خدای من خیلی دوستدارمممم
ممنونم ازت اشتباهای منو حتی وقتایی که باعث ناراحتی تو میشم باز با دست خودت جبران میکنی و همه چی و روبراه میکنی
ممنون منو انقد دوس داری و همی الان به دلم سر زدی حالمو خوب کردی
حتی وقتی من از تو دور میشم تو رهام نمیکنی
ممنونم ازت وقتایی که فراموشت میکنم منو از یاد نمیبری و نزدیکتر میشی بهم
ممنونم ازت که کنارمی
ممنونم ازت بعنوان انسان فرصت زندگی کردن بهم دادی
کمکم کن منم بهمون اندازه که تو منو دوس داری و منو اشرف مخلوقاتت کردی خودمو دوس داشته باشم
خیلی دوستت دارم خدای مهربونم
در مورد ارتباط با خدا:
احساس میکنم سیم ارتباطیم با خدا قطع شده
نا امیدی نتیجه امیدوار بودن به غیر خداست
این جور قرار گذاشتن ها با خدا خوبه ؟
تجربیات شما از امدادهای خدا در موقعیت های سخت
وضعیت خوبی ندارم ولی امیدم خداست
کافیه همه چیز رو بسپاریم به خدا
چطوری خدا رو تو زندگی اصل قرار بدیم ؟
چه جوری دلم و متصل کنم به خدا ؟
بیاید یه خورده بنده با معرفتی برای خدا باشیم
باید چیکار کنم تا خدا تو زندگیم پر رنگ تر شه؟
دقیقا نمیدونم چی شد که مشتاق خدا شدم
قدر سلامتی تون و بدونید خدا رو هم شکر کنید
← مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه)
- ۱۶۷۵ بازدید توسط ۱۳۳۵ نفر
- چهارشنبه ۲۷ خرداد ۹۴ - ۲۳:۰۱
