تلاش کردم مثلا تا یه ماه میخونم اما بعدش...راستی تو یه خانواده نماز خون هم بزرگ شدم.و بقیه کار های که گفتم مثل حجاب و...اصلا به اجبار نبوده و با علاقه انجام میدم.یه راهکار و یا یه انگیزه قوی میخوام که بتونم نمازخوان بشم.
مرتبط :
یه جوری قانعم کنید باید نماز بخونم
فلسفه نماز از زبان استاد رائفی پور
چطور نفرتم رو از نماز نابود کنم ؟
چرا نماز و روزه روی من تاثیر نداره ؟
← مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه) ← نماز خواندن (۷۷ مطلب مشابه)
- ۱۸۵۴ بازدید توسط ۱۵۳۹ نفر
- يكشنبه ۲۶ مرداد ۹۳ - ۰۸:۵۳
