سلام
من یه پسرم که در حال حاضر دارم ارشد میخونم. تا الان به دلیل اعتقادات مذهبی و فرهنگی کلا اعتقادی به روابط دختر و پسر قبل از ازدواج نداشتم و تا الان هم توی دانشگاه و یا جاهای دیگه جز در مورد مسائل ضروری (مثلا درسی) صحبت دیگه ای با دخترا نداشتم.
الان به این نتیجه رسیدم که از نظر شرایط روحی و عاطفی آمادگی ازدواج رو دارم و واقعا دوست دارم ازدواج کنم. مشکل من اینه که من از بچگی آدم خجالتی بودم! یعنی مطمئنم که اگه از یکی خوشم هم بیاد باز خجالت میکشم خواستمو با طرف مقابل مطرح کنم.
یه جوری که انگار مثلا مطرح کردن چنین خواسته ای به خصوص تو دانشگاه زشته. همش به خودم میگم اگه من با طرف صحبت کنم احتمالا ناراحت میشه و یا به طرز بدی بهم جواب منفی میده. یعنی یه طورایی اعتماد به نفسم پایینه و پیش خودم میگم این طرف مقابل احتمالا از من خوشش نمیاد.
همه ی اینا با وجودیه که من از نظر تحصیلی آدم بسیار موفقی بودم و الان دارم تو بهترین دانشگاه ایران و توی یه رشته ی عالی درس میخونم و از نظر خانواده هم توی یه خانواده ی تحصیل کرده با وضع مالی متوسط رو به بالا بزرگ شدم. از نظر قیافه هم به نظر خودم معمولیم.
به نظر شما من چیکار باید کنم که با مشکلم مقابله کنم؟ می خواستم از شما دختر خانما بپرسم که واقعا چند درصد احتمال داره که اگه یه پسری خیلی محترمانه مثلا توی دانشگاه به شما پیشنهاد ازدواج داد ممکنه ناراحت بشید و با لحن بدی پاسخ بدید ؟
مرتبط:
فعلا شرایط ازدواج ندارم اما دوست خواهرم ابراز علاقه کردم
روش جواب منفی دادن به خواستگاری مستقیم از دختر
چرا اکثر دختران اگه مستقیما ازشون خواستگاری بشه ناراحت میشن ؟
اگه مستقیما از خودم خواستگاری کردند چه جوابی بدم ؟
اصرار در خواستگاری مستقیم از خود دختر تا چه حد باید باشه؟
پیشنهاد مستقیم مطلوب تره یا کمک گرفتن از واسطه ؟
کسب تکلیف از خود دختر قبل از خواستگاری رسمی
بدون داشتن شرایط ازدواج به یه دختر ابراز علاقه کردم
← خواستگاری از دختر همکلاسی (۲۰ مطلب مشابه) ← نوع رفتار در دانشگاه (۱۲۲ مطلب مشابه) ← ابراز علاقه و خواستگاری مستقیم از دختر (۱۹ مطلب مشابه)
- ۸۲۹۳ بازدید توسط ۶۲۷۱ نفر
- جمعه ۲۱ آبان ۹۵ - ۲۲:۳۰
