سلام دوستان!
امیدوارم حال همه تون خوب باشه، منم مثل کاربران دیگه وبلاگ می خوام تجربه و تصمیم مهمی که گرفتم رو با شما به اشتراک بذارم تا شما هم از عاقبت امور این چنینی مطلع باشید، هر چند این یک مسئله بدیهیه و همه تون هم بهش واقفید امّا خوب، گفتن من هم می تونه مفید باشه.
قضاوت کردن، شماتت و ابراز انزجار نسبت به عمل دیگران واقعاً چیز بسیار بد و در عین حال گرفتار کننده آیه. از این جهت میگم گرفتار کننده که عملاً تو رو هم گرفتار می کنه و دامنت رو می گیره و مطمئن باشید که میشه.
این چیزی که میگم حداقل برای خودم در موارد بسیار متعددی ثابت شده است؛ شاید باورتون نشه ولی کارهایی که من، چندن سال پیش انجامِ اون ها رو توسط دیگران به سخره میگرفتم و یا سرزنش میکردم و گاهاً هم مورد انزجار قرار میدادم از سبک پوشش شون گرفته تا حتی سبک آهنگ، تفکرات و رفتارها و برخی حرکات شون، دنیا چرخید و چرخید و روزگار، امروز منو دقیقاً در همون شرایط قرار داد و بهم فهموند که هیچ قضاوتی در این دنیا بی پاسخ نمی مونه و توی قضاوت گر هم یک روزی یک جایی دقیقاً در همون شرایط قرار می گیری و شاید عین همون نفر و حتی شاید به مراتب بدتر از اون هم رفتار کنی!
یه پیامکی هست که میگه هر وقت کفشهای منو پوشیدی و به جای من در مسیر زندگیم قدم برداشتی، اون وقت می تونی منو قضاوت کنی!... و چقدر هم که پیام خوبیه! دوستان می دونم که شما به همه این چیزها واقفید امّا با توجه به این نکته که یکی از صفات آدمیزاد نسیان و فراموشکاریه پس همیشه و در هر لحظه باید یه تلنگری بهمون زده بشه و به خودمون بیایم که آره هر قضاوت اشتباه و نابجایی که بکنیم دنیا و همه متعلقاتش دست به دست هم میدن تا ما رو در اون موقعیت قرار بدن و نشون مون بدن که ما هم می تونیم چقدر عین قضاوت شده باشیم.
حتماً همه تون این جمله معروف که این روزها همه تو بیوی اینستاگرام و تلگرام و کلاً شبکههای مجازی شون مینویسند رو خوندین: (Only god can judge me) اگه به کاش به عمق همین یک جمله پی میبردیم و کمی در اون اندیشه میکردیم، هیچ وقت دیگران رو مورد قضاوت قرار نمیدادیم! انسانی که خودش هزاران خطا داره، درسته که کسی از اعمالش خبر نداره امّا (الله خبیرُ بما تعملون) خدا که می دونه اون چه کارهای ناشایستی کرده، پس چه لزومی داره بیاد یک انسان دیگه رو مورد قضاوت و شمانت قرار بده؟!
قبلاً تو همین وبلاگ یه تاپیکی زده بود با عنوان قضاوت کردن دیگران از روی چهره شون، این قضاوت نادرست به نظرم حتی این مورد رو هم می تونه در بر بگیره البته در مفهومی کلیتر... امروزه خیلی از مردم از روی ظاهر دیگران قضاوت شون می کنن. شاید چهره یه نفر غلط انداز باشه، شاید یکی چهره معصوم امّا ذاتی پلید داشته باشه و دیگری چهرهای زشت امّا قلبی زیبا! یه دوستی تعریف میکرد دوران مدرسه یکی از معلّمان شون صرفاً براساس چهرهی دانش آموزان نمره میداد و سرگروه انتخاب میکرد، این در حالی بود که اون دانش آموزای معدل الف چهره خوبی نداشتن و چند تا از شاگرد درس نخون ها چهره زیبا داشتن و معلّم شون هم صرفاً بر اساس چهره اون ها رو سرگروه کرد نه اون بیچارهها رو! در هر حال این قضاوت دیگران از روی چهره هم امر پسندیده و خوبی نیست، کسی که ملاکش چهره باشه دیگه وای به حال مابقی اموراتش! پس نتیجه میگیریم که قضاوت فقط و فقط مخصوص خداوند عزیز است و بس!
خانواده برتریهای عزیز، بیاین از این به بعد تا جایی که می تونید (دیگران رو قضاوت نکنید که زمین خدا عجیب گرده و یک روزی نوبت به شما هم خواهد رسید!) این تصمیمی هست که بنده گرفتم و آن شاء الله تا جایی که بتونم عملیش میکنم.
در پناه حق شاد و پیروز باشید
مرتبط:
اگه قضاوت کردن های مردم وجود نداشت ...
محتاط باشیم، در سرزنش و قضاوت کردن دیگران
چرا ندیده باید دیگران رو قضاوت کرد؟
منو به چوب جد و آبادم قضاوت کردن و گفتن خوب نیستی
تا با کفش های کسی راه نرفتی، راه رفتنش رو قضاوتش نکن
نحوه حضور دختران در تلگرام و قضاوت در مورد آن ها
نگاه ها ، قضاوت ها و نیش و کنایه های اطرافیان اذیت مون میکنه
بر چه اساسی ظاهر آدم ها رو قضاوت میکنید؟
← مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه)
- ۲۱۱۱ بازدید توسط ۱۶۵۸ نفر
- يكشنبه ۱۸ آبان ۹۹ - ۱۷:۵۸