سلام دوستان
دختری بیست و ... ساله ام. چند مدت اخیر سوالی ذهنم رو درگیر کرده که دوست دارم ببینم فقط مشکل من هست یا بقیه هم این دغدغه رو دارن و می شه برام روشن کنید چون می دونم این مشکل از کج فهمی من تو بعضی مسائله.
یک مدت تقریباً کوتاهی هست که از نظر اعتقادی خیلی بیشتر از قبل معتقد شدم و نهایت سعیم رو میکنم که همون اصل همیشگی که علما می‌فرمایند ... ترک محرمات و انجام واجبات ... رو مراقبت کنم توی طول روز!
اما جدیداً متوجه این شدم که این مراقبت از گناه نکردن، من رو ضعیف و دست پا چلفتی کرده! مثلاً خیلی مراقبم که دل کسی رو نشکنم، و ناراحت نکنم، قبلاً هم بودم اما نه به اندازه الان، این موضوع باعث شده کسی که حرف بدی بهم می زنه یا یه جورایی ناراحتم می کنه از خودم دفاع نکنم و کوتاه بیام، نکنه تا با حرفم مگر یک درصد کسی رو ناراحت کنم و یا به خاطر مشکلات خانوادگی که داریم پدر حق و حقوق ما رو نمی ده حتی در حد خوردن خوراک و ...، خب دین میگه تو هر شرایطی باید به پدر و مادرت احترام بذاری.
این موضوع باعث شده پدرم هر بلایی سرمون میاره من لام تا کام حرف نزنم و اون نسبت به خواهر برادرهای دیگه م که اعتراض می کنن به این وضع، ولی من چیزی نمی گم.
برای همین خودم رو یه دختر بی دست پا می بینم که فکر میکنم اینها به خاطر مراقبت هایی هست که میکنم! ناگفته نماند که تو سخنرانی‌های آقای پناهیان فرموندن که من به این بچه مذهبی‌هایی که این قدر ضعیف و ... هست خیلی معترضم و توضیح بیشتر ندادن!
الان سوالم اینه شما چطوری دینداری میکنید که شخصیت تون حفظ بشه، و کسی هم اجازه ظلم به شما رو نده؟
بیشتر بخوانید ...
میخوام تا جایی که بتونم راهم رو از مذهبی ها جدا کنمپسر مومن و مذهبی و با ایمان دقیقا کیه ؟
انگار می خواید سر به تن مذهبی ها نباشه
استفاده از کلمه ی مذهبی رو در وبلاگ ممنوع کنید
چرا مذهبی ها نمیتونن عادی با زن ها برخورد کنن؟
هر آدم مذهبی که مومن واقعی نیست
حد بین مذهبی بودن یا نبودن کجاست؟
من که نفهمیدم مذهبی به کی میگن
← تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه) ← روابط اجتماعی دختران (۲۶۴ مطلب مشابه)
- ۱۲۶۰ بازدید توسط ۸۵۴ نفر
- جمعه ۱۶ خرداد ۹۹ - ۲۱:۰۷
