سلام. من چند روزی میشه که بهتون سر میزنم....
هرچقدر گشتم جای دیگه ای رو پیدا نکردم که سوالمو بپرسم پس همینجا مطرح میکنم!
من دختر 18 ساله ای ام که حدودا 1 سال و چند ماه میشه ک با پسر 20 ساله ای آشنا شدم....
آشنایی ما بیشتر به اصرار ایشون بود و منم از دخترایی نیستم که اهل دوستی باشم و تا حالا هم با هیچ پسری دوستی نکردم.
شروع ارتباطم با ایشونم با اصراری که ایشون داشت و از همون اولم با فکر ازدواج شروع شد.
من اون موقع هیچ علاقه ای به ایشون نداشتم.
وقتی زمانی از ارتباطمون گذشت من کاملا با دید عاقلانه به بررسی ایشون پرداختم به خصوصیات مثبت و منفی ایشون توجه کردم و حالام ایشون رو انتخاب کردم چون ایشون هم اکثر ملاک ها و معیار های منو داره (اکثر و نه همش) و هم شرایطش جوریه که خانوادم میخوان.
بعد از اینکه متوجه شدم ک میتونن ب عنوان همسرم باشن بهشون علاقه مند شدم و الانم خیلی بهشون علاقه دارم و این علاقه دوطرفه ست.
ولی با توجه به شرایط من و بعضی شرایط ایشون فعلا امکان اینکه بیان خواستگاری و عقد کنیم وجود نداشت و ما تصمیم گرفتیم که ارتباطمون همراه با گناه نباشه و زندگیمون رو با گناه شروع نکنیم و بین خودمون صیغه محرمیت خوندیم... و این کار با توجه به فتوای مرجع تقلیدمون انجام شد...
بعد از اون ایشون اصرار میکردن که ارتباط نزدیک تری باهم داشته باشیم و من نذارم که به گناه بیوفته و کمکش کنم.
و با این شرایط و اینکه برا خودمم بهتر بود قبول کردم و الانم ارتباطمون در حد دوران نامزدیه....الانم خانواده ایشون از ارتباط و محرمیت ما خبر دارن ولی خانواده من نه.
هردوی ما ادمای مذهبی هستیم و خیلی مقید ولی خب کاری که انجام دادیم غیرعادیه و شاید خیلیا قبولش نداشته باشن.
همه ی اینارو گفتم که از شرایطمون مطلع بشید...
بنظر شما کارما اشتباهه؟ صیغه بین دختر و پسر چیزیه که تو عرف جامعه ما هنوز جا نیوفتاده و خانوادم اگه بدونن اصلا اینو نمی پذیرن.
من بخاطر خدا این کارو انجام دادم و خیلیم راضیم چون دیگه نه خودم گناه میکنم نه باعث گناه میشم و این به عشقی نسبت به هم دیگه داشتیم خیلی اضافه میکنه.
فقط میترسم بعد از نامزدی و ازدواج ارتباطمون عادی بشه و این شور الانو نداشته باشه وگرنه همه چیز خوبه....یا عذاب وجدان اینکه کارمون اشتباهه و به زندگی آیندمون لطمه وارد میکنه!
ممنون میشم اگه راهنماییم کنید.
پاسخ : 11 فروردین 93
سلام
فرض رو بر این میگیریم که صیغه ای جاری شده شرعی باشه.
انتخاب همسر آینده اونم به تنهایی و بدون کمک گرفتن از خانواده برای تحقیق ، کار چندان درستی نمی تونه باشه . موقعی که با این آقا آشنا شدید سن شما حدود 16 سال نیم بوده . نمی گم این آقا ، آدم بدی هستش . اصلا این آقا مومن . آیا شما سایر شرایط رو در نظر گرفتید ؟ میشه ما رو راهنمایی کنید که این آقا رو چطور و بر اساس چه معیارهایی به عنوان همسر آینده انتخاب کردید ؟ از چند نفر در موردش پرسیدید ؟
اون هم حدود 18 و نیم سن داشته . می دونید دلیل نزدیک شدن اون به شما چی بوده ؟ فرمودید که با اصرار ایشون رابطه ی شما ادامه پیدا کرده . و گفتید که بعدا علاقه ایجاد شده . و ادامه دادید که تصمیم گرفتید برای جلوگیری از گناه کردن با هم محرم شدید .
