سلام دوستان من یک مشکلی جدیداً دارم که خیلی منو اذیت می کنه حالا که اینجا کسی منو نمیشناسه راحت از خودم میگم.
من یه دختر نوزده ساله و دانشجوی یکی از رشته‌های خوب انسانیم دختری کاملاً اجتماعی؛ با روابط اجتماعی بالا دوستان زیادی دارم؛ از وقتی که وارد دانشگاه شدم با اساتید خانم هم ارتباط صمیمانه ای دارم. امّا مشکل من پدر و مادرم هستن که علیرغم تلاش‌های من برای داشتن یه رابطه‌ی خوب با اون ها موفق نمی شم مثلاً من دختریم که همیشه برای کمک به دوستانم آماده ام امّا زمانی که کاری برای پدر و مادرم انجام میدم توی بیشتر اوقات مورد هجوم انتقاد و تنبیه و بدرفتاری قرار می‌گیرم یعنی اوج تشکر و تایید پدر مادرم، اونم اگر مثلاً یک روز از صبح تا شب کمک شون باشم یه دستت درد نکنه ی ساده بیشتر نیست.
مثلاً مادرم وقتی توی خونه آشپزی کمک میکنم اگر یه اشتباهی بکنم این قدر با لحن بد و تمسخر آمیز میگه که منو واقعاً از کار کردن پشیمون می کنه یا با اینکه تواناییم توی خیلی چیزها را دیدن امّا هنوز بهم اطمینان ندارن و مدام سرزنش و تحقیر میشم، به خدا دلم می سوزه منی که برای کمک به کسی که حتی نمی شناسمش آماده ام و با اشتیاق قبول میکنم امّا چرا با پدر و مادرم نمی تونم این طور باشم.
نه اینکه آدم انتقاد پذیری نباشم ولی واقعاً خیلی سختمه که مثلاً با یه اشتباه ساده تمام کارهای خوب دیگه هم به چشم شون نیاد و وقتی هم علتش را می پرسم بگه من اگر بهت نگم ایراد کارت رو تو هیچ وقت یاد نمی گیری. و اگر مخالفت کنم یا کار نکنم سریع تحقیر میشم که آره همه ش تو به درسِت می‌رسی، اللهی یه جایی بری که سرت به سنگ بخوره بفهمی من درست می‌گفتم واقعاً ممنونم که برای خوندن درد دلم وقت گذاشتید واقعاً وقتی این حرف‌ها و رفتارها را می بینم احساس بی ارزش بودن بهم دست میده
پیشنهاد:
چطور به پدر و مادرمان نیکی کنیم؟
دعوت به پروژه خوشحال سازی پدر و مادر
دوست دارید برای پدر و مادرتون چیکار کنید؟
عاقبت به خیر نشد کسی جز به دعای خیر پدر و مادر
عشق حقیقی پدر و مادرای عزیزمون
سهم من از این زندگی فقط کلفتی پدر و مادرم هست
← تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه)
- ۱۲۳۳ بازدید توسط ۹۴۳ نفر
- پنجشنبه ۲۷ شهریور ۹۹ - ۱۸:۱۷
