خانواده برتر

سلام دوست عزیز

نمی دانم چند سالته,و اینکه آقا یا خانم هستی,

من اینجا نظر نمی دم و امروز شانسی اومدم اینجا و پست تو را دیدم خواستم نظر خودمو بهت بگم,

باید بگم من خودم شخصا به حال تو غبطه می خورم و ای کاش من حال تو را داشتم, هر چند تو جامعه ما اکثر مردم نمی تونند حال تو را درک کنند چون به گفته بزرگی آنها با این عالم غریبه اند پس زیاد حرف دلت را با هر کسی در میان نذار چرا که درکت نخواهند کرد,

ولی بدان درک نکردن مردم دلیل نمی شه که تو راهت اشتباهه,

استاد پناهیان رو می شناسی, یه بار شنیدم تو یکی از سخنرانی هاش می گفت, اون افرادی که وقتی به یک نفر(یک انسان نه خدا و نه ائمه اطهار)عاشق می شند و می گند تمام دل من برای تو هست اگه بدونند ارزش دلشون چقدره حالشون از این گفته خودشون به هم می خوره که آن را تقدیم یک انسان می کنند ولی عشق خدا آن قدر ارزش دارد که نه تنها همه دلت بلکه همه وجودت را تقدیم که هیچ براش هم فدا کنی باز ارزش دارد.

یه مطلب دیگه اینکه هیچ کدام از این عشق های بین آدمها تو اون دنیا زیاد به دردشون نمی خوره ولی عشق خدا برعکس تازه تو اون دنیا وقتی ظرفیتش رو پیدا کردی و با دیده دل به همه زیبایی خداوند می نگری آنوقت است که به گفته عرفا حتی به حورالعین بهشتی هم نگاه نخواهی کرد و آنها از این بی توجهی تو به خدا شکایت خواهند نمود!!!!

دوست عزیز فقط یک چیزی را به عنوان هشدار تلقی کن و آن این است که اگر بر این احساساتت برنامه ای نداشته باشی روزی از دلت ممکنه بیرون برود به قول آیت الله جوادی آملی افراد صاحب حال به جایی نمی رسند بلکه افراد با برنامه به جاهایی می رسند برنامه هم به نظر من حقیر این است که اول اینکه بدونی این عشق به خدا کاملا درسته و اصلا دیوانه بازی و مسخره بازی نیست, دوم اینکه از مردم توقع نداشته باش تو را درک کنند و به آنها چیزی نگو, سوم اینکه سعی کن از این احساساتت در جهت خودسازی خود استفاده کنی که هدف آفرینش همین است, چهارم هم این که سعی کن همیشه تقوا را رعایت کنی  اصلا گناه نکنی حتی کوچکترین گناهان, به نمازت مراقبت داشته باشی(اول وقت و با حضور قلب),پنجم هم اینه که اصلا گوشه گیری نکنی و فکر نکنی آنچه عشق خدا دارد دیگر نمی تواند مثلا عاشق همسر, فرزند با کسی دیگه ای باشد بلکه آنکه عاشق خداست, همسر, فرزند و دیگران را دوست می دارد چرا که خدا گفته دوست داشته باش و این یعنی اطاعت از حرف خدا,

و در آخر ازت التماس دعا دارم و این برادر خودت را هم دعا کن که بسیار گناهکارم.

دوست عزیز, جناب کابوی تنها, باید بگم من با عقیده شما مخالفم,

اونجا که گفتین "ایشون همسری ندارند تا باهاش عشق بورزد و این عشق را تقدیم خدا می کند", خب آیا به نظرتون بهتر بود مثل اکثر آدم ها که خلا عشقی و عاطفی دارند و می خواهند آن را با یکی پر کنند بعد راه می افتند تو کوچه و بازار و دانشگاه یا حتی فضای مجازی و عاشق یکی می شند این بهتر بود یا اینکه عاشق خدا بشه بهتره؟؟

من تو پیشنهادم به ایشون گفتم حتما یک برنامه داشته باش چرا که ممکن است این احساسات پاک از دلت بیرون برود, ولی اگر ایشون یک برنامه ای برای خود در این زمینه داشته باشد می تواند هم این حس رو تقویت و ماندگار کند و هیچ وقت از دلش بیرون نرود, ضمنا ایشون با این احساساتشون الآن بهتر می تواند ترک گناه کند و اگر این احساسات خدای نکرده از دلش بیرون برود ترک گناه سخت تر می شود و به این دلیل گفتم از این احساسات در جهت خود سازی استفاده کن.

و اما دوست سوال کننده عزیز یه چند تا کتاب برای شما پیشنهاد دارم خواستین بخونید,

کتاب معراج السعاده مرحوم نراقی

کتاب اسرار الصلاه مرحوم میرزا جواد ملکی تبریزی

pdf هر دو کتاب تو اینترنت هستش

خواستی یه نگاهی هم به معنی مناجات خمسه عشر امام سجاد (ع) بینداز که چه عاشقانه با خدا حرف زده است شاید دلتان بیشتر عاشق تر شود

یه سایتی هم هست به نام "فروغ توحید" که تو گوگل سرچ کنی می آره اونجا هم می تونی سوال بپرسد که تخصصی تر جواب می دهند.

دوست سوال کننده عزیز بنا به گفته یکی از دوستان که گفته پیش روانپزشک بری به نظرم  اصلا پیش هیچ روانپزشکی نرو چون اصلا احتیاجی به این کار نداری همان طور که قبلا هم گفتم اگه این حرف ها رو به بقیه بگی اکثرشون فکر خواهند کرد مشکل روانی داری و بقیه ماجراها که پیش می آد. 

و اونی که می گه کم کم برات مشکل پیش می آد یه مطالعه ای تو زندگی بزرگان داشته باشی خواهی دید که عشقشان به خدا خیلی بیشتر از تو بوده,گریه هاشان برای خدا عمیق تر و سوزناک تر ار تو بوده و البته  زندگی شان شیرین تر از همه و اصلا هیچ مشکلی نداشتند چون برای همه چیز(زندگی و عبادت) مسیر و برنامه تعریف شده داشتند,

یه مطالعه ای تو زندگی بزرگان داشته باشی می فهمی چی می گم

دوست سوال کننده عزیز

به این راه ادامه بده و استوار باش و به وظیفه خود(زندگی عبادی اجتماعی) عمل کن,

چه دیدی با این وضع جهان شاید, انشاالله روزی برسد که صاحب الزمان دستت را در دست خدا گذارد.

اندکی صبر, سحر نزدیک است...