آیا نیاز جنسی ، دلیل این کار شما نبوده ؟!
معمولا شما یعنی دختران ، برای رفع نیاز عاطفی وارد چنین ارتباطاتی میشید ولی پسران این طور نیستند . اونها معمولا برای رفع نیاز جنسی این کار رو می کنند .
گفتید که به اصرار ایشون رابطه ی نزدیک تری با هم برقرار کردید . مطمئنا هدف شما ، درست یا غلط انتخاب همسر آینده بوده چون نیاز عاطفی داشتید . اون آقا هم نیاز جنسی داشته .
به نظر میرسه عامل پیوند شما با هم همین دو مورد بوده . امیدوارم که اشتباه کرده باشم .
پس به نظر بنده به فرض شرعی بودن صیغه ی شما ، کار درستی نکردید که بدون مشورت خانواده مهمترین تصمیم زندگی تون رو گرفتید .
اکثریت خانم هایی که دوران عقد یا همون نامزدی رو گذروندند معتقدند که توجه شوهرمون به ما در اون دوران خیلی بیشتر و بهتر بود . دلیلش هم اینه که در طول روز یا هفته فقط چند ساعت رو با هم سپری کردند . طبیعی هستش که آقا در اون چند ساعت همه ی حواسش رو به همسرش میده . در حالی که بعد از ازدواج فقط زمانی که آقا سر کار هست از هم دورند . پس روابط عادی میشه و اون شور و حال دوران نامزدی رو نداره .
پس ترسی که در مورد گرمی روابط بعد از عقد و عروسی دارید طبیعی هستش .
پیشنهاد می کنم تا کار به جاهای باریک تر نکشیده یا ارتباط تون رو محدود تر کنید یا خانواده تون رو در جریان بذارید .
موفق باشید
هرچقدر گشتم جای دیگه ای رو پیدا نکردم که سوالمو بپرسم پس همینجا مطرح میکنم!
من دختر 18 ساله ای ام که حدودا 1 سال و چند ماه میشه ک با پسر 20 ساله ای آشنا شدم....
آشنایی ما بیشتر به اصرار ایشون بود و منم از دخترایی نیستم که اهل دوستی باشم و تا حالا هم با هیچ پسری دوستی نکردم.
شروع ارتباطم با ایشونم با اصراری که ایشون داشت و از همون اولم با فکر ازدواج شروع شد.
من اون موقع هیچ علاقه ای به ایشون نداشتم.
وقتی زمانی از ارتباطمون گذشت من کاملا با دید عاقلانه به بررسی ایشون پرداختم به خصوصیات مثبت و منفی ایشون توجه کردم و حالام ایشون رو انتخاب کردم چون ایشون هم اکثر ملاک ها و معیار های منو داره (اکثر و نه همش) و هم شرایطش جوریه که خانوادم میخوان.
بعد از اینکه متوجه شدم ک میتونن ب عنوان همسرم باشن بهشون علاقه مند شدم و الانم خیلی بهشون علاقه دارم و این علاقه دوطرفه ست.
ولی با توجه به شرایط من و بعضی شرایط ایشون فعلا امکان اینکه بیان خواستگاری و عقد کنیم وجود نداشت و ما تصمیم گرفتیم که ارتباطمون همراه با گناه نباشه و زندگیمون رو با گناه شروع نکنیم و بین خودمون صیغه محرمیت خوندیم... و این کار با توجه به فتوای مرجع تقلیدمون انجام شد...
بعد از اون ایشون اصرار میکردن که ارتباط نزدیک تری باهم داشته باشیم و من نذارم که به گناه بیوفته و کمکش کنم.
و با این شرایط و اینکه برا خودمم بهتر بود قبول کردم و الانم ارتباطمون در حد دوران نامزدیه....الانم خانواده ایشون از ارتباط و محرمیت ما خبر دارن ولی خانواده من نه.
هردوی ما ادمای مذهبی هستیم و خیلی مقید ولی خب کاری که انجام دادیم غیرعادیه و شاید خیلیا قبولش نداشته باشن.
همه ی اینارو گفتم که از شرایطمون مطلع بشید...
