سلام دوستان
میخوام بدونم موقع عصبانیت باید چه کار کنیم که احترام بزرگتر ها حفظ بشه؟
نمیدونم این ویژگی تو همه پدر و مادرها وجود داره که گاهی وقت ها به ناحق با بچه هاشون تند رفتار میکنن یا نه، اما واسه من اینطوریه که معمولا عصبی نمیشم مگر اینکه کسی دیگه بد برخورد کنه، مثلا بابام وقت هایی که فشار کار روش زیاد باشه، عصبی میشه که از شدت ترس حتی نمیتونم نگاهش کنم و اگه حرفی بزنه بهم منم جوابش رو میدم و این طوری بگم که من کوچکتر بزرگتر برام فرقی نمیکنه هر کی حرف ناحق یا زوری بزنه من جوابش رو میدم.
و همین باعث شده از همه مردها بترسم و اصلا نمیتونم به ازدواج فکر کنم از شدت ترس، الان یه عده میان میگن که به بلوغ فکری نرسیدی، من فقط تحمل حرف زور رو ندارم همین.
به نظرم یه هر دلیلی حق نداریم که عصبانیت روی موضوعات دیگه رو سر دیگران خالی کنیم و خودم هم این کار رو نمیکنم، نگم ۱۰۰ درصد اما تا مرز انجام دادنش هم برم سعی میکنم جلوی خودم رو بگیرم، و از طرفی هم دوست دارم که ازدواج کنم.
مرتبط:
چطوری خودم رو خالی کنم وقتی ناراحتم؟
خیلی زود، افتضاح و وحشتناک عصبانی میشم
این بده که من دختر زود رنجی ام و زود عصبانی میشم؟
از گریه کردنم و شکستن غرورم ناراحتم
با عصبانی شدنم ، نقطه ضعف میدم دست دیگران
موقع عصبانیت کاری می کنم که بعد پشیمون میشم
← تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه) ← کنترل خشم و عصبانبت (۱ مطلب مشابه) ← حفظ احترام بزرگترها (۱ مطلب مشابه)
- ۹۵۱ بازدید توسط ۶۹۱ نفر
- يكشنبه ۲۷ مرداد ۹۸ - ۱۰:۰۳
