سلام
دختری ۲۰ ساله و در حال حاضر دانشجو هستم. اخیراً با یکی از هم دانشگاهی هام به قصد آشنایی بیشتر صحبت میکنم. اوایل همه چیز خوب بود اما هر چقدر که حس میکنم که موضوع داره جدی تر می شه و علاقه شون رو غیر مستقیم نشون میدن؛ من بیشتر میترسم. در حدی که می خوام ارتباط رو به طور کلی و بی دلیل قطع کنم.
مشکل اصلی اینه که دقیقاً نمی دونم از چی میترسم. توضیحش سخته شاید چون من به شدت آدم بلند پروازی هستم؛ ناخودآگاه باعث می شه از ورود افراد دیگه به زندگیم جلوگیری کنم تا بتونم اهدافم رو بدون اینکه وابستگی به کسی محدودم کنه دنبال کنم. البته این فقط احتماله من دلیل اصلیش رو خودم تشخیص ندادم.
از طرفی ایشون حسن نیت شون رو نشون دادن و در طی این مدت منم می شه گفت تا حدودی علاقه مند شدم بهشون البته کنترل شده. کسی تا حالا همچین حس و تجربه‌ای داشته؟ عادی هست؟
آیا اصلاً چیزی هست که بخوام بابتش نگران باشم و آینده م رو تحت تاثیر قرار بده؟
چطوری می تونم به این ترسم غلبه کنم؟
پیشنهاد:
پیشرفت نکردن به خاطر از این شاخه به اون شاخه پریدن
چطوری احساس نیاز به موفقیت رو در خودم تقویت کنم؟
چرا با اینکه میدونیم یه سری کارها برامون خوبه ولی انجام شون نمیدیم؟
میتونم با تلاش کردن گذشته رو جبران کنم؟
خانواده چقدر در موفقیت افراد تاثیر داره؟
چه رابطه اى بین زیبایى و موفقیت فرد در اجتماع وجود دارد؟
در عدم موفقیت ما چه کسانی مقصرند، والدین، جامعه یا خودمان؟
چند نکته ی ساده برای موفقیت در زندگی
کتاب موفقیت نامحدود در بیست و یک روز آنتونی رابیز
معرفی کتاب های روانشناسی و موفقیت
چطور می تونم همیشه سر حال باشم و با انگیزه، اهدافم رو دنبال کنم؟
← مسائل دختران جوان (۲۳۵۳ مطلب مشابه)
- ۲۴۹۰ بازدید توسط ۱۸۶۰ نفر
- چهارشنبه ۸ مرداد ۹۹ - ۱۳:۰۵