بنظر شما کارما اشتباهه؟ صیغه بین دختر و پسر چیزیه که تو عرف جامعه ما هنوز جا نیوفتاده و خانوادم اگه بدونن اصلا اینو نمی پذیرن.
من بخاطر خدا این کارو انجام دادم و خیلیم راضیم چون دیگه نه خودم گناه میکنم نه باعث گناه میشم و این به عشقی نسبت به هم دیگه داشتیم خیلی اضافه میکنه.
فقط میترسم بعد از نامزدی و ازدواج ارتباطمون عادی بشه و این شور الانو نداشته باشه وگرنه همه چیز خوبه....یا عذاب وجدان اینکه کارمون اشتباهه و به زندگی آیندمون لطمه وارد میکنه!
ممنون میشم اگه راهنماییم کنید.
پاسخ : 11 فروردین 93
سلام
فرض رو بر این میگیریم که صیغه ای جاری شده شرعی باشه.
انتخاب همسر آینده اونم به تنهایی و بدون کمک گرفتن از خانواده برای تحقیق ، کار چندان درستی نمی تونه باشه . موقعی که با این آقا آشنا شدید سن شما حدود 16 سال نیم بوده . نمی گم این آقا ، آدم بدی هستش . اصلا این آقا مومن . آیا شما سایر شرایط رو در نظر گرفتید ؟ میشه ما رو راهنمایی کنید که این آقا رو چطور و بر اساس چه معیارهایی به عنوان همسر آینده انتخاب کردید ؟ از چند نفر در موردش پرسیدید ؟
اون هم حدود 18 و نیم سن داشته . می دونید دلیل نزدیک شدن اون به شما چی بوده ؟ فرمودید که با اصرار ایشون رابطه ی شما ادامه پیدا کرده . و گفتید که بعدا علاقه ایجاد شده . و ادامه دادید که تصمیم گرفتید برای جلوگیری از گناه کردن با هم محرم شدید .
آیا نیاز جنسی ، دلیل این کار شما نبوده ؟!
معمولا شما یعنی دختران ، برای رفع نیاز عاطفی وارد چنین ارتباطاتی میشید ولی پسران این طور نیستند . اونها معمولا برای رفع نیاز جنسی این کار رو می کنند .
گفتید که به اصرار ایشون رابطه ی نزدیک تری با هم برقرار کردید . مطمئنا هدف شما ، درست یا غلط انتخاب همسر آینده بوده چون نیاز عاطفی داشتید . اون آقا هم نیاز جنسی داشته .
به نظر میرسه عامل پیوند شما با هم همین دو مورد بوده . امیدوارم که اشتباه کرده باشم .
پس به نظر بنده به فرض شرعی بودن صیغه ی شما ، کار درستی نکردید که بدون مشورت خانواده مهمترین تصمیم زندگی تون رو گرفتید .
اکثریت خانم هایی که دوران عقد یا همون نامزدی رو گذروندند معتقدند که توجه شوهرمون به ما در اون دوران خیلی بیشتر و بهتر بود . دلیلش هم اینه که در طول روز یا هفته فقط چند ساعت رو با هم سپری کردند . طبیعی هستش که آقا در اون چند ساعت همه ی حواسش رو به همسرش میده . در حالی که بعد از ازدواج فقط زمانی که آقا سر کار هست از هم دورند . پس روابط عادی میشه و اون شور و حال دوران نامزدی رو نداره .
پس ترسی که در مورد گرمی روابط بعد از عقد و عروسی دارید طبیعی هستش .
پیشنهاد می کنم تا کار به جاهای باریک تر نکشیده یا ارتباط تون رو محدود تر کنید یا خانواده تون رو در جریان بذارید .
موفق باشید
مرتبط:
شیوع مساله صیغه محرمیت در اینترنت
صیغه محرمیت، صرفا برای صحبت کردن و آشنایی بیشتر
کم و کیف صیغه محرمیت موقت در قبل از ازدواج
هدف از صیغه محرمیت قبل از عقد چیه ؟
← مشورت در ازدواج خانم ها (۲۳۰۴ مطلب مشابه)
- ۳۹۸۳ بازدید توسط ۲۹۴۵ نفر
- شنبه ۹ فروردين ۹۳ - ۰۶:۱۲
